Chapter 47: Falling

1K 33 9
                                    

Chapter 47

Zooey's PoV

Lahat kami ay may lungkot sa mga mukha mula noong pumanaw si Brayden. Oo, nainis ako sa kanya, pero nag-sorry siya sa akin. Alam kong nahawa lang siya kay Violet. Bigla na lang nakagat ng walker si Brayden ng hindi namin alam. I feel bad for him. Sana manlang nakausap ko pa siya kahit papaano.

Pagpunta ko sa salas ay napansin ko si Kyle na kasama si Violet. Nakakalungkot, feeling ko sila. Kasi dati, nagagawa pang lumayo ni Kyle kay Violet. Ngayon, halos magkalapit na sila lagi. Aaminin ko, kahit wala na kami ni Kyle, nagseselos pa rin ako.

Hindi ako tumuloy sa paglalakad papuntang sala. Ayokong dumaan doon nang ako lang mag-isa. Pabalik na sana ako nang bigla kong nakasalubong si Ethan. "Sup?" bati ko, hindi ko kailangang ipakita sa kanya na nalulungkot ako, baka halikan na naman ako nito. "Tara sa labas!" nginitian ko siya at hinawakan ang kamay niya. Kasama ko si Ethan, dadaan kami sa harap nila Kyle. Habang padaan kami ay biglang bumitaw si Ethan sa kamay ko, nagulat ako nang kaunti sa sunod niyang ginawa. Nilagay niya ang braso niya sa ibabaw ng mga balikat ko, in short, nakaakbay siya sa akin. Napangiti ako.

Napansin ko ang reaksyon ni Kyle, parang ako lang din, nagseselos. May pagtingin pa rin ba siya sa akin? Pero sa tingin ko, wala na akong pakealam. Ipinulupot ko naman ang braso ko sa beywang ni Ethan. Napatingin siya sa akin, ngumiti siya.

Pagkalabas namin ay umupo kami sa grass at minasdan ang kalangitan. Maya-maya pa ay humiga na rin kami sa grass, magkahawak ang aming mga kamay. Tumingin ako sa kanya at ganoon din siya.

Memories start to flash in my mind...

(A/N: Pakinggan niyo yung kantang Liar Liar by Christina Grimmie, nakaka-drama pramis. lol)

"Pwede ba kitang maging---girlfriend?"

Can't see you anymore
You're an inch out the door
Didn't know no I didn't know what I do know now
With the words we then trade
You respond and let them fade
And I just won't let you bring me down

Hinawakan niya ang kamay ko. He grab my head and gently pushed me against his face. Our lips connected.

You can see what I know and I know
Somewhere there's a sorry
Oh tell me why these roads keep leading
Leading you right back to me

"I love you." sabi ko at tinitigan siya sa blue niyang mga mata. "I love you more, my Zooey." then he planted a sweet kiss on my forehead.

Liar liar
don't cry on my shoulder
You played with fire and smiled when you told her
Woah oh oh oh oh
thought you were someone
Woah oh oh oh oh
goodbye to no one

"Shall we go out?" The day before our monthsary.

So break away your touch
The bliss you miss so much
But I won't tell you to come back home
Emotions disapate
With love designed to hate
Keep on driving away from here
I don't reach as it falls in your hands

"You look so pretty tonight."

Was it big enough the storm
Tell me why these roads keep leading
Leading you right back

Maya-maya ay nakaramdam ako ng isang malamig na metal sa dibdib ko. Naramdan kong inayos ni Kyle ang buhok ko. Iminulat ko ang mga mata ko at agad na tiningnan kung ano iyon. Bumungad sa akin ang isan silver heart locket necklace.

Napangiti ako sa kanya. "Thank you!" masaya kong sabi.

"Don't open it until we're 20."

"Ha? Bakit?" nagtataka kong sabi.

"Basta. You'll find out." tumango na lang ako sa sinabi niya.

