Capella

Kafa Karışıklığı

Gaye Su Akyol - Yıllar Yılan

Gözlerim yanıyordu. Gözlerim çok yanıyordu. Burnumun ucunu sanki mengene ile sıkıştırmışlar gibi bir sızı burnumdan beynime kadar çıkıyordu. Ağzım şaşkınlıkla aralanmış bakmaya devam ederken masada bana tedirgin bakışlar atan Ateş'le Begüm'e baktım, "Ne yaptı o?". Sinirle gözlerimi masada gezdirdim. Ne Ateş'ten ne Begüm'den ses çıkmadı.

-Kızı belinden tutup götürdü değil mi? Kız o kadar okşadı bir de so- Grrrr!

Begüm dudağının kenarını ısırıp bana baktı, "Kudurdu kız! Elço sakin ol. Sen bugün unutmaya gelmedin mi?". Sinirle bardağımı masaya bıraktığımda içindeki bira masaya saçıldı, "Geldim, evet ona geldim. Ama burada bile ağzımın içine giriyor beyefendi. Yahu senden kurtuluş yok mu bana adam!". Kalkmaya yeltendiğimde Ateş kaşlarını çattı, "Düşündüğümü yapmayacaksın diye umuyorum. Ya kapının önünde başladılarsa?". Yüzümü ekşitip başımı salladım, düşüncesi bile midemi bulandırmaya yetmişti. Bakışlarımdan anlamış olacak ki "Tamam ben bir dışarı çıkıp geliyorum. Otur oturduğun yerde." diyerek ayaklandı. Tırnaklarımı yiyerek Ateş'in peşinden bakarken Begüm konuşmaya başladı, "Elço, bak bana bakayım.". Başımı ona çevirdiğimde gülümsedi.

-Çocuk da senden etkileniyor bence. Gözü buradaydı sürekli. Kız... Çeşitli hareketler yaparken bile buraya bakıyordu.

Çok büyük bir aması var bu cümlenin, gelişinden belli.

Begüm dudaklarını yalayıp derin bir nefes aldı söylemekte zorlanır gibi, "Ama yapma. Kapılma.". Şaşkınlıkla gözlerimi kırpıştırdım. Begüm'ün daha önce bana karıştığı hiç olmamıştı. Şunu yap bunu yap demezdi hiçbir zaman. Sevmediğimi de bilirdi. Ve bunca yıllık arkadaşlığımızda ilk kez böyle bir şey söylemişti bana.

-Ne demek kapılma?

-Biliyorum geç kalmış olabilirim bunu söylemek için. Kapılmışsın gibi çünkü. Ama olmaz. Üzer. Yapma. Seni üzgün görmek istemiyorum.

Benim düşündüğümü bana söylüyor diye bu kadar sinirlenmem normal olmasa gerek. Beni kapılmam için mi ikna etmesini bekliyordum? Sanırım evet. Ve şimdi söyledikleri... Haklı da işin kötüsü. Biliyorum. Barış'ı daha ilk gördüğüm andan itibaren biliyorum çünkü. Tutmaya çalışıyorum kendimi. Aramızdaki anlamlandıramadığım elektriklenmeyi topraklamaya çalışıyorum. Pek başarılı değilim ama. Belli oluyor herhalde. Unutacağım diye çıktığım gecem bile onunla geçti. Begüm demese de bana baktığının farkındaydım mesela. Ama haklı, Barış beni üzer.

Gözlerimi sıkı sıkı yumup açtım, "Haklısın, üzer.". Elini saçlarından geçirdi sıkıntıyla, "Sana karışmak istemiyorum yanlış anlama ama iyi görmedim halini.". "Ben de iyi görmüyorum halimi, doğru söylüyorsun.". Arkama yaslandığımda kapıdan sırıtarak giren Ateş'e göz kırptım. Oturup bana sırıtarak bakmaya devam etti, "Ne var be? Ne sırıtıyorsun?".