Umduğum ve bulduğum

57.bölüm~yine yeni yeniden~

..Şarkımızla okuyalım..

SoHwa'yı yatağına yatırıp alnına bir öpücük kondurdum. 

"İyi geceler bebeğim" 

 "Annee! Ben bebek değilim, büyüdüm artık!" 

bu lafını söylerken kollarını birbirine kavuşturup bilmiş bir hava katmıştı. Gülümseyip bu sefer yanağından öptüm. 

"Özür dilerim ama sen benim için hep bebeğim olarak kalacaksın. Hadi yat uyu artık!" 

üstünü güzelce örtüp gidiyordum ki elimden tuttu. 

"Anne, biz neden burada yaşıyoruz? Bütün çocuklar akrabalarını tanıyor ama biz burada çok yalnızız." 

Çünkü bizi kimse kabul etmek istemiyor... 

"Söyledim ya bir tanem Baban ve ben burada çalışıyoruz. İşimiz bittiğinde geri döneceğiz." 

Buraya geleli 5 yıl olmuştu. SoHwa'nın 1 yaşına girmesini bekleyip gelmiştik. Ama geçirdiğimiz o 1 yıl çok zordu. Gong Yoo için özellikle. Başını sallayan SoHwa'ya gülümseyip ışığı kapattım. Odasının kapısını kapattıktan sonra arkama döndüğümde Gong Yoo ile burun buruna geldik. Bir süre durup geri çekildi. Bakışlarını yere indirmişti. 

"Özür dilerim ben şey böyle ola-" 

 "önemli değil." 

Dedim gülümseyerek. Bu hali gerçekten çok komikti. 

"Yine Kore'ye gitmekten bahsediyor değil mi?" 

diye sorunca başımı salladım. 

"belki de artık dönmeliyiz Elif?" 

 gözlerim kocaman açılmıştı. 

 "bu konuyu konuştuk sanıyordum." 

Deyip salona yürüdüm. Kendimi koltuğa atıp yüzümü Gong Yoo'ya döndüm. 

"neden gitmek istemiyorsun?" 

 "çünkü orda... Orada..." 

işte buradan sonrası gelmiyordu. Kendimi suçlu hissediyordum. 

"Elif! Bu bizim neredeyse 6. Evli geçirdiğimiz yıl. Biliyorum hiçbir zaman beni kocan olarak görmedin. Ama benim sana karşı hislerim her zaman gerçekti." 

Bunları duymak istemiyordum. Bu kelimeler suçluluk hissimi arttırıyordu. 

"Gong Yoo lütfen!" 

 "Hayır, bu sefer her şeyi söylemek istiyorum. Ben geçen 6 yılımı seni severek harcadım. Her gün onun yerine beni sevmen için dua ettim. Artık duy sesimi. Aradan 6 yıl geçti. Belki de o çoktan başkasıyla evlendi. Belki her gün başka kadınları sevdi. Sen onu severken o başkasına gitti. Ama ben... ben senin beni sevmeyeceğini bile bile her gün sana tekrar aşık oldum. Yanında olup sana dokunamadım. Bir kez olsun dudaklarına dudaklarımı değdiremedim. Sadece uyurken bakabildim yüzüne. Artık SoHwa'da yanlış bir şeyler olduğunun farkında. Bu yüzden daha fazla burada kalmamalıyız. Artık yüzleşmen gerekiyor geçmişinle ve geleceğinle. Koredeki şirketimle konuştum. İkimizle de kontrat imzalamayı kabul ettiler. Artık beklemek istemiyorum Elif. Gerçekten evli mutlu bir çift olalım! Sen, ben ve kızımız..." 

Gong Yoo tüm söylediklerinde haklıydı. Normal bir evlilik yaşamayacağımızı bile bile benimle evlenmeyi kabul etmişti. Sırf kızım ve ben sahipsiz kalmayalım diye. SoHwa'yı kendi öz evladı gibi severken bana da gerçekten eşiymişim gibi değer veriyordu. Belki de bu oyunda en büyük yanlışı yaptığım doğru insan oydu. Ama... başımı olumlu anlamda salladım.