Bahtımın Karası ♣️

53.Bölüm

3gün önce
"Git Ekrem buradan karın için git"
"İkimiz birden ölemeyiz lan hakkımız yok "deyip bağırıyordu.
Ekrem tüm gücüyle adamın üstündeki çekmeye çalıştı.
"Çenen yerine elin çalışsa nasıl olur Poyraz"
"Ya birlikte çıkarız ya birlikte ölürüz ben karıma söz verdim "
"Seni bırakamam anladın mı ?"
"Şimdi ben çekerken sen de yardım ediyorsun bana "dedi.
Poyraz kolundaki acıya rağmen var olan tüm gücüyle  itti.
Ekrem adamın koluna girerek ayağa kaldırdı .
Arkasında beni bırakmayın diyen adamın sesini duyunca durdu.
"Kimliğini ver birde sana ait bir şey var yüzük kolye bir şey işte"
"Sen delirdin mi be adam ne yapacaksın ?"
"Bak şu kolye olur "deyip adamın boynundaki kolyeyi çıkardı.
Yerde kıvranan adamın boynuna taktı .Adamın üzerinde bulunan her şeyi alıp birlikte çıktılar.
"Niye yaptın bunu ?"
"Sana bir hayat borçluyum "
"Borcumu ödüyorum bu gece katil  Poyraz   burada yanarak  öldü"
"Anladın mı ?"
"Kendine yeni bir isimle yeni bir hayat kurarsın zaten ailede senin yüzünü gören  sayılı insan var"deyip bodrum kapısına geldiler.

Miran ağanın gelişi sesini duymasıyla Ekremde rahatladı.
"Bak bu gelen benim yıllarca abi dediğim adamdan daha çok abimdir"
"Şanslısın yani "
"Bir sene  önce senin kadar olmasada bende pek iyi bir adam sayılmazdım"
"Fidan'a bir masumiyet bir hayat borcum vardı ödedim "
"Seninde ne çok borcun varmış be kardeşim "deyince Ekrem gülümsedi.
"Artık sende borçlusun kardeşim"deyip   
"Burdayım Miran "diye bağırdı.

Miran'ın gelişi ile ikisi de arabaya bindi .
"Nereye gidiyoruz şimdi "
"Bu arkadaş anneannesinde kalacak "
"Anneannem mi ?"
"Merak etme çok başka bir kadındır anne kokusunu alacağın tek kadın "deyip burukça gülümsedi.
"Fidan öldüğümü sanacak çok üzülecek"
"Merak etme Yeliz ve ona belli etmemeleri koşuluyla söyleyeceğim ama evet bir kaç gün bilmeyecek "deyip derin bir nefes aldı.Miran arabayı sağa çekip iki adama anlamaz gözlerle baktı.
"Ne diyorsunuz siz ne ölümü ?"
"Miran biliyorsun Poyraz her şeyin sonunda tutuklanacak "
"Belki yıllarca yatacak bana şimdi bir söz verecek ve intikam yerine Fidan'ı seçecek bizde ona bir kimlik ve pasaport çıkaracağız "
"Bir kaç yıl yurt dışında yaşayacak "

Poyraz Ekrem'e sinirli bir şekilde baktı.
"Bana bunu söylemedin "
"Sen seç o zaman intikamın için yaşa Fidan'dan yıllarca ayrı kal "
"Poyraz olarak öl yıllarca sevdiğinle mutlu mesut yaşa "
"Seçim senin "
"Ben cezamı çekmeye razıyım Fidan da biliyor bunu "
"Bak bu kız güzel peşine takılan olur ikna eden olur bir bakmışsın sen ona kavuşmayı beklerken o evlenmiş çoluk çocuğa karışmış "
"Ben karımı tek bir gün bırakmıyorum biri karşısına çıkar mavi gözlü yakışıklı adamlar var iyi düşün" deyince Miran gülmeye başladı.
"Sen benden bile kıskanıyorsun  "deyip omzuna dokundu.
Poyraz karşısında iyiliğini isteyen adama bakıp derin bir iç çekti.
"O adama hesap bile soramayacağım "
"Değer mi o adama hesap sormak için yaşamaya değer mi lan "
Poyraz gülümseyerek adama baktı.
"Fidan için ölmeyi göze al diyorsun "dedi,
"Kardeş değiliz ama kafa zehir "deyince Miran Ekrem'in yüzüne baktı.
"Biliyorum Miran efendi bu bakışlardan belli ki sende evlatlık olduğumu biliyorsun "
Miran ağzı açık bir şekilde adama baktı .
"Nasıl öğrendin ?"
"Zor olmadı düşündükçe aklıma ilk gelen şeydi sonra hiç benzemiyorum kaşım gözüm bile "
"Birde sanırım gerçek ailem olmamalarına sevindim ama kabul etmek kolay olmadı"

