Een meisje en haar (geheime) leven.

Rosa en haar klunzigheid

-Dylan-
Ik rende op mijn snelst langs alle mensen met een enge hoed. Geen een was de echte Drake. Maar ik wist dat hij hier ergens rondliep. Dat kon niet anders...

-Rosa-
Ik keek nog een keer naar Drake die me door de mensenmassa heen trok. Toen nam ik mijn besluit. Ik rukte mijn arm uit de zijne. Tot mijn grote verbazing lukte het. Mijn hersens dachten drie keer zo snel na als normaal. Rennen! Vertelde ze me. Ik rende zo hard als ik kon. Ik wist zeker dat als ik nu mee zou doen aan een marathon, ik zou winnen. Adrenaline gierde door mijn lijf. Ik had het gevoel dat Drake ieder moment voor mijn neus kon opduiken. Ik dwong mijn benen om nog sneller te bewegen. Ik botste tegen mensen op. Ik kreeg allemaal geërgerde blikken naar me toegeworpen. Het was maar goed dat ik dat gewend was.... Ik rende sneller als ik ooit had durven dromen. Maar ik merkte dat mijn benen al moe begonnen te worden. Ik raakte langzaam in paniek. Overal waar ik keek waren Drake's. Of in iedergeval, mensen met Drake zijn hoed. Waarom was ik ookal weer ontsnapt? Ik wilde naar Dylan en Steven... Ik knikte en speurde de mensen menigte af. Opzoek naar bekende gezichten. Helaas keek ik niet goed waar ik liep...

-Steven-
Man! Wat was dit frustrerend. Ik zocht in mijn wolvengedaante naar een spoor van Rosa. Maar er waren te veel mensen. De geuren raakte teveel met elkaar gemixt. Ik schudde geërgerd mijn kop. Ik werd hier gek van! Ik stak mijn kop in de lucht en snoof. Wacht! Wat was dat?! Mijn ogen vergroten en keek verbaasd naar Dylan.

-Dylan-
Steven staarde me verbaasd aan. Ik staarde verbaasd terug. Deze geur.... Ik had hem eerder geroken. Zo zoet...
Ik duwde met mijn hand tegen mijn voorhoofd. Ik wist waar de geur vandaan kwam. Het was bloed. Rosa's bloed... Ik zette het op rennen en volgde de overheerlijke geur.

-Rosa-
Ik duwde met mijn hand tegen mijn knie. Er zat een snee in. Hij bloedde. Ik was weer eens zo klunzig geweest. Ik had niet gekeken waar ik liep was op volle snelheid tegen een prullebak aangerent.  Mijn knie deed pijn...
Er viel een schaduw over me heen. Verschrikt keek op. 'D, Drake...' Hij grinnikte. Zijn ogen waren rood en zijn hoektanden glinsterden. 'Ghehehehe.. Het was niet zo slim om te rennen... Of wel?' Hij trok me aan mijn schouders omhoog en trok me tegen hem aan. Hij pakte mijn hand vast en hield hem onder zijn neus. Het was de hand die ik op mijn knie had geduwd. Ik wist dat er bloed aan zat. Drake glimlachte duivels. 'Ik had gelijk gehad. Hoogste kwaliteit bloed...'Hij likte aan mijn hand. Ik rilde en probeerde mijn hand terug te trekken. Wat vanzelfsprekend niet lukte. 'Laat los, alsjeblieft...' Drake keek me minachtend aan. 'Nu je bent onsnapt? Ha! Dat kun je dus wel vegeten!' Hij sloeg zijn arm om mijn middel en likte de rest van het bloed van mijn hand terwijl ik het doodsbenauwd kreeg...

-Dylan-
In de verte kon ik Rosa al zien. Ze stond tegen Drake aangeklemd die haar stevig vast hield. Drake likte aan haar hand. Ik had al zo'n vaag vermoeden van wat er op die hand zat... Ik trilde van woede. Drake moest met zijn handen en tanden van haar afblijven! Rosa zag er belabberd uit. Alsof ze elk moment flauw kon vallen. Drake zag me. Hij liet Rosa's hand los en verstevigde zijn greep om haar middel. Hij gaf me een duivelse glimlach en bracht zijn tanden naar haar nek...