Call it fate

11

"Hey zus, stoor ik?" Hoor ik de stem van Stacy zeggen, waarna ze binnen wandelt.
"Nee natuurlijk stoor jij niet." Lach ik en laat me met een plof op het bed vallen.
"Kan ik met iets helpen?" Vraagt ze dan en ik knik.
"Kom hier staan en hou je klaar." Gil ik hyper, waarna ik een achterwaartse koprol doe en op mijn voeten recht kom. Ik gooi een stik van de lichtjes over naar haar kant, waarna ze hem achter iets haakt en weer terug gooit. Ik besluit het zelfde te doen en tos het weer over.
"Kijk ons nou, lekker lichtjes gooien." Begint Stacy ineens te bulder lachen, terwijl Jumper binnen komt sluipen. Stacy gooit nog net de lichtjes, waarna Jumper haar langs achter grijpt.
"De twee oudste in het huis en allebei staan ze kinderachtig lichtjes over te gooien." Grapt Jumper, waarna Stacy zich omdraait in zijn armen.
"Jij bent anders ook zo jong niet meer hoor, oudje." Lacht Stacy met Jumper, waardoor Jumper haar dichter tegen zich aantrekt.
"Ja, maar ik weet wel dat jij op oude mannen valt." Zegt hij gladjes, waarna hij een kus op haar lippen drukt. Stacy slaagt zijn armen rond hem heen en samen gaan ze op in de kus.
"Euhm jongens? Verkeerde kamer?" Lach ik, waardoor ze allebei ook moeten lachen.
"En nu wegwezen, ik ben mijn zus aan het helpen." Lacht Stacy, terwijl ze Jumper de kamer uit duwt. Ze sluit de deur achter hem, waarna ze terug tegenover me komt staan. Ik gooi de lampjes weer naar haar en ze vangt ze perfect.
"Jullie zijn echt zo schattig samen!" Complimenteer ik haar, waardoor ze een beetje rood aanslaat.
"Jij vindt jou schattige wederhelft ook nog wel." Stelt ze me gerust. Ik ben altijd zo bang dat de Volturi me grijpt of vermoord voor ik echte liefde heb gekend. Voor ik echt heb geleefd!
"Denk je?" Vraag ik nog eens hopend op een bevestiging, terwijl ik het laatste rij lichtjes erop gooi. Stacy gaat op het bed liggen en klopt naast haar. Ik schop mijn schoenen uit en ga naast haar op bed liggen.
"Lu, je bent een geweldige meid! Je bent lief, grappig en zo behulpzaam! Natuurlijk vind jij nog iemand. Ze krijgen jou echt niet te pakken, niet zolang wij er zijn!" Beloofd Stacy me en ik knik, waarna ik haar een knuffel geef.
"Maar euhm, succes met iemand te vinden die jou kookkunsten waardeert." Gaat ze dan verder, waardoor ik haar meteen met een open mond aankijk. Ik kan echt heel goed koken! Zij kan hier niet koken.
"Dat neem je terug!" Beveel ik haar, terwijl ik haar begin te kittelen. Ze begint te gillen, lachen en smeken dat ik stop. Meteen vliegt de deur open en staat Jumper heldhaftig in de deur.
"Vrees niet, mijn geliefde, uw Jumper is hier!" Zegt Jumper met een diepe stem, waardoor Stacy en ik ons kapot lachen.
"Oh, jullie lachen mij uit?" Vraagt Jumper met een gemene lach. Oh nee! Jumper loopt naar het bed, waardoor ik er zo snel mogelijk uit wil. Zoals verwacht is Jumper sneller dan mij en trekt hij mij terug onder zich. Hij begint met hevig te kittelen tot ik niet meer kan en dan begint hij Stacy te kittelen, waarna hij weer terug komt naar mij. Stacy kijkt me aan en we knikken tegelijk. Met een beetje wind duw ik Jumper van ons af en trek ik ons recht. We gaan in aanvalshouding op het bed staan en kijken Jumper speels aan.
"Oké, ik geef me over. Please, uwe hoogheid, wees genadig!" Smeekt hij, terwijl hij op de grond gaat liggen en meteen liggen we weer in een deuk. Als we uit zijn gelachen, geeft Jumper me een kus op mijn voorhoofd en loopt hij samen met Stacy mijn kamer uit. Ze sluiten de deur achter zich en meteen is hun kinderlijk gedrag door de deur te horen. Aangezien ze zo gillen en doen, veronderstel ik dat er niemand meer in het huis is. Dat ze zijn gaan jagen. Stacy en Jumper zullen waarschijnlijk deze nacht gaan jagen, wanneer ik slaap. Ik steek de lichtjes in de stekker en druk op het aan knopje. Meteen beginnen ze te branden en glimlach ik opgelucht. Als laatste haal ik mijn dromenvanger eruit en kijk ik nog eens rond. Hey, een stereo. Die had ik nog niet opgemerkt? Meteen ga ik kijken en merk ik dat er enkele cd's naast staan. Ik besluit wat pop muziek op te zetten, aangezien ik nooit echt van de oude, trage muziek hield. Ik kan het wel spelen op de piano, maar doe mij maar een meer up liedje. De eerste noten van Me Too komen door de boxen naar buiten en meteen begin ik mee te zingen en dansen. Ik pak de hamer en 3 spijkers. De klop ik allemaal vlak tegen elkaar in een driehoekje in de muur. Ik hang de zware dromenvanger eraan en glimlach opgelucht. Ik open de deuren naar de veranda en kijk ik eens rond. Er staat een schattig houten schommelbankje op de veranda en dat is het. Ik wandel terug naar binnen, neem mijn notitieboek en een pen. Ik huppel vrolijk weer naar buiten en ga op het houten schommelbankje zitten. Ondertussen zijn er wat rustige liedjes op gekomen en staar ik voor me uit. Wat een dag! Kort begin ik te noteren wat ik allemaal heb gedaan.
'Liefste dagboek
...