Galata

-17-

Ortamda bir süre sessizlik oluşurken kızlar bizim bakışlarımızı fark etti. Ben bakışlarımı çektim ve ev arama işlemine devam etmek için başka evlere bakmaya başladım.

"Sizin aranızda bir şey mi oldu?" dedi Su. Meraklı Su, hoşgeldin...

"Hayır." dedi Güzey benden önce davranarak.

"Biz Hilal'in seni sevdiğini biliyoruz." dedi Özgür.

"Bildiğinizi biliyorum zaten, o kadar salak mıyım?" diye cevap verdi Güzey.

"Evet." dedi Su. Hayır, şimdi tartışmanızın sırası değil.

"O zaman anlatsanız hani ne olduğunu?" dedi Özgür.

"Biz birlikte Galata'ya çıktık." diyerek pat diye söylemiş oldum. Gerçi her türlü kızlara söyleyecektim de şimdi yanımızda Güzey de vardı.

"Yoksa siz..." dedi Su.

"Hayır hayır, yok öyle bir şey. Ben sonra anlatırım size." dedim. Konuyu bir şekilde kapattım ve ev bakma işlemine geri döndük.

"Şu eve bir baksana." deyince Özgür hemen evi açtım. Evin görsellerine bakarken bizi idare edebileceğini düşündüm. Çok pahalı bir yer tutmamıza gerek olmadığını düşünüyordum hala.

"Hilal sen benimle mutfağa gelsene." deyince Güzey, hepimiz ona döndük. Başımı onaylarcasına salladım. Bilgisayarı tekrardan Özgür'e verdim. Güzey önümden mutfağa yürürken ben de peşinden gidiyordum.

Mutfağa gelince kaşlarını çattı. Kızacağını tahmin etmiştim zaten. Yapacak bir şeyim yoktu. Dünki Güzey yalan Güzeydi. Asıl Güzey karşımda olan Güzeydi. Beni umursamayan, bana kızan, istediği zaman iyi davranan, Güzeydi. Ben onu iki haliyle de çok seviyordum ama. Ben onu hep seviyordum.

"Niye kızlara söylüyorsun ki?" dedi sinirle. Bizim böyle saçma bir şey yaptığımızı bizden başka kimsenin bilmemesini istiyordu.

"Onlar benim arkadaşlarım." dedim.

"Ben arkadaşlarıma söylüyor muyum? Hayır." dedi.

"Ben seni seviyorum ama. Dünki olay senin gram umrunda olmayabilir fakat ben ilk defa biraz da olsa huzurlu yattım o yatağa Güzey. Ben dün ilk kez hayallerimi değil de gerçekleri düşünürken uykuya daldım. Çünkü dün benim hayallerimden daha güzeldi. Çünkü seni o kızla öyle gördükten sonra bir daha hiç mutlu olamam diye düşünsem de ben çok mutlu oldum Güzey. Beni anlamıyorsun ve birini sevemedikçe beni anlayamayacaksın." dedim. Gözlerim dolmuştu. Gözyaşlarımı geriye doğru itmeye çalışırken boğazımda bir yumru oluştu bile.

"Dün seni mutlu edebildiğim için mutlu oldum."

"Şimdi de hiç umrunda olmadan beni üzebiliyorsun ama bir şey var ki ben hala mutluyum. Dün için hala mutluyum. Hiç kimse senin beni mutlu ettiğin kadar mutlu edemez belki... Bu yüzden teşekkür ederim. Seni seviyorum. Her şeye rağmen ben seni çok seviyorum."

"Tamam ama yine de başka kişilere söylediğini duymayacağım." deyince gözlerimi kapattım ve onu onaylarcasına başımı salladım. Gözyaşlarım çoktan yanaklarıma süzülmüştü.

O içeri geçerken ben de banyoya geçtim. Elimi yüzümü güzelce yıkadım. Banyodan çıkıp tekrar salona geldim.

"Hilal biz diyoruz ki, evlere bakmak için Ankara'ya gidip birkaç gün kalalım. Sana uyar mı?" dedi Özgür. O sırada tekrar ortalarına oturdum.

"Uyar tabi. Hem daha iyi bilgi almış oluruz." dedim.

"Peki ne zaman yola çıkacağız?" dedi Su.