Capella

Uyut Beni

Cem Adrian & Ceylan Ertem - Bu Gece Uyut Beni

Not: İlk defa yapıyorum bunu ama şarkıyla okumanızı tavsiye ederim:)

Sinirimi fark etmemişti bile. Bu bile daha çok sinirlenmeme sebep oluyordu aslında. Ama yok, yüzüme bile bakmıyordu Barış! "Taksi mi otobüs mü?" diye sordu ama cevabımı bile beklemeden telefonunu çıkarıp bir şeyler yapmaya başladı. Ben ağzımı açamadan da "Son otobüs birkaç dakika sonraymış." diyerek sonunda bana döndü, "Taksi?". Bir ağız dolusu biriktirdiğim laflarımı yutup başımı salladım sadece. Ceketimi iyice çekiştirdim sinirden. "Üşüdün mü sen?" dedi hemen, "Vereyim mi benim ceketimi de? Niye soruyorsam.". Elimi kaldırıp "Yok istemiyorum, giy geri." dediğimde eli havada kalakaldı. Kaşları çatıldı hemen. Elini indirse de giymedi ceketi ama tüm havayı delecek bir nefes bıraktı, "Ne oldu şimdi Elçin?".

"Oynamasak da anlatsan doğrudan Barış?" dediğimde iyice karıştı yüzü. Neden zorluyordu ki böyle zamanlarda? Tamam eskilerden biri oradaydı bulaşmak istemedim dese anlayacaktım. Ama pazardan mal kaçırır gibi beni oradan kaçırıp üstüne bir açıklama yapmaması sinirimi bozuyordu. Hele böyle anlamamış anlamamış bakması... Bir de sevimliydi ki insanın sinirlerini ayakta tutmak zor oluyordu.

Bu sefer hemen bir sonuca varmaktansa Barış'ı dinlemek istiyordum ama sessizlik devam ediyordu. Daha fazla dayanamayıp "Niye kalktık biz Barış?" dedim. Ağzını açtığı sırada parmağımı kaldırıp "Gerçekten niye kalktığımızı soruyorum." diye yineledim sorumu. Derin bir nefes çekti içine, "Gel biraz yürüyelim üşüyeceksin böyle.".

Düşünme şu an beni be adam! Kızgınım sana, böyle şeyler yapma şimdi.

Sesimi çıkarmadan adımlarına eşlik ettim. "Şimdi söyleyeceğim ama" diye mırıldandı. Benden çok kendiyle konuşuyor gibiydi. Kendini ikna ediyor gibi ya da. "Söyle." dedim, "Lütfen söyleyelim artık her şeyi. Gerilmekten yoruldum.". Tek kolunu etrafıma sarıp kendine çekti vücudumu. Şakağımı öpüp "Yerim senin gerilmeni." dediğinde gözlerimi kaldırıp baktım yüzüne. Ciddileşti hemen, "Tamam ama kızmayacaksın.". "Söz vermiyorum." dedim. Kendimi biliyordum çünkü. Şimdiden kızgındım. Tepem atarsa da tutamazdım hiç kendimi.

"Bir kere de 'tamam sevgilim' de Elçin." diye söylene söylene yürümeye devam etti. Söylenmesini umursamadan yüzüne bakmaya devam edince "Bilmiyorum." dedi. Çatılan kaşlarıma kısılan gözlerim eşlik etti, "Nasıl bilmiyorsun?". Ellerini havaya kaldırıp "Gerçekten bilmiyorum. Gitmemiz gerekiyormuş. Bildiğim tek şey bu." dedi. Yalan söylemediğinden emindim ama durumu anlayamadım, "Ne demek gitmemiz gerekiyormuş? Kim dedi?". Dudağını ısırıp bakışlarını kaçırdı, "Bu sefer söz almam lazım kızmayacağına dair.". Uyarır gibi "Barıııış!" dedim ama "Söz ver söyleyeyim." dedi karşılık olarak.

-Şu an pazarlık yapmak istediğine emin misin?

Başını sallayıp "Çok eminim bebeğim. Kızmayacağını söyle devam edeyim anlatmaya." dediğinde sinirle burnumdan soludum. Belli ki Barış da bilmiyordu ne olduğunu. Ama benden çok biliyordu yine de. Ve ben ne olduğunu çok merak ediyordum. Mesela gitmemiz gerektiğini söyleyen Eren'se çok farklı bir durum olurdu, Ateş'se çok farklı, Begüm'se bambaşka. Pes ettim o yüzden, "İyi tamam kızmayacağım. Söyle hadi.". "Bildiğim tek şey Ateş'in bana "Gitmeniz gerek şimdi. Bana sonra teşekkür edersin." demesi. Başka da bir şey bilmiyorum. Ateş'e güvenip çıkardım seni oradan. Özür dilerim yalan söylediğim için ama orada bunu söylesem çıkmayacaktın. Ve çıkmamız gerekiyordu, çünkü Ateş'in yüzünden gerçekten gitmemiz gerekiyor gibi duruyordu.".

İstemediğin ot hep mi burnunun ucunda biter insanın? Bitiyor işte. Bitecek de. Ve böyle kaçarak bir yere varamayacağım ben, bir şekilde halletmem gerekecek bu ot bitme durumunu. Ne garip, eskiden olsa hissederdim varlığını. Kıpır kıpır olurdu içim, buralarda bir yerde derdim. Hiçbir şey olmadı bu gece. Küçük bir rahatsızlık haricinde... O da sahneye çıktığımda sol tarafımdan gelen uğultular yüzünden oldu aslında. Ah Ateş ah! Bana söylemek yerine beni oradan kaçırmak ne demek? Bunun hesabı da sonra sorulacak. Şimdi şaşkın ve azıcık da kırgın sevgilimle ilgilenmem gerekiyor ama.