SORUNLU AŞK ☠

-51-

Bölüm müziği: Shakira-Empire

Sabah gözümü bir kadına ait olduğunu anladığım sesle araladım.

''Bakın beyefendi, o bir hasta yanına yatamazsınız.''

''Hasta olması umrumda değil ve evet yatabilirim. İki saat sonra çıkabiliriz değil mi?''

Kadın burnundan soluyarak başını salladı.

Kapı kapandığında gözlerimi tamamen açtım. Misafir koltuğunda Kerem ve Pelin sarılarak uyumuşlardı. Gülümsedim ve sırt üstü döndüm. Hala ama hala hastanedeydim.

''Günaydın prenses.''

Dudağıma deyen dudakların tadını anldığımda ellerimi harakete geçirdim ve boynunu tutup daha çok öpülmeyi arzuladım. Onu özlemiştim. Yumuşak dudaklarını, dokunuşunu... Sahi, bana kaç gündür Arda tarzında dokunmuyordu?

Dudaklarımı geri çektiğimde nefes nefeseydim.

''Anlaşılan birileri beni özlemiş?''

Sırıttım. ''Çok mütevazisin.''

Dudağıma yeniden eğildiğinde bu sefer yumuşak bir öpücük verip geri çekilmişti.

''İki saat sonra buradan kurtuluyoruz ve çıktıktan iki saat sonra da mahkeme var.''

Mideme giren tanıdık duyguyla yutkundum. Elimi kaldırıp kolunun üzerinde gezdirdim. İşaret parmağımın tırnağını bileğinin etrafında dolaştırırken kalkmak için kolundan destek aldım. Saçımı bir kulağımın arkasına sıkıştırdım ve dudaklarımı kemirerek kaşlarımı çattım.

Saçma! Ben reşittim!

''Ya istediğimiz gibi olmazsa?''

Kafamı kaldırıp ona baktım. Bileğimi tutup elimi ittirdiğinde ona bakmayı sürdürdüm.

''İstediğimiz gibi olacak. Benimle kalacaksın.''

''Ya olmassa? Yani...''

''Ne?''

''Amcama gidersem?''

Ellerini yanaklarıma koydu ve beni kendine çekip anlımı öptü. Ah bunu sevmiyordum. Beni rahatlatmak için onca şey yapıyordu ama benim tek yapamadığım şey onun bana yapmak istediğiydi. Kısacası rahatlayamıyordum.

''Seni oradan kaçırırım.''

''Yapamazsın. Saçmalama, yani... Bilmiyorum bak... Ah kafam çok karışık. Ben...''

''Şşş şşş. Tamam anlatma. Öyle bir şey olmayacak.''

''Arda herşey parayla çözülmüyor.''

''Hayır çözülüyor...''

''Günaydııın!''

Kafamı Kerem'e çevirdim ve zoraki de olsa ona gülümsedim.

''İyi uyudunuz mu küçük bey?''

''Pelin abla bana çok güzel yastık oldu.''

Pelin gözlerini açıp ovuşturdu ve esneyerek gerildi. ''Günaydın millet.''

''Günaydın.'' Dedim kuru kuru. Aklım hala üç buçuk saat kalan mahkememdeydi.

''Bu gün tamamen herşey bitiyor ne hissediyorsunuz?''

''Mutluluk.'' Dedi Arda.

''Mide bulantısı, herşeyde karnıma giren korku sancısı... Ve şey evet mutluluk.''

''Ah senin o karnına korku sancısı girmesin. Her bunu söylediğinde kötü şeyler oluyor.''

Pelin doğruldu ve bana göz devirdi.