Call it fate

15

 "Dus, jij rijdt motor?" Verlos ik hem uit zijn eindeloze leiden.
"Ja, mijn vader heeft deze nog gebouwd samen met mij." Zegt hij triest, waaruit ik meteen merk dat zijn vader er niets meer is.
"Ow, het spijt me." Biedt ik mijn excuses aan, waarna hij nee schudt.
"Maakt niet uit, je kon het niet weten!" Lacht hij vriendelijk en automatisch lach ik terug.
"Maar dus, je kent ook iets van motors?" vraag ik en hij lacht verlegen terug.
"Nee, niet echt nee. Ik gaf enkel iets aan wat mijn papa vroeg." Beantwoorde hij mijn vraag, waarna ik knik.
"Jij wel?" Vraagt hij meteen geïnteresseerd terug, waarna ik nog eens knik.
"Ja, ik heb er voor gestudeerd laten we zegge." Lach ik, waarna ik merk dat hij is gaan stilstaan.
"Ik weet niet of dit iets voor je is, maar dit is Bob's. Bob's heeft een klein restaurantachtig iets en ik denk dat het wel van de jaren 50 is?" Lacht hij, waarna ik ook lach. Hij laat zijn motor tegen hem aanstaan en kijkt me verwachtingsvol aan. Ik bekijk het gebouw en merk dat het totaal niet op de jaren 50 lijkt.
"Laat me raden, je weet niet echt wat de jaren 50 inhoud?" Vraag ik als ik de buitenkant heb gezien, waarna hij beschamend nee schudt en ik automatisch moet lachen. Hij lacht meteen terug. Wat zijn wij een stelletje sukkels!
"Maar ze hebben hier ook een motorgarage, Bob doet meestal een check up van deze motor. Zullen we eens gaan kijken of kijk je liever eens verder?" Stelt hij voor en ik knik maar, het is beter als niets! Plus, hij is al zo lief geweest om me naar hier te brengen. Hoeveel onbekende zouden dat doen? Wie weet neemt hij niet eens een vrouw aan! Hoop van wel, gendergelijkheid? Of is dat in 2018 niet meer van tel?
"Bob, ben je thuis?" Roept Seth die zijn motor binnen duwt in de garage, ik blijf schuin achter hem staan en observeer alles eerst een beetje.
"Ja, ik ben hier!" Roept de man terug die vanuit een deur komt. Ik bekijk hem even en hij moet lachen.
"Heb je een vriendinnetje gevonden?" Vraagt hij meteen, wanneer hij mij achter Seth opmerkt.
"Ow nee, eerlijk gezegd is ze hier voor jou." Lacht Seth naar hem en Bob bekijkt mij van kop tot teen.
"Is zij niet wat jong voor mij?" Vraagt hij dan al lachend terug, waardoor ik ook moet lachen. Je moest is weten!
"Ze is daarvoor dan ook niet hier!" Lacht Seth terug, waarna ze elkaar even een hand geven.
"Jammer dat jij niets van motors af kent. Ik probeer dit schatje al dagen aan de praat te krijgen, maar het lijkt me maar niet te lukken." Zucht Bob tegen Seth. Ik kan het natuurlijk niet laten om dichter bij te gaan kijken. Ik kijk even rond onder de motorkap en begin dan wat dingen aan te raken om naar de oorzaak te zoeken.
"Popje, je mooie jurk hangt dadelijk onder het smeer. Dit is niets voor vrouwen." Lacht de man, terwijl ik Seth zijn ogen nieuwsgierig op mij voel branden. Alles klopt, dan kan het nog maar aan één ding liggen. Ik pak het bakje rechts van de auto en doe het open.
"Je relais van je brandstofopvoerpomp ontbreekt." Lach ik tevreden, omdat ik het nog kan. Dit bewijst gewoon dat ik het nog kan, aangezien Bob hem al dagen aan de praat probeert te krijgen. De oude man neemt zelf een kijkje, terwijl hij een handdoek aangooit voor mijn vuile handen af te vegen. Ik hang de handdoek over de motorkap en wandel naar zijn werkbank. Relais, Relais? Nee, dat is het ook niet. Ik blaas even alle stof van de toonbank af en kijk dan nog eens. Oh hier is ie!
"Euhm, wat is een relais?" Vraagt Seth verbaasd en ik zie de man mij ook vragend aankijken, een test of ik het wel weet.
"Het is een door een elektromagneet bediende schakelaar, ik zou kunnen uitleggen wat het inhoud?" Vraag ik aan hem, waarna ik lach.
"Maar ik denk niet dat je er veel van zult snappen." Ga ik verder, terwijl ik de fuel relay op zijn plaats steek. Ik kuis mijn handen nog eens af, doe het bakje dicht en stap achter het stuur. Aangezien ik één van de eerste auto's mee heb helpen bouwen, was dit een eitje! Ik draai de auto aan en laat hem luid brullend tot leven komen, waarna ik hem even laat draaien. Ik veeg even wat stof van mijn gezicht af en stap uit.
"Een paar rondjes maken en hij zou perfect in orde moeten zijn!" Lach ik tevreden, terwijl ik de handdoek pak en mijn handen helemaal afkuis.
"Wou, dat heb ik nog nooit meegemaakt!" Zegt hij eerlijk en ik lach vriendelijk.
"Ik stel vriendelijk voor om Seth zijn motor ook eens te laten nakijken, want ik denk dat als je de filter vervangt en da uitlaat aan de..." Verder ga ik niet, want ik zie ze even bedenkelijk kijken. Hij is garagist, maar weet niet waarover ik het heb?
"Sorry dat ik even niet meer volg, maar ik ben niet meer van de jongste en het repareren van motors was ik nooit de beste in!" Geeft hij eerlijk toe en ik lach vriendelijk naar hem.
"Hoi, ik ben Lucy en ik zoek een baantje." Lach ik lief naar hem en automatisch begint hij enthousiast mijn hand te schudden.
"Dus, wat zei je van die motor? Misschien kunnen we dat bespreken met een milkshake?" Vraagt Bob enthousiast.