Siya na ba?

CHAPTER 60

xxx

MayMay

MayMay

"Oo ako na bahala dito. Hindi din naman ako makatulog dahil sa jet lag ko. Gisingin mo nalang si Pat at Marco. Patulugin niyo nalang si Marco sa kwarto ni Pat."

Tricia

"May pasensya na ha!? Inaantok na talaga ako. Ikaw Edward? Ano balak mo? Kung ako sayo samantalahin mo na ang pagkakataon."

Tumigil ako sa ginagawa ko at tumingin kay Tricia, pinagdilatan ko ng mata...

MayMay

"Ano yan Tricia!? Anong pinagsasabi mo???"

Sinabi ko sa kanya pero mahina, na alam kong siya lang ang makakarinig.

Pinapaakyat ko na kasi at sinabi na ako na bahala sa kalat. Ang dami pang sinasabi.

Edward

"Hindi ok lang ako. Hintayin ko lang gumising si Marco tapos uuwi na din kami."

Tricia

"O sha, akyat na ako. Kayo na bahala. Edward..."

Edward

"Hehe..."

Umakyat na si Tricia. Pinagpatuloy ko ang paglipat ng pagkain sa mga container para ipasok sa ref. As of now, wala akong idea kung saan nakapwesto si Edward. Hahayaan ko siya kung balak niya lang akong panoorin. Ang gusto ko lang, matapos lahat ito at pwede na ako umakyat sa kwarto ko.

Edward

"Uhmm May, ako na maghuhugas ng plato..."

MayMay

"Mmmm..."

Sinilip ko kung nasan na siya at nasa may tapat ng lababo. Pinagpatuloy ang ginagawa ko.

Mayamaya lang nakarinig ako ng may nagsasalita.

Edward

"MayMay... I'm sorry..."

Masyado ata akong focus sa ginagawa ko kaya naririnig ko nalang na nagsasalita siya. Hindi ko alam sino kausap niya kasi para siyang bumubulong, pero alam ko boses ni Edward yun.

Edward

"Sorry sa lahat ng nagawa ko. Sorry for all the pain that I've caused you. I admit, everything was planned. Meeting you since day 1 until the last day we went to the park. It was all planned. But... hur--hurting you or make you fa- ho! - fall in love with me was not my intention..."

Nung isa-isa ko nang nilalagay yung pagkain saa ref., at marinig ang hurting you or make you fall in love with me was not my intention, dun na ako napatigil sa ginagawa ko.

Ako ang kausap niya.

Edward

"...but everything I showed you, was real. My love for football. My me time in the park. My interest in furniture design. They're are all real. But there were things happened, honestly, were not part of it. You, meeting my family was unexpected. Seeing Heaven, my ex girlfriend was unanticipated, and... what I'm feeling towards you is not on top of my priorities..."

Nagsosorry si Edward. MayMay naririnig mo, nagsosorry na si Edward.

  Silently, I was crying.   

Edward

"I just slowly starting to feel different when I'm with you. Maybe there are things I pretended to be, but most of the time I didn't realize, I'm showing you the real me..."

Pakiramdam ko mas naririnig ko na siya ngayon. Naririnig na siya ng puso ko.

Edward

"Perhaps you saw me in different persona but you, you are the only person I see. I saw your eyes twinkle when you heard Sara Bareilles singing while we danced at the gazebo, I saw how child-like you were when we played football and I saw how contented you felt when we had the picnic at the park..."

Nagulat ako ng biglang hinawakan niya balikat ko. Hinayaan ko na siyang iharap niya ako sa kanya kasi kapag nanlaban pa ako, baka hindi ko alam kung paano ko pa siya haharapin pagkatapos nito. Nasa mata din makikita ang sincerity ng mga sinasabi niya.

Edward

"I'm so sorry Marydale..."

Hindi ko na mapigilan ang pagiyak ko.

Malabo man sa paningin ko dahil sa mga luha, pero parang tumigil siya sa pagluha at inayos ang sarili. Tapos dahan-dahan niyang nilahad ang kamay niya.

Tumingin ako sa kanya na may pagtataka.

Edward

"Gusto ko magpakilala. Yung totoong ako. No pretentions, no hidden cameras and no setup scenarios.

Hi! I'm Edward John Barber, TV Producer..."

Nakatingin ako sa kanya. Napansin ko na tumingin muna siya sa akin bago tumingin sa kamay niya nakalahad sa akin; na para bang gusto makipag shakehands, sign of reconciliation.

Nakatingin lang ako sa kamay niya. Iniisip ko, open na ba akong ibigay ang trust ko sa kanya? Mapapatawad ko na ba talaga siya? Masasabi ko na sa sarili ko, finally kaya ko na. Nakiramdam, nagisip.

Matagal- tagal, iniabot ko na din sa kaniya ang kamay ko. Paglapat ng kamay namin, hinila niya ako at niyakap.

Hindi ko na mapigilan ang luha ko. Ilang saglit bumulong siya sa tenga ko.

Edward

"I miss you sooo much! You don't know how much I waited for this day to just hug you like this."

After months, I finally felt that I can breathe again; that I didn't know I was holding back.

Wala akong magawa, mahal ko talaga siya. Kaya nasabi ko sa sarili ko, Ok one more chance.

MayMay

"Edwarrrrddddd...."