I slowly kissed his cheek. Humiga kami sa lapag at minasdan ang kalangitan.

Napakaganda ng mga bituin sa langit. Nakikita mong kumikinang-kinang sila.

Ang saya ng gabi kong ito. Kasama ko ang taong mahal ko.

Ang sarap sa pakiramdam.

Liar liar
don't cry on my shoulder
You played with fire and smiled when you told her
Woah oh oh oh oh
I thought you were someone
Woah oh oh oh oh
goodbye to no one

"Na-coma ka nang 5 araw. Nakalimutan mo na ba? Nakagat ka ng walker 5 days ago."

"Kyle." nilapitan ko siya. Tumalikod siya sa akin na para bang ayaw niya akong makita.

"Anong problema?" tanong ko. Hindi siya nagsasalita.

"Layuan mo ako." Nagulat ako sa sinabi niya. That's so rude!

"Excuse me?" sabi ko.

"I said, layuan mo ako!"

Hinawakan ko ang braso niya.

"Tell me, what the fuck was wrong with you! Wala akong ginawa sayo!" sigaw ko.

"Well, you are the problem!" sigaw niya, tinabig niya ang braso ko, hitting my wound. Nasaktan ako. Physically and emotionally.

My Kyle won't to this to me, he won't hurt me like this. He can't be. He's not my Kyle anymore.

Nag-walk out siya at iniwanan ako dito sa labas. Alone.

I don't need to know you'll be there
You're not on my mind
I don't need to know you care
Please don't waste my time

"Violet told me that--you two made out." medyo nalulungkot at naiinis kong sabi.

"But--the lights were off--"

"I don't give a damn! You two can make out in front of me if you wish! Kung ipagpapalit mo lang ako sa iba, then fine!" Hinila ko ang kwintas na nasa leeg ko na binigay niya sa akin noong monthsary amin.
"No, Zooey. Don't do this!" pagmamakaawa niya nang makita niyang hinila ko ang kwintas mula sa leeg ko.
"Isn't that awesome? You can FLIRT without anyone hurting! Without me, who always saying that Don't flirt, I'm here..I don't give a damn, Kyle! I don't give a stupid damn!"

"Hindi ko ginawa yun!"

"Ahuh? Fine, Mr. Kyle Greene!"

Binato ko ang kwintas sa sahig.

"This relationship isn't going to work."

Liar liar
don't cry on my shoulder
You played with fire and smiled when you told her
Liar liar
don't cry on my shoulder
You played with fire and smiled when you told her
Woah oh oh oh oh
thought you were someone
Woah oh oh oh oh goodbye

~End

"Zoe." naramdaman ko na ma biglang may pumunas ng mga luha ko sa pisngi ko. Napansin ko si Ethan na concern at pinupunasan ang pisngi ko. Nakakainis naman eh! Promise ko sa sarili ko na hindi na ako iiyak pero pilit na naaalala ko ang mga panahon na kasama ko pa siya. Hindi ko siya malimutan.

Umupo ako mula sa pagkakahiga at pinunasan ang mga natitirang luha sa pisngi ko. "Okay ka lang?" seryosong sabi ni Ethan sa akin. Dahan-dahan akong tumango habang nakayuko. Maya-maya pa ay naramdaman ko ang biglaang pag-angat ni Ethan ng mukha ko. Tiningnan niya ako sa mata.

"Kung kailangan mo ng tulong, kung nalulungkot ka, nandito lang ako para sayo, Zooey. Hindi kita iiwan." seryoso niyang sabi at saka niyakap ako. Niyakap ko siya pabalik and I let tears roll down my face again. Kung minsan, ibang tao rin ang makakaintindi sayo, ibang tao ang magmamahal sa iyo ng todo. Nahuhulog na nga yata ang loob ko kay Ethan.

••

HEARTBEAT: Zombie Apocalypse (Walkers#1) | ✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon