Call it fate

29

Meteen moet ik lachen wanneer de platen scene komt met Jesse en Alice zet de film op pauze.
"Oké, het is grappig. Maar zo grappig?" Vraagt Alice en ik lach nog harder.
"Nee, dat is het niet." Lach ik, waarna Alice me vragend aankijkt. Ze gaat beter liggen, zodat ze me aan kan kijken.
"Oké, vertel!" Roept ze hyper, waarna ik teken doe dat ze wat stiller moet zijn.
"De muren hebben oren?" Lach ik, waarna Alice ook moet lachen.
"Oké oké, je hebt een punt." Lacht ze, waarna ze me weer speels aankijkt.
"Maar dus?" Vraagt ze nog eens en ik glimlach even.
"Ik was vandaag met Seth in de winkel waar we al deze films hebben gekocht en hij was ook zo'n platen aan het afmaken, waardoor ik heel hard heb moeten lachen." Leg ik het uit en meteen begin Alice te glinsteren.
"Auwh, dus jullie zijn een thing nu?" Vraagt ze hoopvol, waardoor ik begin te bulder lachen. Ik en Seth zijn zeer goede vrienden geworden op een korte tijd, maar dat is het dan ook. Dat is trouwens ook wat Seth zei!
"Nee, gekkie!" Lach ik verder, waardoor ze ook moet lachen.
"Waarom niet?" Vraagt ze dan vol ongeloof.
"Gewoon, we zijn goede vrienden. Niet meer." Leg ik het nog eens uit en ze lacht.
"Moet je deze films niet met Seth kijken?" Vraagt ze, waarna ik nog eens lach.
"Nee, want anders zaten we hier nu niet." Lach ik, waarna ik naar de film wijs. Alice lacht nog even na, net zoals ik en legt zich dan weer goed voor de film. We zetten hem verder op en rustig neurie ik mee met de liedjes. Alice doet al heel snel hetzelfde, waardoor we niet veel later beginnen mee te zingen met de liedjes. We lachen enorm en laten ons daarna op bed vallen.

Na een tijdje is de film gedaan en geeuw ik even.
"Het was een leuke film, Lu!" Lacht Alice en ik moet meteen glimlachen.
"Vond ik ook, Al." Lach ik terug.
"Ga maar lekker slapen, dan kunnen we morgen misschien een andere zien?" Vraagt ze en ik knik meteen, waarna ze lachend op springt.
"Tot morgen!" Zegt Alice, wanneer ze aan de deur komt.
"Tot morgen." Lach ik naar haar, waarna ze de kamer verlaat. Ik zet de laptop uit, waarna ik hem op de bureau plaats. Ik neem alle DVD's en leg ze in de boekenkast. Of ja, nu DVD kast. Ik pak daarna mijn boek uit mijn bed, mijn telefoon en een dekentje. Ik wandel naar buiten en ga op het bankje zitten. Ik open mijn telefoon, mijn berichten en begin een berichtje naar Seth te type. Hij moet namelijk toch weten dat ik zijn film heb gezien, of niet?

Hey Seth
Ik heb net je film (Pitch Perfect) gezien. Ik moest enorm hard lachen om de platen scene!
Ik had echt een leuke dag vandaag en ik hoop dat jij ook hebt genoten.
Ik ga dadelijk slapen, misschien hoor ik nog iets van je?
Anders slaaplekker!

Ik druk op verzenden en open mijn boek, waarna ik begin te schrijven. Al snel heb ik mijn bladzijde volgeschreven en sluit ik mijn boek weer. Ik ben nog niet echt moe, meer lui. Ik heb nog geen zin om in mijn bed te slapen, dus dan blijf ik buiten maar op mijn bankje schommelen. Uit verveling begin ik Tell me you love me van Demi Lovato te zingen. Ik vind het een enorm mooi liedje en anders dan de andere. Vooral de akoestische versie is enorm mooi! Automatisch sluit ik mijn ogen en gaan mijn gedachten zijn gang. Meteen als het beeld weer voor mijn ogen komt, stop ik met zingen. Het is de jongen weer. Wat is er toch zo speciaal aan hem? Waar heb ik hem eens gezien? Hij komt me toch een beetje bekend voor, maar ik herken de tattoo totaal niet. Niet dat ik ooit iemand met een tattoo heb gezien. De jongen pakt weer mijn hand vast en trekt me naar het open velde. Paarse bloemetjes op de grond en een beekje. De jongen pakt mijn beide handen vast, maar zijn gezicht is nog altijd onbekend. Waarom krijg ik telkens ik mijn ogen sluit, hem voor mijn ogen? Ik open mijn ogen weer en zucht. Ik kijk even op mijn gsm, maar nog geen reactie. Ik besluit op te staan en terug naar binnen te gaan. Ik sluit de deuren achter me en doe ze op slot. Ik leg het dekentje op de ligstoel en wandel naar mijn nachtkastje. Ik steek de telefoon in en zet een wekker om 9 uur. Het is nu half 11 en dat betekend dus dat het tijd is om te slapen. Ik leg mijn boek terug weg onder de matras, waarna ik de rolluiken omlaag doe en mijn hemel aandoe. Ik kruip in mijn bedje en leg me goed. Ik knik het lichtje weer uit en sluit mijn ogen, voor te slapen. Ik denk terug aan de platen met Seth en moet meteen glimlachen. Wie had ooit geweten dat vrienden zoiets mooi zijn!