25

30 1 0
                                    

Ja tuurlijk!
Van mij komen ze absoluut niets te weten. Beloofd!
Wat ga jij nog doen vandaag?


Het is Seth, waardoor ik me vingers weer snel over de toetsen laat glijden.

Ik zit nu op men houten schommelbankje op de veranda,
maar ik ga zo slapen. Eerst nog lekker genieten van het uitzicht.
en jij?


Ik leg me gsm aan de kant en begin te schrijven in mijn boek. Niet veel later klap ik mijn boek dicht en kijk ik nog eens op mijn gsm. Blijkbaar heb ik weer een berichtje van Seth binnengekregen, wat me eigenlijk wel doet glimlachen.

Klinkt zalig!
Ik zit op de bank. Genieten van mijn tv.


Zo laat nog op de bank? Moet hij geen slaap inhalen van afgelopen nacht? Of heeft hij gewoon niet veel slaap nodig? Ondertussen hoor ik hoe Alice en de andere zijn thuis gekomen, waardoor ik in mijn UGG's schiet en naar beneden storm. Iedereen moet lachen als ik met een windvlaag beneden staat.
"Sorry dat ik zo snel ben, dat doe ik anders nooit." Lach ik vriendelijk, waarna ik me tot Alice went.
"Heb jij misschien een sportoutfit voor mij?" Vraag ik hoopvol, waarna ze lacht en mijn hand neemt. Samen wandelen we rustig naar boven en haar kamer in. Daar staat geen bed, maar enkel een lig zetel. Ze opent haar kleerkast en pakt daar een joggingsbroek uit. Ze overhandigt de donker grijze broek en lacht dan.
"Daar doe je je Calvin Klein sport bh boven en dan ben je klaar." Lacht ze, waarna ik terug lach en de broek aanneem.
"Dank je!" Bedank ik haar, waarna ik weer naar mijn kamer wandel. Ik hang de broek over de bureau stoel, schop mijn UGG's uit en kruip in mijn bed.

Kga slapen als je het niet erg vind?
Zou jij beter ook doen, zodat je uitgerust bent morgen, hihih.
Slaaplekker en droom zoet.


Ik verstuur het berichtje naar Seth en leg dan mijn telefoon weg. Tegen dat Seth heeft geantwoord slaap ik waarschijnlijk toch al. Ik moet er even om lachen en doe dan de rolluiken omlaag. Ik knip mijn lichtjes uit en sluit mijn ogen. Ik geniet van de rust en stilte in mijn hoofd. Het is vredig, iets wat ik al even niet meer heb gehad. Ik denk aan het uitzicht dat ik net heb gezien en denk hoe het er verder zou uitzien. Al snel beland ik bij een schattig bloemenperkje, maar echter zit er een jonge aan een beekje naast het perkje. Het is een heel mooi uitzicht, maar waarom kan ik zijn hoofd niet zien. Ga weg, ik wil slapen! Wie is die jongen en waarom lijkt hij zo hard op Seth. Hij lijkt ook op Paul. Paul, Seth lijkt ook op Paul van uiterlijk. Gelukkig is Seth nog lief en vriendelijk, iets wat Paul dus echt niet was. Ik leg mijn hand automatisch terug op de plek waar Paul me vastpakte en denk terug aan het moment. Iedereen sprong meteen voor me, alsof het anders slecht ging aflopen? En hoe wist Leah dat allemaal zo snel? Ik had niets gezegd en Seth heeft ook niets gezegd? Niet te veel over nadenken Lucy, dat gaat je anders toch alleen ma wakker houden! Ik denk terug aan de leuke momenten van vandaag en voor ik het besef, zit ik in het donkere gat.

Mijn wekker haalt mij uit mijn zalige slaap, waardoor ik toch maar besluit op te staan. Ik ga zitten op mijn bed en rek me even uit, waarna ik de rolluiken omhoog laat gaan. Ik wacht geduldig tot ze omhoog zijn, zodat ik het zonlicht steeds meer en meer op me kan voelen. Ik sta dan op, neem de joggingsbroek en proper ondergoed. Waar is mijn sport bh naar toe? Gisteren lag hij nog in mijn ondergoed la? Ik zoek heel de kamer af, maar er is niet te vinden. Verslagen wandel ik de badkamer in, waar ik hem op de lavabo zie liggen. Gelukkig! Ik fris me even op, vlecht mijn haar, met 1 vlecht aan elke zijkant, in. Ik maak vanboven nog een vlecht en laat deze 3 vlechtjes in een hoge staart eindigen. Ik ruim achteraf de badkamer op, dek mijn bed op en leg mijn pyjama klaar. Ondertussen is het 8u20 en heb ik 2 berichtjes van Seth.

Nee, natuurlijk is dat niet erg.
Ik denk dat ik je voorbeeld ga volgen.
Trusten!


Hey hoi,
wou even kijken of je onze afspraak van deze middag niet was vergeten?
Een grote chocolade milkshake met een cheeseburger en frietjes,
want daar heb ik nu echt zin in.


Wat? Hoeveel kan die jongen wel niet eten? Ik lach er maar om en laat mijn vingers al snel over het toetsenbord glijden.

Ja, ik wist het nog.
Het staat klaar tegen 12u10. Zoals afgesproken.


Ik druk op verzenden, pak de oortjes uit het doosje van de telefoon en steek deze in. Ik speel een leuk muziekje af en wandel naar beneden. Iedereen is al weg en dus besluit ik maar een simpele appel te eten. Als mijn appel op is, vis ik nog snel mijn sleutels van de keukentafel en wandel naar buiten. Ik verstop de sleutels in een bloempot op de veranda en begin rustig te lopen. Ik zal wel zien waar ik uitkom?

Call it fateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu