Chapter 45: Fair

949 28 3
                                    

Chapter 45

Zooey's PoV

Pumasok ulit ako sa kwarto. Of course, hindi ako iiyak! Sawang-sawa na ako! Sawang-sawa na akong magsayang ng luha sa isang walang kwentang dahilan! Sa isang walang kwentang tao!

"Nakipag-away ka na naman?" sabi ni Rin habang nakain ng Clover chips, lagi siyang ganyan. Napansin niya iyon dahil sa paghinga ko. Hinihingal kasi ako nang kaunti at gulo-gulo rin ang buhok ko.

"Well she think she get me." sabi ko referring to Violet. That bitch didn't get me. Huwag niya na akong babanggain ulit. Baka mapatay ko pa siya. Tumayo ako mula sa kinauupuan kong higaan at lumabas. "Saan ka na naman? Ang dilim-dilim na oh!" sabi niya.

"Basta." tipid kong sagot at iniwanan na siya. Ano nga bang gagawin ko. Lalabas lang. Kung may makita akong walker papatayin ko, gusto ko lang maglabas ng galit. Mainit ang ulo ko. Lalo akong mag-s-storm out. Lumabas ako para magpahangin.

Nakakita ako ng mga walkers. Pinagsasaksak ko lang silang lahat. Para kahit papaano maibsan ang galit na nararamdaman ko gamit ang paglabas ng galit ko sa mga walkers na ito. Paminsan, may magandang maidudulot ang mga walkers. Kung galit na galit ka na, pwede mo silang pagbuntunan.

"Hoy, maingay!" may nagsalita mula sa likuran ko. Paglingon ko ay tumambad sa harapan ko si Ethan.

"Kalma!" hinawakan niya ang balikat ko pero nagpumiglas ako. Hindi ako maiinis sa kanya, siya din kasi minsan ang dahilan kung bakit gumagaan ang pakiramdam ko.

"Sorry pala kanina ha?" he said humbly. Huminto ako sa pagpatay sa mga walkers at nilingon siya. "You don't have to say sorry." I put my hand on his face and leaned in to kiss him. He put his hands on my waist. Pero bago pa man lumawig ang kiss ay lumayo na agad ako. Napayuko siya.

"Patas na tayo." I said. I pat his shoulder then I walk out. Napangiti ako nang kaunti.

••

HEARTBEAT: Zombie Apocalypse (Walkers#1) | ✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon