"Ben nasıl bir kadınım?"
Sigarasını dudaklarının arasına götürüp, içine çekti.
"Sen..."
Düşünüyormuş gibi bir hali vardı. Heyecanla cevabını beklemeye başladım.
"Sen eli öpülecek kadınsın...Efsa."
Beni tam kalbimin ortasından vurduğunu bilmeden bu c...
Hakan Altun-Ağlamak Yok Yüreğim. Nilüfer&Emre Aydın-Son Perde. Neuman-Moon.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍷
Düşünceler arası yer çekimi.
Bir insanın yer çekimine adapte olan benlikler, sıra sıra diziliydi.Avucumdaki gül dikenleri ellerime battı. Ne güzeldi öyle, ellerimden kanlar akarken Asaf'ın öyle güzel kanları silmesi... Güzeldi.
Mantık yaraları vardır bilir misiniz? Ben bilirim. Mantık yaraları hiçbir zaman geçmez. Hep kalır. Sonsuza dek kalır. Ruh bedenden ayrılır ama acı kalır. Bakışlar soğuk bir benliği hatırlatır. Soğuğun ezber bozduğu fiiller oyuncaktı. Bir oynardık, diğer gün atardık. Kırmızının koyu tonunun bizim üzerimizde oynadığı oyunlara katlanmak acıydı. Lider koltuğuna oturduğumuz oyunda geri plana düşmek acıyı getiriyordu. Acı ilmek ilmek ruhuma işlerken bilinen tüm doğrular silinme noktasına getiriliyordu.
Benlikler, kırmızı.
Benlikler, yeşil.
Benlikler, beyaz.
Uç konumlara yerleştirilmiş kömür kokusu burnumu yakmak istercesine ciğerlerime dolu. Gözlerimi kapatmaya bile gerek duymadım. Kömür kokusu o denli etkiliydi. Biyolojik bir uzmanın alabileceği kömür kokusu dağları deliyordu.
Zihinimde yankılanan cümleler Asaf'ın gözlerinde yok oldu. Asaf'ın suskunluğunu fark eden karabatak konuştu.
"Anlıyorum Asaf zor seçim. Biraz düşün arkadaşlarınla."
Alay dolu cümlelerinin ardından herkes birbirine baktı. Ardından Buket'in sesi duyuldu.
"Bence Efsa gitmeli Asaf. Sinem'i kurtarmak için bu şart."
Doğru olanın bu olduğunu bilmeme rağmen, Buket'e kin besledim. Tan'ın da Buket'i onaylayan sesler çıkarması benim gitmem gerektiğini belirtiyordu.
"Kesin sesinizi!"
Asaf'ın kükreyişine karşın hepsi sustu. Suskunluklarından yararlanıp konuştum.
"Ben gitmek istemiyorum Asaf. Korktuğum şey ölmek değil veya kız kardeşinin ölmesi değil. Korktuğum şey hiç tanımadığım bir kız uğruna ölmek."
Herkes gideceğimi mi düşünüyordu?
Gitmeyecektim.
Şu zamana kadar oturan benliğimi tanımadığım bir kız için silmek ne kadar doğruydu?
"Gitmeyeceksin Efsa."
Asaf'ın soğuk sesi bedenimi titretti. Bilinen tüm yapraklar kasırgaya kapılmıştı. Duygusuz sesiyle devam etti.
