Onmogelijke Liefde (one direction)

83. Paniek

"Hallo, Amber? Ben je daar nog? Wat is er?"

Ik staar voor me uit. Niall pakt de telefoon van me af en praat tegen Miranda terwijl hij verder rijdt. Ik probeer te ademen en sluit mijn ogen.

"Ja, we zijn onderweg," hoor ik Niall zeggen.

Als we bijna thuis zijn open ik weer mijn ogen.

"Rose..."

"Amber, er is niks. De politie is gekomen om ons iets te vertellen. We zijn bijna thuis."

Ik haal opgelucht adem en kijk uit het raam. De straten komen me al bekend voor.

Als we thuis zijn, stap ik snel uit de auto en ren naar binnen. Rose ligt in Liam's armen. Ik pak haar en druk haar tegen me aan. Ik kijk verder de kamer rond en zie nou de 2 agenten die er al eerder ook waren. Word ik nou weer gearresteerd? Niall ziet ze nu ook en gaat beschermd voor mij en Rose staan.

"Hallo meneer en mevrouw Horan, wij zijn hier om jullie een nieuws te vertellen."

"Is de moordenaar gevonden?" vraagt Niall.

"Ja."

"Wie is het?"

"We hebben de camera-beelden in de buurt bekeken, waar duidelijk op te zien is dat hij zelfmoord heeft gepleegd."

"W- wat?! Jake zou nooit zelfmoord plegen, om geen enkele reden," kom ik ertussen.

"Het spijt me met uw verlies," zegt de agent voordat hij weggaat.

Ik ga zitten op de bank en staar voor me uit. Wat was er met Jake? Waarom zou hij zelfmoord willen plegen? Er spoken duizenden vragen door mijn hoofd en allemaal blijven ze onbeantwoord.

Als ik weer om me heen kijk, kijkt iedereen me geschrokken aan en neemt Niall Rose van me over. De tranen lopen over haar wangen en ik heb niks gemerkt. Ik wil iets zeggen maar word onderbroken door mijn telefoon die afgaat.

"Hallo?"

"Amber! Wat is er aan de hand? Je bent volop in het nieuws. Ben je gearresteerd?"

"Het was een vergissing."

"En dat van Jake, is dat ook niet waar?"

Ik voel dat mijn ogen branden. Nog even en de tranen stromen over mijn wangen. Ik geef mijn telefoon aan Niall en loop naar de badkamer.

Ik grijp de rand van de wasbak vast. Na een paar keer diep ademen, was ik mijn gezicht.

Als ik naar beneden loop, zie ik Niall op de trap zitten. Zonder iets te zeggen, ga ik naast hem zitten en leg mijn hoofd op zijn schouder.

*De volgende dag*

Ik word wakker en het is de eerste keer dat Rose niet huilt. Ik kijk naast me en zie Niall met gesloten ogen rustig slapen. Ik druk me tegen hem aan en glimlach als hij me automatisch omarmt.

Langzaam gaan zijn ogen open. Ik glimlach en hij drukt een kus op mijn voorhoofd.

"Ik was aan het denken, wat vind je ervan om morgen een weekendje weg te gaan? Alleen jij, ik en Rose."

"En je werk dan?"

"Ik werk niet elke dag, en kunnen best even wat samen zijn."

Ik knik.

"Wat had je in gedachten?"

"Gewoon een rustige plek aan het strand."

"Klinkt perfect."

We stappen uit bed. Terwijl Niall gaat douchen, kijk ik bij Rose. Nog steeds ligt ze rustig te slapen. Als Niall klaar is, ga ik douchen.

Ik ga voor mijn kast staan en zoek een leuke outfit. Aangezien ik nu weer mijn normale kleren aankan, besluit ik voor een bordeaux strak kanten jurkje. Ik trek simpele zwarte pumps aan en borstel een keer door mijn haar. Een beetje mascara en lippenstift, meer is niet nodig.