Een meisje en haar (geheime) leven.

Dylans ouders

-Dylan-

Samen met Rosa volgden we Steven naar buiten. Met zijn driëen liepen we naar de stad. Het was er druk en de zon scheen op ons neer. Ik rekte me uit en keek eens rond. In de verte zag ik een leuke winkel. Ik grijnsde en pakte Rosa bij haar arm. 'Kom, tijd voor nieuwe kleren...'

-Rosa-

Dylan sleurde me een winkeltje binnen waar ik verwonderd rond keek. Ze hadden hier zo veel leuke spulletjes! Steven, die achter ons aan was geslenterd keek ook rond. Ik keek vragend naar Dylan. Hij glimlachte. 'We kunnen moeilijk over straat in deze kleren... Dat valt veelste veel op!' Ik knikte begrijpend en keek in de rekken, opzoek naar iets leuks. Niet dat iets leuks vinden nu het probleen was. Nee, zeer zeker niet.. Het was kiezen tussen al die leuke kleren dat het lastig maakte! Steven hield een shirtje omhoog. 'Is dit misschien wat?' Ik liep er heen en bekeek het shirtje. Er verscheen een glimlach om mijn lippen. Steven grijnsde. 'Ik wist dat je hem mooi zou vinden! Hier deze broek heeft Dylan voor je uitgezocht. Aangezien we je maat niet weten hebben we het maar een beetje ingeschat.. Maar waarschijnlijk past het wel.' Ik knikte, nam de kleren van hem over en verdween het pashokje in.

-Steven-

Rosa was aan het omkleden en Dylan was op zoek naar zijn vermomming. Ik had al wat kleding bij elkaar gevonden en was er wel tevreden mee. Een simpele geruite blousse en een doorsnee broek. Verder had ik een zonnebril gekocht waardoor mijn gezicht minder herkenbaar zou moeten zijn...

Ik keek nog wat door de kledingrekken tot dat Rosa klaar was.

Toen ze eenmaal naar buiten kwam verscheen er een grijns op mijn gezicht. Rosa zag er goed uit, al was het niet het soort kleding dat ze normaal zou dragen. Maar dat was dan ook de bedoeling. Het bontgekleurde shirtjegaf haar iets exotisch terwijl de broek haar iets neutraals gaf. Rosa glimlachte en draaide een rondje. 'En? Wat vind je ervan?' Ik lachte. 'Je ziet er goed uit!' Ze knikte. Dylan - die inmiddels zijn outfit ook klaar had - klakte goedkeurend met zijn tong. 'Jup. Je ziet er geeweldig uit!' Hij viste in zijn broekzak. 'Hier, een zonnebril. Dan val je minder op.' Rosa pakte hem aan en zette hem op. 'Goed zo?' Ik knikte.

-Dylan-

Nu we alle drie een andere outfit hadden was het tijd om verder te gaan. Ik wilde nog voor vanavond de pond hebben gehaald. Ik rekende af en met zijn drieën liepen we naar het cafe waar ik met mijn ouders had afgesproken. In de verte zag ik ze al zitten. Mijn moeder met een grote zonnebril op haar neus en mijn vader met een drankje in zijn handen. Ik glimlachte. Die twee veranderde ook nooit..