Call it fate

46

Al snel komen we aan bij mijn nieuwe verblijfplaats. Ik zie hoe Stacy door het raampje naar buiten gluurt, waardoor ik het niet kan laten om even te zwaaien. Ik zie haar even boos kijken, maar verlaat de raam op haar vampier snelheid. Heeft ze geen schrik dat Jake haar ziet? Ik bedoel, bij Seth hadden ze ook al geen schrik en bij Jake ook niet? Wat weten zij, dat ik niet weet?
De deur vliegt met een windvlaag open en Stacy staat naast me.
"Zit je nu zonder helm achterop de motor?" Vraagt Stacy en ik kan het niet laten om te lachen. Dus ze gaat haar vampier snelheid wel laten zien, maar gaat dan weer komedie spelen?
"Sorry, ik had er niet bij stilgestaan om haar een helm te geven." Zucht Jake vol spijt, waardoor ik mijn hand op zijn schouder leg. Meteen stopt hij met praten, zodat ik kan praten.
"Je bent echt grappig, zus." Wuif ik het weg, waarna ik afstap en mijn kleedje goed trek.
"Ik meen het, Luce, volgende keer draag je een helm!" Waarschuwt ze me en ik kan niet anders dan lachen.
"Of wat? Krijg ik huisarrest?" Plaag ik haar, waardoor ik merk dat haar ogen woest worden. Jake moet er duidelijk ook om lachen, waardoor Stacy verslagen naar binnen stampt. Jake draait zich om naar mij, doordat ik aan de andere kant was afgestapt.
"Jullie houden duidelijk enorm veel van elkaar." Lacht Jake, waardoor ik naar de voorkant van zijn motor wandel. Ik moet ondertussen ook even lachen, terwijl ik kijk waar in wandel.
"Ja, ik zou niets zonder haar zijn en zij zou ook niet zonder mij kunnen." Lach ik dan, terwijl ik mijn handen op zijn stuur plaats.
"Dat geloof ik graag." Lacht Jake, waarna hij even knipoogt. Ik voel hoe het bloed naar mijn wangen stroomt, waardoor ik naar beneden kijk. Jake plaatst echter zijn vinger onder mijn kin en dwingt me hem aan te kijken. Ik kan niet anders dan in zijn perfecte bruine ogen te kijken, terwijl mijn lippen een lichte glimlach vormen. Komaan Lucy, dit is het moment! Vraag Jake mee naar binnen!
Ik neem even diep adem en automatisch kijkt Jake me vragend aan. Kan je nog opvallender doen, Lucy?
"Hey Jake, euhm." Begin ik te stuntelen, terwijl ik even achter mijn oor krab. Jake daarin tegen moet even gniffelen, waarna hij mijn hand vast pakt.
"Ja?" Vraagt hij, terwijl hij een kneepje geeft in mijn hand.
"Heb je toevallig zin, enkel als je wilt natuurlijk!" Flap ik ertussen, waardoor Jake me een lachend duwtje geeft.
"Wat?" Vraag ik verbaasd, waardoor Jake enkel kan lachen.
"Dus, ik wou dus vragen of dat je," Verder geraak ik niet, want Jake komt er weer tussen en ik kan niet anders dan ook lachen.
"Ik zou graag even binnen komen, maar ik heb nog wat werk te doen voor morgen." Gaat Jake op me in, waardoor toch een gevoel van teleurstelling over me heen trilt.
"Oh oké, andere keer?" Vraag ik dan, maar de teleurstelling is duidelijk te horen in mijn stem.
"Wat dacht je van morgen? Ik ben vrij, dus we kunnen na je werk bij de film stoppen?" Vraagt Jake. Ik kijk hem vragend aan, maar kan het niet laten om even te lachen. Vraagt hij me nu mee uit? Zoals op een date?
"Zoals een date?" Vraag ik dan toch maar, waarna Jake ook even moet lachen.
"Is dat een ja?" Vraagt Jake, waardoor ik even knik. Ik geef hem een kus op zijn wang, waarna een wolven huil vanuit het luide bos klinkt. Ik schrik even op en Jake trekt zijn handen terug.
"Ik moet gaan, Lucy, maar ik pik je morgen op?" Vraagt hij wachtend op mijn bevestiging.
