Bahtımın Karası ♣️

3.bölüm

Yeliz abisine göz ucuyla baktı .
Korkak bir kız değildi ama Ekrem ve ailesinin yaptıklarını herkes unutsa bile İbrahim unutmuyordu.
"Sana Zelal ve çocukları ile bile görüşme diyorum"
"Sen Ekrem'in başında hastanede bekliyorsun "
"Şu haline bir bak insanlar seni böyle görse ne der Yeliz "
Yeliz derin bir nefes alıp sabır çekti.
'Sus kızım sus yoksa kavga çıkacak bırak içindekini boşaltıp rahatlasın 'diye söyleniyordu.

"Sana diyorum konuşsana "
"Çenesi düşük Yeliz'e ne oldu ?"
"Zorlama abi çenesi düşük Yeliz gelsin istemezsin "deyip arabadan inip hırsla eve girdi.
Kezban hanım üstü başı kanlar içindeki kızına bakıp korkuyla bağırdı.
"Ne oldu sana böyle ne bu halin ?"
İbrahim kardeşine fırsat vermeden sinirle   konuştu.
"Yeliz hanım kahramancılık oynamış "
"Ne diyorsun oğlum sen ?"
"Düzgünce anlatın şu işi"
"Abim abartıyor her zaman ki gibi Ekrem yaralanmıştı bende hastaneye götürdüm"
İbrahim sinirle kardeşine döndü.
"Ne Ekrem'i lan adam kaç yaş büyük senden "
"O kadar olay da buna mı takıldın of abi "
"Lan o adam Berçem'e aşıktı onun yüzünden ben karımı Allah'ın emriyle bile isteyemedim "

Yeliz sinirle abisine döndü.
"Ahh ne kadar kolay değil mi bir suçlu bulmak"
"Evet Ekrem yengemi sevmiş istemiş önüne de çıkmış banane be "
"Ayrıca sen Ekrem yüzünden değil annem istemediği için kaçırdın"
"Ekrem sadece vesile oldu annem kırk sene geçse karını istemeyecekti "
İbrahim kardeşinin üstüne yürüyünce Kezban hanım araya girdi .

"Susun artık olan oldu her şey geçmişte kaldı "
"Bir suçlu arıyorsanız benim kapatın bu konuyu artık "

"Sen hadi evine git karın bekler "
"Sen de odana git üzerini değiştir baban gelmeden çıkar şu elbiseyi "deyip sinirle dışarı çıktı.
Yeliz abisinin yüzüne dik dik bakıp konuştu.
"Geçmişiyle birilerini suçlayacak olursak  annem  Asmin'i döverken nerdeydin ?"
"Ben araya girerken nerdeydin ?"
" Biz dayak yerken sen nerdeydin ?"
"Ekrem'i yargılarsak annemizi ne yapacağız abi hiç düşündün mü ?"
"Sen düşünmezsin ah salak kafam nasıl unuttum "
"Senin yüzünden Asmin berdel oldu "
"Annem Asmin'i vermese ben ya da Fidan berdel olacaktık sen bir kere kardeşlerini düşündün mü ?"
"Yıllar geçti diye sakın kendini masum kusursuz sanma "deyip arkasına bile bakmadan odasına girdi.
Ekrem'i neden savunduğunu bilmiyordu ama adama acıyordu.
Rüstem ağa gibi bir babası ,Berzan gibi bir abisi vardı.
Onlara rağmen iyiyi seçmişti.
Kim yengesine onun gibi sahip çıkar korurdu.
Sırf bu yüzden Fidan bile sırt çevirmemiş miydi ?
Mutluluğu pahasına kim abisinin karısını korurdu.

Yeliz kafasında ki düşüncelerle üzerini değiştirip banyoya girdi.

Banyodan çıkınca yeşil dizlerinin hafif üstünde bir elbise giyip saçlarını kuruttu.
Annesine söyledikleri için pişmandı çünkü annesi geçmişde yaptıklarını unutturmak için çok çabalıyordu.
Bunca çabası bir kavgada yok sayılmıştı.
Bunu da Yeliz yapmıştı kendini suçlu hissediyordu.
Odasından çıkıp salona mutfağa bakıp annesini aradı.
Bütün evde bulamayınca karşı komşuya gittiğini düşünüp telefonunu eline aldı.
Aklı Gülay da kalmıştı Ekrem belası karşısına çıkmasa arkadaşına yardım edecekti.
Şimdi kızın neden ağladığını bile bilmiyordu.
Meraktan ölebilirdi ya üvey babası bir şey yaptıysa diye iç çekti .
Dayanamayıp evden Gülay'a gitmek için çıktı.
Annesini de merak ediyordu ama Gülay'ın başı dertte olabilir diye düşünüp adımlarını hızlandırdı.

Yolda yürürken kendini tedirgin hissetti.
Arkasına durmadan  bakıp takip edilip edilmediğini kontrol  etti.
İçine düşen korku ile birden  koşmaya başladı.
Bir duvarın arkasına saklandı.
Eline yerden bir taş alıp beklemeye başladı.
Önüne bu sıcakta  siyah takım elbiseli bir adam çıkınca kafasına hırsla vurdu.
Adam can havliyle bağırıp kıza baktı.
Eline bulaşan kanı görünce sinirle konuştu.
"Manyak mısın be kızım "
"Amacın ne senin ölüyordum "
"Ben ben takip edildiğimi düşündüm"
"Ekrem abi istedi koruma amaçlı peşindeydim"
Yeliz sinirlendi bir günde hayatının ortasına düşmüştü bu adam ,onun yüzünden annesinin kalbini kırıp abisi ile tartışmıştı.
"Ekrem abinin de senin de başlayacağım şimdi "
"Ver telefonunu "
"Ama "
"Ver dedim sana "deyip adama diklendi.
Adam çaresiz telefonundan  Ekrem'in numarasını çevirip verdi .
"Alo "
"Ne oldu Yeliz'e bir şey mi oldu ?"
"Elinin körü oldu ne peşime ızbandut takıyorsun mafya kılıklı "
"Yeliz "
"Mehmet nerde niye sen arıyorsun ?"
"Peşimden adamını çek diye arıyorum yoksa adamının değil bir dahakine senin kafanı kırarım "deyip telefonu adama verdi.
"Sakın peşimden geleyim deme goril "deyip hızla yürümeye başladı.
Ekrem telefonda hala bekliyordu .
Mehmet çaresiz patronuna açıklama yapmak zorunda kaldı .
"Alo abi benim "
"Ne oldu lan küçücük bir kızdan dayak mı yedin ?"
"Abi sokağın köşesine saklandı birden kafama taşla vurdu "
"Neye uğradığımı şaşırdım "
"Kız nerde şimdi ?"
"Gitti abi "
"Lan ben sana ne dedim çabuk peşinden git "
Ekrem duydukları ile şaşırıp gülmeye başladı.
Yanında ki hemşire arkadaşı soran gözlerle baktı .
"Ne oldu niye bu kadar keyiflendin ?"
"Beni getiren dilbaz peşine taktığım Mehmet'in kafasını patlatmış sanırım "
"Mehmet iyi mi bunda gülünecek ne var Ekrem "
"İyiyi korkma nişanlın taş kafalı çıktı "
"Ben bir arayayım "
"Arama müsait değil açamaz şimdi"
Eylem çaresiz "tamam "deyip oturdu.

"Bu kız Yeliz Fidan'ın kardeşi mi ?"
Ekrem'in yüzü Fidan adını duyunca düştü.
"Keyfin kaçsın diye  sormadım"
"Neden hala adam gibi oturup bir kez olsun geleceğinizi konuşmuyorsunuz ?"
"Neden kıza Zelal benim hep yengem olacak demiyorsun ?"
" Buna fırsat bile vermedi ki "
"Aslına bakarsan sorun Zelal yengem ile evlenmem bile değil sanırım"
"Ne peki ?"
"Fidan bu topraklara bu töreye ait olmak istemiyor kendine yeni bir hayat kurmuş"
"Ben onun hayatına istesemde giremem"
"O zaman seni gerçekten sevmiyor demek ki "
"Belki de haklısın "
"Peki sen ?"
"Sen gerçekten seviyor musun?"
"Onun masumiyeti ile iyi bir adam oldum onun için Eylem "
"Şuan sana ne dersem diyeyim gerçekten sevdiğin zaman anlayacaksın şimdi değil"
"Ne demek istiyorsun ?"
"Eğer gerçekten sevseydin çıkardın karşısına beni bırakma derdin "
"Yalvarırdın hatta seni bırakmaması için ama sen konuşmaya bile çalışmıyorsun"
"Tuhaf"dedi.
"Neyse sen dediklerimi düşün benim görev başına gitmem lazım "
"Şu dilbaz ile karşılaşırsan nişanlıma bir daha şiddet uygulamamasını söyle"deyip gülerek odadan çıktı.
Ekrem'in aklında ve kalbinde şüpheler bırakarak gitti.

Yeliz sinirle yürümeye devam etti.
Gülay'ın evine gelince zile hırsla bastı.
Kapıyı Gülay'ın abisi açtı .
"Bende kim bu hadsiz diyordum senmişsin meğer "
"Bende sana gereksizsin diyorum ama hiç bir zaman laftan anlamıyorsun çekil önümden "
"Çekilmezsem ne olur ?"
"Off yine başlıyoruz ben seni ezmekten sen ezik olmaktan bıkmadın "
"Ölüyorum kız senin için bir he desen evlenir yuvamızı kurarız"
"Ay bayılcam şimdi "deyip adamı itip eve girdi.
"İyi günler İzzet amca ben Gülay'a bakmıştım "
"Gün mü kaldı kızım akşam oldu  ne işin var bu saatte senin kız başına sokakta"
Yeliz susup adamı sabırla dinledi.
Gülay odadan eli yüzü yara ve morluklarla dışarı çıkınca Yeliz'in sabrı bitmişti.
"Siz beni düşünmeyinde kızınıza evin içinde bu kötülüğü kim yaptı İzzet amca siz onu anlatın "
Murat babasının kıza bir şey demesinin önüne geçmek için kızı susturdu.
"Hadi siz odaya geçin ben eve giderken seni bırakırım "dedi.
Yeliz Gülay'ın koluna girip odaya soktu.
"Ne bu halin neden yaptılar ?"
"Evlendirmek istiyor beni "
"Bende istemiyorum dedim sonuç bu "
"Şimdi ne olacak peki annen ne diyor "
"Annem  ne diyecek Yeliz her zaman ki gibi susuyor"
"Boyun eğmek zorunda değilsin Gülay onsekiz yaşından büyüksün istediğin yere gidebilirsin"
"Yeliz komik olma nereye gitsem bulur öldürürler "
"Ölüm korkusu yüzünden hayatını mahvetmelerine izin veremezsin "
"İstemediğin tanımadığın sevmediğin bir adamla evlenmektense ölmek daha iyi "
"Kaçarsan bir umudun olacak iyi düşün istersen ben sana yardım ederim "
"Nasıl yardım edeceksin ki ?"
"Sen kararını ver yeter "
"Hadi hava karardı ben gideyim annemlerin haberi yok seni çok merak ettiğim için geldim "
"Telefonunu bekleyeceğim "deyip arkadaşına sarılıp odadan çıktı .
Murat peşine takılınca sinirle döndü.
"Sen nereye ?"
"Yeliz çok konuşma da yürü bu saatte tek başına yollamam seni "
"İyi ne yapmak istersen onu yap "deyip önden yürümeye başladı .
Bir araba önünde durunca Yeliz de durdu.
İki adam ne olduğunu anlamadan kızı bayıltıp arabanın arkasına attı.
     Murat öylece arkalarından bakakaldı,