Bahtımın Karası ♣️

Final

1 yıl sonra
Kocasının gelişini her gün aynı saatte konağın balkonunda bekliyordu. 
Ekrem'in arabası  güneş batmaya başladığında karşı yoldan görünüyor Yeliz sevinçle karşılamak için merdivenlerden koşarak iniyordu.

Artık karanlık günler bitmiş kötü insanlar hayatlarından çıkıp gitmişti.
Evlerinde bile huzur ve mutluluk hakimdi ne Yeliz Rüstem ağanın konağı gibi hissediyordu ne de Ekrem bu evde yaşadığı acı günleri hatırlıyordu.
Aralarına katılan üç melek ile mutlulukları kat ve kat artmıştı.
Hacer anneannesi de aralarına zorla olsada katılmıştı . Hakkı bey ve Emine hanım ise Ekrem'in anne babası olarak konakta yaşıyorlardı artık çalışan değillerdi.
Emine hanım bu duruma alışmakta zorlanıp mutfağa yardım edeyim bari diye giriyor tüm gün çıkmıyor arada torunlarına bakmak için yardıma geliyordu.
Hacer hanım ise ailenin tek kızı babasının Güneş'ini başka türlü seviyordu.

Ekrem bahçe tarla işlerini ilerletmiş bir sene de bayağı yol katetmişti.
Her şey hayallerinden bile daha kusursuzdu tek sorunları üçüzlerin aynı anda ağlayıp acıkmaları aynı anda altlarına yapmalarıydı.
Allah'tan Yeliz'in üç tane yardımcısı vardı ve üçü de bu işlerde çok iyi olduğunu iddia eden dominant kadınlardı.

Kezban hanım torunu Kenan'ı sever kucağından indirmezdi.
Kerem babaannesi Emine hanımdan başkasında susmazdı .
Güneş ise evin prensesi olarak babası ve Hacer anneannesini ayrı severdi.

"Hoşgeldin "
"Hoşbulduk güneşim "
"Yine ben açmadan yetiştin kapıya "
"Özledim seni ondan "
"Bende özledim "
"Ne yaptın bugün bakalım "
"Dinlendim annem bizde bana fırsat kalmadı çocuklara onlar baktı.
"Yeliz "
"Efendim boz ayım "
"Diyorum ki üçüzler büyüdü ikinciyi mi yapsak "
"İkinci öyle mi ?"
"Sen dalga mı geçiyorsun benimle adam sezeryanla doğum yaptım ben bari üç sene bekle "diye kocasına vurmaya başladı.
Adam kızın elinden tutup kullanılmayan samanlığa getirdi.
"Yukarıda hükümet gibi üç kaynana var sen beni buraya "getirdin demek hesap sormak istese de Ekrem karısının dudaklarından öperek susturdu.
"Sen demedin mi bu konaktaki bütün kötü anılarını sileceğim Ekrem diye küçük cadım "
"Samanlıkta ne anın var acaba kara kule ?"
"Ben burada bilyemi kaybettim "
"Öyle bakma güneşim çok ağladım çok üzüldüm "deyince Yeliz gülerek kocasının kollarının arasına girdi.
Ekrem de karısının saçlarını öpmeye başladı.
"Berat efendi buradaki ortak iş için Mert efendiyi göndermiş "
"Eee ne var bunda ?"
"O adamla bir metre yakın durma "
"Sen yine saçmalamaya başladın Ekrem o beni hiç bir zaman sevmedi o gözle bakmadı"
"Olsun sen beni dinle "deyip dudaklarından öpmeye başladı.
"Kıskanç bir adamsın "deyip omuzlarına vurdu.
"Seviyorum sana hayran hayran bakan herkesi kıskanıyorum"
"Sana bir tek ben bakarım "
"Sana da bir tek ben bakarım Ekrem efendi"
"Seni çok seviyorum küçük cadım"
"Bende seni çok ama çok seviyorum kara kulem "

İşler için kısa süreliğine Adana'ya gelen Mert ,Yeliz ve çocuklarına sahip olduğu aileye uzaktan bakarak gülümsedi.
Eğer seni dinleseydim küçük kız bu aile benim olabilirdi diye iç çekti.
Aklında gördüğü kusursuz mutlu aile kalbinde hala Fidan'ın aşkı ile İstanbul'a döndü umudu ile yaşamaya devam etti.
Bir gün aklında ki aileye de ,kalbinde yer edecek gerçek aşka da kavuşacağını düşünüp hayal etti.

Sonsuz...

Bahtımın Karası bitti ...
Hem mutlu hemde biraz hüzünlüyüm.
Mutluyum bir hikayeyi daha bitirdim .
Hüzünlüyüm çok çabuk bitti ...
Yanımda olan beğenen yorum ve mesaj atarak varlığını hissettiren herkese teşekkürler.
Umarım kalbe dokunan bir hikaye olmuştur.

Final bölümü tekrar gelmeyecek çünkü Çay Karasında karakterlerimiz zaten olacak ve mutluluklarına yer yer şahit olacağız .

Güzel bir yolculuktu hikayelerimi uzatmayı sündürmeyi sevmiyorum .
Her şey tanında güzel umarım özleyip iki üç kere okuyacağınız bir hikaye olur

Başka bir aşkta başka bir mutlulukta başka bir hikaye de buluşmak dileğiyle ...