SORUNLU AŞK ☠

-29-

 

Bölüm Müziği: Britney Spears- Criminal 

 

''İsyaaaaaan!'' 

''Eylül bağırma.'' 

Zar zor zapdettiğim manyak küçül  kızıl kız sarhoş olmuştu. Ama aptallık bende. Eylül'ü neden eğlenmesi için bara götürürsün ki? Aptal Arda!

''Haaliiiil içindeki çocuğa sesleniyorum doğunca süt ememicek ve şöyle bağırıcak: İsyaaaaan!'' ve ardından bir kahkaha.

Bütün gece böyle iğrenç espirilere maruz kalmıştım ve artık yeter. Onu kaldırdığım gibi omzumdan arkaya doğru attığımda sırtımı yumruklamya başladı. Evet kabul sert vuruyordu ama kimin umrunda? Bana masaj gibi geliyordu. 

''Arda indir beni!'' 

''Arabaya kadar dayan.'' 

''Sana bir saniye bile dayanamazken sen arabaya kadar diyorsun!''

''Seni denize fırlatabileceğimden ne kadar haberdarsın?''

Yumruklar kesilmişti ve bıkkınlıkla şarkı söylüyordu.

''İçimde deprem yine eyvah, halim yok hiç artık eyvah eyvah...''

Tamamladım sözlerini. ''Düşüyor sustuklarım gözlerimden yine eyvah, haberin yok yine eyvah.''

''Sen Emre Aydın dinler misin ki?''

''Metalji gibi mi duruyorum?'' 

''Daha çok rock.'' güldü.

Beynine kan gidince uyuyan devi uyandırdım galiba. (Uyuyan dev beyni oluyor.) Espiri açıklamak dünyanın en berbat işi biliyo musunuz? 

''Mesela?'' 

''Linkin Park.'' 

''Numb parçalarına hastayım!'' diye bağırdı. Bu kızın müzik ve kitaplardan başka düşünebildiği bir şey var mıydı acaba? Bana Pelin'i hatırlatıyordu. O da kitap ve müziklerden başka birşey düşünmüyordu. Onun gibi minyon ve incecikti. Tek fark... Pelin sarışındı o kadar.

Onu indirdiğimde dengesini bulana kadar tuttum. Arabanın kapısını açıp içine oturttuğumda bana pis pis bakıyordu. İyilik yaramıyordu bu kıza.

Arabanın etrafından dolaşıp bende yerime oturduğumda bana hala eskisi gibi bakıyordu.

''Ne?''

''Sen nasıl arkadaşsın ya?''

Kaşlarımı çattım. Kaan...

Hiçbirşey söylemeden arabayı çalıştırdım ve gaza pastım.

''Arda! Durdur arabayı.''

Cevap vermedim. Vermeyecektimde istediği kadar bıdı bıdı yapabilirdi. Kaan'ın iyi olmasından başka isteyebileceğim bir şey yoktu sanırım. Yeniden olmayacağını bildiğim tonla şey istiyordum. Ama olmayacaktı. Kısaca istemeye gerekte yoktu.

Hastanenin önüne geldiğimde hızla firene bastım. 

Arabadan indim ve aynı şeyi yapıp görevliye anahtarı fırlattım.

''Arda bekle!'' 

Hızla ilerlemeye devam ettim. 

Hemşireyi durdurdum ve ''Kaan Seren hangi odada?'' diye sordum.