de pond 2

704 58 3
                                    

-Dylan-

Ik rolde met mijn ogen om mijn moeders gedrag waarna ik naar Rosa keek. Ze speelde met haar vingers. Steven, die naast Rosa zat, zag me kijken. Hij grinnikte, schudde zijn hoofd en keek weg. Ik zuchtte. Af en toe....

Ik viste in mijn broekzak. leeg. Het drankje dat erin had gezeten was weer terug bij zijn eigenaar. Ik glimlachte. Het gezicht van Drake, zo'n geweldige blik in zijn ogen. Een blik van waanzin..

-Rosa-

Ik wriemelde wat met mijn vingers waarna ik op keek. In de kleine ruimte waar we zaten zat een klein raampje. Je weet wel, zo'n ronde, die je altijd op grote schepen ziet. Ik glimlachte. Vanaf hier kon in nog een stukje trefer zien. Een vrolijk boel als je het eens goed bekeek. Allemaal fleurige kleding en blije gezichten. Ik fronste. Het was vreemd. Niemand leek zich zorgen te maken. Niemand wist dat we op de vlucht waren. Niemand wist, dat er gevaar dreigde. Niet zo héél vreemd eigenlijk. Wij waren ook de enigste die opgejaagd werden...

Een meisje en haar (geheime) leven.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu