Dziewczyna, z niedużym plecakiem. To mógłby być nawet zwyczajny widok, gdyby to nie było pobocze drogi przez środek pola, gdzie do najbliższej cywilizacji jest kilkadziesiąt kilometrów. Miała zaledwie siedemnaście lat, a wyglądała na dwadzieścia.
Co pomyślelibyście ją widząc? Ciekawe co tu robi, i do tego sama? To niemożliwe, żeby ktoś ją zostawił na pastwę losu. Czy mogę jakoś pomóc temu biedactwu? Może opowie mi swoją historię? To są ludzkie odczucia, ale to co jej się przydarzyło, to czym ona jest.. nie wpadniecie nawet na mały ślad, a ona o tym wie i zamierza to wykorzystać.
Żerując na ludzkich dobrych sercach próbuje przeżyć. Od sześciu lat ucieka, by móc żyć i choć z nikim nie podzieliła się swoją historią.
Gdyby się poddała, już by była martwa, albo leżała na stole operacyjnym, ewentualnie w klatce. Sześć lat temu, cztery miesiące i dwadzieścia dni wydarzyło się coś, co wstrząsnęło całym jej światem, doszczętnie go burząc. Wydawało się, że to będzie zwyczajny dzień, nic bardziej mylnego, ale o tym przekonała się dopiero później.
Napisałam to w sumie przez przypadek, bo kompletnie tego nie planowałam, ale nie mogłam przestać o tym pisać, mam nadzieję, że się spodobało
CZYTASZ
Uciekinierka《ROOM 94》
FanfictionZdrada : 1. to bycie nieuczciwym wobec kogoś, czegoś postąpienie przeciwko niemu i przejście na stronę wroga 2. to niedotrzymanie przyrzeczenia, przysięgi danej komuś. Tak to tłumaczy słownik języka polskiego, ale każdy z nas dobrze zna...