Poyraz karşısındaki adama acıyarak baktı.
Kendi gibiydi belki o daha çok acı çekmişti ama Ekrem de gül bahçesinde yetişmemişti.
Onunda önüne bir kız çıkıp mutluluk getirmişti .
Şimdi onu da gözyaşları ile bekleyen sonsuz bir mutluluğu vardı.
Aklına Fidan ile geçirdiği günler son  kavgaları  gelince kararını verdi .
Bu masalda madem mutlu son var ama avcı ölmek zorunda ölsün .Ben sevdiğimin karşısına prens olarak çıkayım diye düşündü.
İki adam kendi aralarında derin zor mevzulara dalmışken Poyraz onların sözünü birden kesti.
"Kabul Poyraz bu gece ölsün "
"Ama kardeşim benim ki senin burnundan getirir haberin olsun "deyince Ekrem derin bir nefes aldı.
"Fidan'ın bağırması değil Yeliz'in susması yaralar beni "diyerek iç çekti.

Yeliz karşısındaki adama şefkatle baktı.
Bana güven demişti ama Yeliz kocasına güvenmemişti .
Dolu dolu olan gözlerle adamın elini sımsıkı tuttu.

"Özür dilerim sana inanmaktan vazgeçmemeliydim Ekrem bırakmaz bu işte bir iş var demeliydim "
"Affeder misin beni ?"
"Ederim ama şartı biliyorsun "
Yeliz gülümseyerek kocasına baktı.
Sonra ne yaptığını bile düşünmeden kocasının dudaklarına küçük bir öpücük bıraktı.
Ekrem yaşadığı şokla kızın yüzüne öylece baka kaldı.
"Hani şüphelenirlerdi ?"
"Çok seviyorum ne yapayım ?"deyip gülümsedi.
"Beni evine kabul eder misin gidecek bir yerim  yok"
"Yalancı istesen gidecek bir sürü evin var"
"Ama onların içinde senin kokun yok sen yoksun "deyip sımsıkı sarıldı .
"Özür dilerim Ekrem çok özür dilerim"
"Affetmemi aklımda hiç kalmamasını istiyorsan bana kocaman bir aile ver tamam mı ?"
"Söz sana öyle bir aile vereceğim ki etrafta koşan ve bağıran  çocuk seslerinden bıkacaksın "
"Bıkmam ben sen merak etme "deyip yanağından makas aldı.
Arabadan inip eve girince Yeliz mahçup gözlerle ablasına baktı.
Fidan hiç bir şey demeden kardeşinin yanına gelip sarıldı.
"Birini sevmenin ne demek olduğunu artık biliyorum kendini suçlama"
"Yaşasaydı bende ona giderdim"deyince Yeliz ağlayarak ablasına daha sıkı sarıldı.
"Teşekkür ederim "deyip akan göz yaşını sildi.