"Ja graag." Lach ik eerlijk, waardoor Jake ook even lacht. Ik doe een stap opzij, plaats een kus op zijn wang en hij start zijn motor. Ik wandel de veranda op en draai me even om, waarna ik merk dat Jake al weer weg is. Een kleine zucht rolt over mijn lippen naar buiten, waarna ik naar binnen wandel. Ik doe mijn schoenen uit en doe de deur achter me dicht. Ik draai me om en kijk de lachende Alice aan.
"Hoe was het?" Vraagt ze hyper, waardoor ik ook even moet lachen.
"Hoe was wat?" Hou ik me van de domme, terwijl we rustig de trap opwandelen.
"Je uitje met de jongens?" Vraagt Alice dan vrolijk, terwijl ze me blijft volgen.
"Het was leuk, anders dan dat ik het gewent ben." Geef ik eerlijk toe, terwijl we op de bovenste verdieping aankomen.
"Heb je je volgende date al gepland?" Vraagt Alice en meteen kijk ik haar vragend aan.
"Jij zag dit aankomen?" Vraag ik, waarna ik het gedachten lezen aanzet. Je date wordt zo leuk! Tiert het in haar hoofd, waardoor ik het meteen weer afzet.
"Ik zou nee kunnen zeggen, maar dankzij Jasper zou je toch alleen maar voelen dat ik lieg." Steekt ze de schuld op Jasper.
"Het is niet mijn schuld dat ze mijn gave zonder te vragen gewoon over nam." Probeer Jasper zichzelf te verdedigen, waardoor ik over de reling naar beneden kijk.
"Sorry, zoiets kan ik niet onder controle houden." Roep ik terug, waardoor ik hem op zijn manier hoor gniffelen.
"Ik ga morgen kleedjes uitzoeken voor jou." Lacht Alice, waardoor ik ook moet lachen.
"Hey Lucy, ga je niet vele liever morgenavond met ons mee baseball spelen?" Vraagt Emmett dan, terwijl hij over de reling naar boven kijkt.
"Wij zijn vele leuker dan jouw schoothondje." Probeert Rosalie dan, die ernaast gaat hangen.
"Jongens, laat haar." Zucht Alice, die naast me komt hangen en dan verschijnt Jasper naast Emmett. Jasper kijkt me speels aan en meteen voel ik enkele tintelingen over mijn huid. Wat jij kan kan ik beter. Ik kijk Jasper doordringend aan, waarna ik met zijn stemmingen begin te spelen.
"Ik heb Lucy er liever niet bij." Zucht hij dan vol afschuw, waardoor iedereen geschokt naar Jasper kijkt. Ze hebben duidelijk niet door dat ik het ben, die met Jasper zijn gevoelens speelt.
"Jasper?" Vraagt Alice verbaasd, waardoor ik moet lachen.
"Sorry, mijn schuld." Lach ik dan, waarna ik Jasper los laat. Hij schudt even met zijn hoofd en rent dan de trap op.
"Ik probeerde haar te overhalen, maar in plaats daarvan haalde ze mij over." Zucht Jasper verslagen, terwijl hij me wonderbaarlijk aankijkt.
"Nu dat je hebt bijgeleerd." Lach ik naar Jasper, terwijl ik even knipoog.
"En ik duidelijk heb gemaakt dat ik niet mee zal gaan honkballen." Roep ik een beetje naar beneden, wetend dat dat eigenlijk totaal niet nodig is.
"Mag ik me dan nu klaarmaken voor bed?" Vraag ik, terwijl ik rustig naar me kamer wandel. Ik hoop Jumper gniffelen van beneden, waarna ik de deur dicht doe. Edward, Bella en EJ zijn thuis gebleven vandaag, familie tijd.
Ik maak me rustig klaar voor bed, want ik heb niet erg veel zin om nog iets anders te doen. Ik ben namelijk erg moe en kijk ook enorm hard uit naar mijn date met Jake.
Eenmaal ik ben gewassen en omgekleed, kruip ik in mijn bed. Ik heb vandaag geen zin meer om te schrijven, dus sluit ik meteen mijn ogen. Jake flitst meteen voor mijn ogen. Eindelijk hebben mijn visioenen een gezicht gekregen.