Bahtımın Karası ♣️

Tanıtım 1

Emanet Sevda' dan tanıdığımız Ekrem Yeliz ve Fidan'ın hikayesi
Bağımsız bir hikayedir ilk hikayeyi okumak zorunda değilsiniz ...

Yeliz pencerenin önünde durdu.
Dışarı da ablası ve Mert'in konuştuğunu görünce artık anlamıştı.
Mert hep ablasını sevecekti .
Hayal etmekten vazgeçip aralarından çekilmek onların arasında bir engel olmamak için eşyalarını topladı.
Çoktan gitmeliydi ama yaşanan olaylar onu bu evde tutmuştu.

Gözyaşlarını silerek aşağıya kuzeninin yanına indi .
Asmin kuzeninin ağladığını bir bakışta anlamıştı ama nedenini bildiği için sustu.
Üzmek incitmek istemiyordu Yeliz göründüğünün aksine aslında kırılgandı.
     "Asmin ben artık Adana'ya dönmek istiyorum. Hem zaten gidececektim daha fazla burada kalmak ablama zarar olur."
Asmin kuzeninin gözlerinin içine şefkatle baktı.
Tuhaf bir şekilde Yeliz' de hep kendini görüyordu.
İçinden kaderi benzemesin ,ömrüne hüzün değmesin diye dua etti.
Kendisi sahip olduğu aşka ve aileye kavuşabilmek için çok acılar çekmişti.
Sonunda mutluluğu huzuru bulmuştu ama Yeliz de benzer acılar çeksin istemiyordu.

"Senin için her şey iyi olacak Yeliz ben buna inanıyorum ."
"Bende inanmak isterdim Asmin ama zaman belki benim de karşıma gerçek aşkı sevdayı çıkarır ."
"Çıkarır güzelimsen yeter ki sabret ve iste "deyip ayağa kalktı.
Kuzenine sımsıkı sarıldı .
Yeliz ablası Fidan gibi değildi .
Annesi Fidan çalışkan zeki diye el üstünde tutardı.
Yeliz de başarılıydı ama hiç bir zaman ablası gibi olamamıştı .
Öyle büyük hayalleri de yoktu aslında bir mesleği olsun mutlu bir aile kursun yeterdi.

İstanbul 'da yaşamak bile Fidan için bir hayal iken Yeliz sevdiği adamla her yerde yaşardı .
Derin bir nefes aldı çok sevdiği ablası ile karşılaşmaya cesareti henüz yoktu ama hayat işte mecburdu.
Fidan ise mahcup bir şekilde salona girdi.
Kafası günlerdir karışmıştı ama artık ne istediğini neyi istemediğini biliyordu .
Kuma olup Adana'da yaşamak istemiyordu.
Artık bundan emindi Ekrem'e hissettiği duygular bütün hayatını değiştirecek kadar güçlü değildi ama yeni bir ilişkiye de hazır değildi .
Özellikle de kardeşinin sevdiği adamla başlayamazdı.
Yeliz'e yaklaşıp sarıldı .
"Senin duygularının üstüne bir mutluluk kurmam sen benim kardeşimsin canımsın" deyip sarıldı .
Yeliz 'de ağlayarak ablasına sarıldı.
"Şuan hazır değilsin kara kule ile bir türlü başlayamadınız ama ilerde duyguların netlik kazanırsa Mert ile ilgili beni düşünme ablam "dedi .
Fidan kardeşinin sözleri ile ağlamaya başladı.
Asmin de yanlarına geldi.
"Beni de aranıza alın ,el gibi kaldım kıskandım."
"Gel buraya tontiş anne "deyip üç kız sımsıkı sarıldı .

Yeliz ve Fidan'ın arasına Mert girememişti ama kaderin onları için öyle planları vardı.
Bu ihtümal iki  kardeşinde aklının ucundan bile geçmez geçemezdi.