Gebeten

1.6K 82 3
                                    

Hoofdstuk 31

-Dylan-

Ik boog me voorover. Ik duwde met mijn hand zijn vacht weg. Het was lastig om ook maar ergens een open plekje tussen zijn haar te creëren. Steven zijn moeder pakte uiteidelijk de tondeuse en scheerde haar man zijn nek kaal. Ik boog nogmaals voorover. Zijn bloed zou ongetwijfeld vies smaken. Zeker als hij in wolf vorm was. Ik kreeg een misselijkmakend gevoel in mijn buik. Ik duwde mijn puntige hoektanden tegen mijn lip. Ik moest doorzetten. Voor steven zijn vader, maar ook voor Steven zelf. Ik duwde mijn lippen in zijn nek en doorboorde met mijn tanden zijn vel. Ik had gelijk gehad. Zijn bloed smaakte vies. Naar hond...

-Steven-

Ik voelde me raar. Mijn gevoelens waren zo tegenstrijdig. Van de ene kant vertrouwde ik Dylan, en wilde ik dat hij mijn vader genas. Van de andere kant wilde ik hem bij zijn schouders pakken en van mijn vader weg trekken. Ik wist dat hij een vampier was, bloed dronk enz.    Daar had ik ook nooit problemen mee gehad. Maar nu ik hem zo zag, drinkend van mijn vader... Nee, dat voelde niet goed. Ik keek naar mijn moeder. Ik zag dat zij het er ook moeilijk mee had. Toen onze blikken elkaar kruisden gaf ze me een beverige glimlach. Ze was gebroken, ik kon het zien. Deze dag had haar gesloopt...

-Dylan-

Ik haalde mijn tanden uit zijn vlees en mijn lippen uit zijn nek. Al het gif was eruit. Ik veegde met mijn mouw het bloed van mijn lippen. Uhg, ik voelde me niet goed. Ik wankelde naar de buitendeur en opende die. Dat was beter, frisse lucht. Ik liep naar de boom en leunde er tegenaan. Dat had ik beter niet kunnen doen. Ik gaf over. Mijn mond smaakte zurig. Ik wist het zeker, weerwolven bloed was het smerigste wat ik ooit geproefd had. Ik was niet van plan het nog een keer te moeten proeven. Ik liep, nog steeds een beetje wankel, weg. Ik wilde iets gewoons doen. Ik besloot naar Rosa te gaan.

-Rosa-

Ik zat op de bank. Ik had de tv maar aangezet maar er was niks intressants op de televisie. Ik liet me hoofd op een kussen vallen en sloot mijn ogen. Ik was echt zielig. Ik miste Steven en Dylan nu al. Terwijl ik ze vanmorgen nog had gezien....

vote & comment & share :) thnx

Een meisje en haar (geheime) leven.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu