Onmogelijke Liefde (one direction)

108. Forget

"Laten we eerst ergens wat lunchen," zegt Niall.

Ik knik. "Ik moet even bij Rose kijken, geef me 10 minuten."

Hij leunt tegen zijn auto en ik loop naar binnen.

Als ik, zoals gezegd, 10 minuten later weer buiten sta, zit Niall al in de auto. Ik heb zo'n gevoel dat hij honger heeft.... Ik stap snel in en doe mijn gordel om.

Miranda's p.o.v.

Ik raap zijn shirt van de grond en gooi het naar hem. In een reflex vangt hij hem op.

"Rot op! Ga uit mijn huis!" schreeuw ik, met tranen in mijn ogen, naar Scott.

Hij loopt op me af en probeert mijn bovenarmen vast te pakken. Hard duw ik hem van me af. Hij is veel sterker, maar mijn duw zorgt er wel voor dat hij een stap naar achteren neemt.

"Miranda, ik kan het je uitleggen!"

Ik sla mijn handen over mijn oren.

"Ik wil het niet horen! Niet weer!"

"Miranda, luister nou-"

"Ga! Ga gewoon weg!"

"Geef me een kans, alsjebl-"

Ik haal mijn handen van mijn oren. Het had toch geen zin, ik kon hem gewoon horen.

"Een kans?! Scott, je krijgt geen kans van me. Niet nog een."

"Het spijt me Miranda, maar-"

"Ik wil het niet horen. Dit is al de derde keer Scott. Derde."

"Miranda, het spijt me zo erg."

"Nee! Als jij na elke ruzie vreemd gaat, dan kap ik ermee. Ik wil het niet meer. Elke keer dat je een ander meisje aanraakt of kust, breekt me."

"Ik was gewoon boos!" probeert hij zichzelf te verdedigen.

"Ik was ook boos, maar lag ik te kloten met een andere jongen, vóór jouw ogen?!"

Ik zie de woede in zijn ogen en dreigend neemt hij een stap naar voren.

"Ik breek zijn handen!" schreeuwt hij alsof hij het zich voorstelt.

"Waarom is het dan oké als jij het doet?! Je nam haar verdomme mee!"

"Dat was alleen om jou jaloers te maken. Ik zweer het je. Er is niks tussen ons gebeurd."

"Ik vertrouw je niet meer, Scott. Ik vertrouw je gewoon niet meer," zeg ik iets rustiger.

"Alsjeblieft Miranda, doe dit niet."

"Ga. Alsjeblieft," zeg ik zacht, deels omdat ik eigenlijk niet wil dat hij weggaat.

Als hij met zijn handen me wilt vast pakken, deins ik achteruit. Scott besluit om eindelijk te gaan. Ik kijk hoe hij mijn slaapkamer uitloopt en wacht af tot ik de voordeur open en dicht hoor gaan. En inderdaad, na een tijdje hoor ik de voordeur met een harde klap dichtslaan.

Ik laat me zakken op de grond en sla mijn handen voor mijn ogen. Mijn tranen eindelijk hun vrijheid te geven en te laten stromen over mijn wangen.

Amber's p.o.v.

Niall had een fantastisch restaurant uitgezocht om te lunchen. We hebben veel gepraat en hij heeft me verteld over de dingen die hij vandaag onderzocht heeft. Voor zover het er nu naar uitziet, is mijn vader met niks ergs bezig. Gewoon een hotel zoals hij zelf al zei. Toch vind ik het vreemd dat pap opeens een hotel wilt openen in Spanje. Ik heb er niet naar doorgevraagd en voel me eigenlijk best wel goed.