Galata

-9-

25 Eylül - Flashback

10. Sınıfın ikinci haftası başlıyordu işte. Zaman o kadar çabuk geçiyordu ki ikinci haftaya bile girmiştik. İlk hafta biraz fazla durgundum aslında. Güzey'i gördüğüm için, arkadaşlarımla olduğum için mutlu olmalıydım ama belki de alışma sürecindeydim. O yüzden ilk hafta öyle olmuştu. Bu haftanın ve bundan sonrasının daha güzel olacağına emindim. Her açıdan güzel olacaktı.

Tören için kızlarla aşağı indik. Tabi törende herkes olduğu için kızlarla bir yandan konuşurken diğer yandan onu arıyordum. Boyu uzun ve saçları sarı olduğu için kolay bulabiliyordum.

Tam olarak sıra olduk. Yan tarafımda ilerlerde onu gördüm. Sınıfı değiştiği için o kadar yakınımda değildi artık. Uzaktan da olsa görüyordum ve görebildiğim için mutluydum.

Sol tarafındaki arkadaşına bir şey anlatıyordu. Yani yüzü bana dönüktü. Uzun uzun baktım o sıra. O da bana baktı. İlk kez gözlerimizin buluştuğunu o an hissettim. İç çekip önüme döndüm. Keşke her şey daha güzel olabilseydi.

***

Gözlerimi Güzey'den aldım ve Utku'nun tuttuğu elimi çektim. Güzey ve arkadaşı bir anda masadan kalkınca benden kaçtıklarını ya da şüphelendiklerini anladım. Oysaki bir şey yapmamıştım.

İkisi birden yanımıza gelince gözlerim kocaman oldu. Ben bunu beklemiyordum ki. Niye şimdi yanıma gelme zahmetinde bulunmuşlardı? Daha doğrusu yanımıza gelmişlerdi.

"Selam. Biz de yanınıza oturabilir miyiz?" dedi Güzey'in arkadaşı.

"Hilal tanıyor musun arkadaşları?" diye sordu Utku. Senden daha iyi tanıyorum birini, diyemedim tabiki.

"Ah, birini evet. Bu Güzey, arkadaşım." diyerek Güzey'i gösterdim. "Utku da yazlıktan arkadaşım." deyip Utku'yu gösterdim.

"Ben de Hayal." dedi kız. Neden nefret etmek istediğim kız, en çok sevdiğim kız ismini taşıyordu ki?

"Arkadaşım Hilal." diyerek beni gösterdi Güzey. Sonrasında Hayal benim yanıma, Güzey de Utku'nun yanına oturdu.

"Eee ne yapıyorsunuz bakalım burada?" dedi Güzey. Yanımıza geleceklerini dahi tahmin etmezken Güzey hesap mı soruyordu? Belki de ben aşırı sevgiden yanlış anlıyordum. Tabi ayrıca Güzey'in söylediklerini dikkate almama kuralı vardı.

"Ne zamandır görüşmemişiz karşılaşınca oturup konuşalım, dedik." diye cevap verdi Utku.

"Ne güzel. Ben de Hilal'i görünce yanınıza gelelim, dedim." dedi Güzey.

"İyi işte hep beraber sohbet eder, eğleniriz." dedim.

"Aslında benim aklıma bir şey geldi." dedi Hayal.

"Söyle bakalım." dedim. İnşallah saçma bir fikir çıkmazdı.

"Vialand'e mi gitsek? İlk aklıma lunapark geldi ama çok çocuksu şeyler var. Vialand'de eğlenebiliriz, hem bütün kış boyu zaten alışveriş merkezlerinde dolaştık. Biraz da tamamiyle eğlenebileceğimiz yerlere gidelim." dedi Hayal. Haklıydı aslında. Hava da güzeldi. Erkeklerle ne kadar güzel olabilirdi bilmiyordum ama olmazsa tek eğlenirdim ben de.

"Olabilir. Sana uyar mı Hilal?" dedi Utku.

"Bana da mantıklı geldi. Saat de daha erken." dedim. Zaten bugün ne kadar kişi olabilirdi ki orada? Bineceğimiz şeylerde sınırlıydı.

"Peki ya sen ne düşünüyorsun Güzey?" dedi Hayal.

"Fikir senden çıktığına göre bana tabiki de uyar." dedi Güzey. Gerçekten ona karşı bir şeyler hissediyordu. Kız çok güzel ve iyiydi. Güzey'i unutma zamanım gelmiş, geçiyordu.