Bahtımın Karası ♣️

38.Bölüm

Zelal oğlu ve kaynanası Fatma hanımla birlikte düğün evine  gitmek için hazırlanıyordu.
Renkli giyse laf kocası ölen kadın böyle giyinir mi diyeceklerdi .
Siyah giyse eltisini kuma olarak görüyor diye laf edeceklerdi .
Aynanın karşısında öylece kendine bakıp iç çekti.
Kahverengi boydan bir elbiseyi giydi.
Her iki durumda da laf edemezler diye düşünüp haline güldü .
Oğlu Cihan'ı evin çalışanlarına emanet edip sabırsızlıkla bekleyen Cemal'in yanına indi .
Fatma hanım yanındaki kıza beğenmeyen gözlerle baktı.
"Yine mi bu renk o kadar elbisen var niye durmadan kahve rengi giyiyorsun?"
"Seviyorum Fatma anne iyi hissediyorum "deyip oğlunun elinden tuttu.
Cemal'in okulu kapandığından beri ilk kez dışarı çıkıyorlardı.
Sanki avluda ki hava başka şimdi ciğerlerine dolan hava başkaymış gibi içine çekti.
Düğün evine gelince bir kaç kadının acıyan bakışları ile boğazı düğümlendi.
Üstüne Asmin'i görünce iç çekip oradan ayrılmak istedi.
Çok güzel bir kızdı ama onda olan kendinde olmayan neydi ki kocası bir kez olsun gözlerinin içine bile bakmamıştı.
Asmin'e kızamazdı neden kocamı öldürdün bile diyemezdi çünkü Berzan bunu hakketmişti.
Başka bir adamın karısına namusuna bakarak Zelal'i hiçe sayarak ölümü haketmişti ama yine de içi sızlıyordu .
Etrafında ki  herkesin yanında kocası vardı .
Haşim bey bile karısı Kezban hanıma sevgi dolu gözlerle bakıyordu.
Kıskanmaksa evet kıskanıyordu iki evladı vardı ama daha bir adamın elini tutamamış gözlerinin içine dahi bakmamıştı.
Berzan almak istediğini alıp karısının yanında bile uyumadan giderdi.
Gözlerine dolan yaşları durdurmak istedikçe akıyordu.
Oğlunun ve kayın validesinin yanından kalktı.Gözyaşlarını kimse görmesin diye başını eğdi.
Evin arkasına geçip uzaklaşınca içinden geldiği gibi ağlamaya başladı .
Bıkmıştı artık acıyarak bakan  kadınların bakışlarından süzerek bakan adamların bakışlarından nefret ediyordu .
Hıçkırarak ağlarken arkasından gelen sesle döndü.
"İyi misiniz ?"
"İyiyim özür dilerim ben bu ev boş sanıyordum "diyerek oturduğu yerden kalktı.
Kadir ağlamaktan gözleri kızarmış kıza baktı .
Nedensiz bir şekilde eğilip gözyaşlarını silmek ağlama diye teselli edip kolları ile sarmak istedi .
Zelal adamın bakışlarında gördüğü ilgi ile ilk kez karşılaşmıştı çok farklı bakıyordu.
Ne acıma hissi ne de sapıkça bir bakışı vardı.
Buralı değil belli ki diye düşündü.
Zaten buralı olmadığı halinden belli öyle olsa tanırdı Berzan'ın eski Ekrem'in yeni karısı olduğumu kumamım nikahına katılmak  için geldiğini  bile bilirdi diye söylendi.
"Ben gitsem iyi olur tekrar özür dilerim"
Zelal giderken adam kızın gitmesini istemiyordu neden öyle içten düğün evinde  ağladığını merak ediyordu.
"Sevgilinden mi ayrıldın ?"diye sordu.
Zelal adamın sorusu ile olduğu yerde dondu kaldı.
"Bu sizi ilgilendirmez "diyerek arkasına bile bakmadan oradan ayrıldı .
Kadir ise hem kızı merak ediyor hemde kendine kızıyordu .
'Sanane be adam sevgilisi için ağlıyor olsa bile sana ne ?
"Hem niye söylesin kimsinde kıza hesap soruyorsun diye kendi kendine sinirlenip evine tekrar girdi.
Zelal  ise adamın mavi gözleri ile adeta büyülenmiş gibiydi bir bakışı sanki içini titretmişti.
Arkasına bir kaç kez bakarak gelip Fatma kadının karşısına oturdu.
"Nerdesin sen oğlun iki dakika durmadı ?"
"Attın gittin veleti başıma "
"Ne oldu Cemal bir şey mi istiyorsun annem ?"
"Ben sadece Yeliz 'in amcamın yanına gitmek istedim "
"Babaannem bana kızdı koluma vurdu"diye dolu dolu gözlerle annesine baktı.
Zelal oğlunu kendine çekerek sımsıkı sarıldı .
Şu hayatta ki tek sığınağıydı ya olmasaydı diye iç çekip saçlarını öptü.
Berzan'ın Zelal'e yaptığı tek iyilik belki de evlatlarıydı.
Vazgeçti artık kadın olmaktan sevmekten sevilmekten kendi  mutfağında kocasına çocuklarına yemek hazırlama hayalinden bile yıllar önce vazgeçmişti .
Aklına düşen mavi gözleri yok saymayaca çalıştı .
Evden çıkan Yeliz ve Ekrem'e bakıp gülümsedi .
İyi ki onlar çıkmıştı bir garip Zelal'in karşısına yoksa insan yerine bile konmazdım diye düşünüp iç çekti.