Kadir ise Cemal ile olmaktan mutluydu.
Karşısında neşe ile gülen bu çocuk sevdiği  kadından bir parçaydı  .
Zelal  ona evet dediğinde isterse Kadir onlara baba bile olurdu.
Zelal ise camdan karşı eve bakıyordu .
Adamın kucağına aldığı Cihan ile bakışları nasıl güzeldi .
'Allah'ım kavuşturmayacağının hayalini kurdurma '
'Buradan gider başka birini severse 'diyerek içinden konuştu .
Yeliz gözyaşlarını silip mutfağa gelince Zelal'in düşünceli halini gördü.
Bu hali kendinden biliyordu  Ekrem'e çekildiği zamanlarda Allah'a yalvarır kendine kızardı.
Bakalım senin derdin neymiş Zelal hanım diyerek yanına geldi.
"Baka baka evi eskittin "
"Ay Yeliz ödümü patlattın insan bir haber verir"
"Bir dahakine davul çalarak gelirim "
"Sen anlat bakalım bizim mavi göz ile hayırdır ?"
"Ne diyorsun Yeliz anlamıyorum"
"Bana tam tersi bal gibi anlıyorsun da salağa yatıyorsun gibi geliyor"
"Cemal'in öğretmenini diyorsun"
"Bak sen nasılda şıp diye anladı oysa evden gözlerini ayıramadın"
"Ne alakası var Cemal ordaya merak ettim "
Yeliz gülerek kadını sıkıştırmaya devam etti.
"Eee git bak oğlunun rahatı yerinde mi adamcağızın bir şeye ihtiyacı var mı ?"
"Yeliz "
"Ne Yeliz Yeliz "
"Kız gözümü bir açtım siz "
"Kucağında Cihanla mavi göz yanında Cemal diğer yanında sen "
"Nasıl güzel bir aile fotoğrafıydı anlatamam"
"Bekar adam Yeliz ne yapsın benim gibi iki çocuklu kadını "
"Sen onu yapacağını  boşver senin yüreğin ne diyor "
"Benim yüreğim ne derse desin "
"Olacak iş var olmayacak iş var "
"Zelal ablam bak abla diyorum altını çizerim "
"Bana bak Ekrem ile "
"Çok mu imkanlıydık bak hala tam olarak mutlu olamıyoruz bir sürü diken var ama biz onlara rağmen sarılıyoruz"
"Bak ablama nasıl bir adam için ağlıyor"
"Sevda dediğin bir kanatlı kuş kime konacağı belli değil ki"
"Varsa umudun hissedersin bir bakışından"
"Vazgeçme ablam ne sanıyorsun biz çok mu aşıktık küçücük bir kıvılcımdı ama şimdi sor yokluğu yüreğimi yakıyor"
"Bir boynu bükülüyor yüzü kararıyor ya canımı önüne seresim geliyor"
"Varsa o kıvılcım bırak yaksın sevda ateşini "
"Sen Kezban kadın değilsin daha ablamla yaşıtsın koca bir ömür var önünde"
Zelal dolu dolu gözlerle baktı karşısında yaşı küçük kalbi aklı herkesten büyük olan kıza .
Ondan kalbine sığmayan sevdasını saklamak istemedi.
"Korkuyorum ya kelebek olurda kanadım kırılırsa "deyince Yeliz kadının elinden tuttu.
"Sen zaten kelebek olmuşsun canım ablam korkma uçmaktan hadi git gör sevdiğini fırsat bu fırsat "dedi.
Zelal Yeliz'den aldığı cesaretle hayatında yapmadığı bir şey yaptı bir adamın kapısını çaldı.
'Ben geldim elim dizim yaralı çok düştüm ama yinede sana geldim '
'Var mı yüreğinde yerim var mı kaderimde mutluluk  'diye içinden söylenerek beklemeye başladı.

Dün kendi rekorumu kırdım en son altı bölüm attım ama yedi de olabilir emin değilim🤔😂
Hikayeyi yazarken ben acayip heyecanlanıyorum yok burada bitmesin burada da bitmesin diyerek yazdım  bir baktım 50 bölüm olmuş .
Finale az kaldı her şeyi tadında bırakmayı seviyorum .
Poyraz ve Fidan'ı ayırmaya kıyamadım 🙈umarım böylede güzel olmuştur .
Yeni bölümle görüşmek üzere gün içinde bir tane daha gelir gibi ...
İyi okumalar 🌸