Bahtımın Karası ♣️

6.Bölüm

Yeliz karşısında gördüğü adamla bir an afallayıp sustu kaldı.
Hayatında tanıdığı tek kule vardı o da Ekremdi fakat bu adam hey maşallah onun kadar vardır diye bir an saçma düşüncelere dalıp kendi kendine sinirlendi.
Poyraz ise sabahtan beri cırlayan bu kızın bu kadar güzel olabileceğini tahmin bile etmemişti.
Murat'ın tutulduğu kadar vardı gözleri sanki insanın içini görecekmiş gibi bakıyordu.
Yeliz karşısında utanmadan kendisini süzen adama sinirle konuştu.
"O gözlerin sakın daha aşağılara inip bakmasın sapık "
"OOo kime diyorum yavaş be gözünle soydun resmen "deyip adama yatakta ki yastığı fırlattı.

Poyraz kızın tavrı ile gülmeye başladı.
"Sen bayağı eğlenceliymişsin ya sevdim seni yeşil göz "deyip göz kırptı.

"Ayy sen sevsen ne sevmesen ne çekil önümden de tuvaleti göster"
"Buraya yapmamı istemezsin her halde"
"Tamam daha fazla çirkinleşme "
"Karşı da tuvalet " deyip kızın önünden çekildi .
Yeliz tuvalet penceresine baktı kafasını iki yana salladı.
"Buraya kafan bile sığmaz o sığsa kıçın sığmaz kızım"diye söylenerek işini halledip çıktı.

Kapının önünde bekleyen adama küçümser tavırla bakıp konuştu.
"Adam kaçırma da profesyonel değilsiniz malefes "
Poyraz kızın dediği ile gülmeye başladı.
"Neyi beğenmediniz hanımefendi hemen değiştirelim "
"Koskoca evde odasında tuvalet olan bir oda vardır herhalde "
"Yani sonuçta her tuvaletim geldiğinde sizi çağıracağım "
"Sonra belli mi olur belinden silahı kapıp seni alnından vurabilirim" deyip eliyle silah yapıp adama doğru tuttu.
Poyraz artık sinirlenmeye başlamıştı.
"Sen ne tür bir manyaksın kızım seni oyun parkına getirmedik "
"Ya ben seni öldürürsem ne cesaretle bu şekilde konuşuyorsun ?"
"Beni öldürürsen amacına asla ulaşamazsın "
"O yüzden bu kadar konforlu bir odadayım bir depo da bodrumda bağlı da olabilirdim değil mi "deyip adama göz kırpıp odaya girdi.
"Ha bu arada ölmekten korkmak gibi huylarım yoktur "
"Sonuçta topraktan geldik toprağa gideceğiz mühim olan çamurlaşmamak"
"Senin için geçerli değil tabi sen zaten çamura batmışsın "deyip kapısını kapattı .
Poyraz ağzı açık bir şekilde kapıyı kapatan kızın arkasından baktı.

Murat bu kıza aşık olarak en büyük darbeyi kendisine vurmuş diye düşündü.
'Çenesiyle gömer bu kız adamı diye' söylenerek aşağıya indi telefonunu alarak yukarı tekrar çıktı.
Artık Ekrem'i arama zamanı gelmiştir diye düşündü.
Kızın kilitli kapısını açarak odaya girdi.
Yeşil elbisesi ve yeşil gözleri simsiyah saçları ile kız insanı adeta büyülüyordu.
"Buraya yerleşeceksin her halde gidemedin yanımdan bir türlü"
"Hı bayıldım sana acaba hoca getirip nikah mı kıysam diyorum düşün artık "deyince Yeliz kusuyormuş gibi yaptı.
"Pardon lafların mideme vurdu "deyip sinirli baktı.
"Hadi kara kuleyi arayacaksan ara da ne istiyorsan yapsın bende evime gideyim "
"Bak sen neden kimin yüzünden burada olduğunu da biliyorsun maşallah zekisinde "
"Hayatıma senin gibi tipleri sokacak tanıdığım tek manyak o çünkü "dedi .
Poyraz uzun zamandır gülmediği kadar güldüğünü düşünüp kızın yüzüne baktı.
Kendine gelerek bakışlarını kızdan ayırıp büyüsünden kurtulmaya çalıştı Ekrem'i aradı .
"Selam ortak naber ?"
"Kısa kes Poyraz kız nerde ?"
"Ama olmuyor siz ikiniz çift olarak fazla zekisiz  hemen anlıyorsunuz işin heyecanı kalmıyor böyle "deyip sırıttı.
"Yeliz nerde lan ne istiyorsun kızdan ?"
"Senin için önemli olduğunu düşündüm maşallah bir içim su be kardeşim "
"Doğru konuş lan "
"Tamam sakin şampiyon merak etme tipim değil çenesi çok uzun Allah yardımcın olsun "deyince Yeliz sinirle konuştu.
"Ben onun sevgilisi değilim "
Ekrem Yeliz'in duyduğu sesi ile rahatladı.
"Sana konuşabilirsin demedim yeşil göz "
"Sen kimsin be beni babam bile susturamaz "
"Hadi uzaklaş git meseleniz neyse halledin ben de evime gideyim "
Poyraz kıza sinirle baktı .
"Sana çok yüz verdim kaşınma kızım o merak ettiğin depoya bodruma kitlerim farelerle kalırsın "
"Ha ağzını da bantlamaktan geri durmam uslu dur "
"Ay çok korktum bak titriyorum "
"Üff hadi sıkıldım cidden mafya bozuntusu  öldüreceksen öldür ya da mevzunuz neyse çözün bende anneme gideyim "dedi.
Poyraz kıza vurup susturmak istese de yapamıyordu Murat ile kötü olamazdı çaresiz sustu.

Ekrem ve Miran ise kızın gelen sesiyle neredeyse güleceklerdi.
Miran tövbe estafurullah çekerken Ekrem Poyraz gibi  psikopat bir adamı susturan kızın sesini şaşkınlıkla dinledi.

"Yenge haklı Ekrem şu işi çözelim artık"
" bu ay ki sevkiyatı yapmazsan eğer bu güzel kız toprak olur" deyip Yeliz'in kafasına silahı tuttu.

Yeliz ilk kez korktu ama başındaki silahtan değil Ekrem'in bulaştığı işlerin büyüklüğü içini titretti.
Bu pis işler ailesine de bulaşırmıydı ?
Sonuçta Miran  ve Ekrem'in ortak olduğu çok fazla iş vardı.
Derin bir nefes aldı başındaki silaha baktı.
  "Kafamdaki silahı göremiyorlar değil mi sonuçta çeksen şunu olmaz mı ?"

Poyraz sinirle odadan çıktı .
"İnanın az kaldı kızın canını yakmama"
"Bir an önce bitsin şu iş "
"Amacım biliyorsunuz ki kan akıtmak değil "dedi .
Ekrem ve Miran kabul etmek zorunda kaldılar.
"Tamam kızı bırak kabul "
"Yok öyle kızı bırakmak sevkiyatı bugün yükleyin iki gün içinde yerine ulaşsın kızı ancak öyle alabilirsiniz "
Miran kabul etmek istemiyordu ama Ekrem bir anda lafa atıldı.
"Tamam kabul yapacağım "dedi .
"Yeter ki kıza zarar verme "
"Anlaştık ortak güveniyorum sana "deyip kapattı .

"Neden kabul ettin peşimizi bırakmayacaklar "
"Bugün Yeliz'le yarın bir başkası ile tehdit edecekler "
"Ne yapayım Miran sen söyle kızın tek suçu bana yardım etmekti"
"Yaşadığı şeylere bak "deyip saçlarını sinirle karıştırdı.
"Aklıma bir fikir geldi "
"Nedir ?"deyip merakla karşısındaki adamı dinlemeye başladı .

Ertesi gün Kezban hanım biraz nefes almak için dışarı çıktı.
İçinde öyle bir acı vardı ki yakıp kavuruyordu .
Komşular yanına gelip evin bahçesine girdiler.
"Geçmiş olsun duyduk çok üzüldük vallahi Yeliz'den hiç beklemezdim komşum "
"Vah vah çok üzüldük Kezban sen o kadar büyüt  okullara gönder o kocaya kaçsın elin adamları ile arabalarda gezsin "deyince Kezban hanım sinirle konuştu .
"Siz kimsiniz ha "
"Kimsiniz de benim kızımın namusuna laf edersiniz ?"
"Defolun "
"Defolun kapımdan "diyerek ağlamaya başladı .
Berçem bahçeye girip kayınvalidesinin koluna girdi .
"Anne hadi eve girelim Yeliz yapmaz öyle şey "
"Sevdiği olsa biz bilirdik üzme kendini hasta olacaksın "
"Abim ve İbrahim bulacaklar onu merak etme sen" deyip eve girmesine yardım etti .

Yeliz ise içine düşen acı ile pencereden baktı.
Annesi ile çok kötü ayrılmıştı.
Kalbini kırmıştı özür bile dileyememişti .
Annesi aklına geldikçe gözünden akan yaşlara engel olamıyordu.  
İyi bir kadın olmak için neler yapmıştı .
Yeliz bir sözü ile annesinin çabalarını  yıkmıştı.
'Buradan bir an önce çıkıp anneme kavuşup af dilemeliyim 'diye kendi kendine söylendi.
Aklına gelen fikirle eline aldığı vazoyu pencereye doğru fırlattı.
'Madem ben sizin için bu kadar önemliyim kılıma siz zarar vermiyorsunuz o zaman ben veririm 'diye söylendi.
Yere saçılan camlardan bir parça alıp bileğinin birini acımadan kesti.