Apar topar yerimden kalktım.Kafeden çıktığım da yağmur yağıyordu. Gözümden sadece bir damla yaş akmıştı.Hızlı adımlarla nereye gittiğimi bilmeden yürümeye başladım. Kim olduğumu bilmeden. Hatta bunu söylemek çok acı ama kimin için neye ağladığımı bile bilmeden.Yekta Buse yi seçmişti. Ben onun için bir hiçmişim demek ki. Hiç biri gerçek değilmiş yaşadıklarımızın. Demek hiç sevmemiş beni. Ben hep kendimi kandırmışım. Zaten Heteroseksuel biriyle Homoseksuel birinin mutlu sonu nerede görülmüş ki. O benimle sadece Buse'nin yokluğunu doldurdu. Bu başıma Buse'yle gelmese başka bir kadınla gelecekti er ya da geç. Elbette ki gönlü bir kız için yaratılmıştı onun. Bu gerçeği nasıl bu kadar geç fark edebildim..Nasıl? Buse kazanmıştı. Yenilgiyi ilk defa bu denli derinden hissetmiştim. İnsanlar sevdikleri insanlara inat olsun diye binbir çeşit yalan söyleyebilerler, araya mesafe koyabilirler hatta belki teselliyi başkasında bile arayabilirler ama sözlenmek çok başkaydı. Kimse kendi hayatını başkasına inat olsun diye evlilik gibi ciddi bir yola sokamazdı. Hiç ummazdım.. zaten ben neyi ummadıysam onun başıma gelmesi alışkanlık oldu. Yekta nın yüzünü görerek uyanmaya alışmak isterdim, ona her gün dokunmaya, ufak tartışmalarımıza da alışabilirdim.. ben neye alıştım peki? Kalbime yumruklar yemeye, sevilip sevilmediğimi düşünmekten kafayı yemeye, geçmek bilmeyen kalp ağrılarına, ruhumdan nefret etmeye, gece iki saat sağa sola dönmeden onu düşünmeden uyumamaya alıştım. Yekta artık sigara gibi. Bana zarar verdiğini bilsem de ruhum onu istiyor başım sıkıştığın da ilk onda çare arıyorum, ölümü o tattırsın istiyorum bana. Yaşamayı o öğretti ölmeyi de o öğretsin istiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Hetero Sevgilim
RomanceKader kelimesine hayatımın hiçbir zaman diliminde inanmamıştım insanlar bir tercih yapar ve yaptıkları tercihin sonucunda ya ödüllendirilirlerdi ya da cezalandırılırlardı. Peki neden ben hep cezalandırılan taraftayım tanrım? Neden aldığım her kararı...
