Call it fate

50

  "Sorry, ik wou jullie niet laten verschieten!" Roept de vrouw, genaamd Linda, vol spijt. Ze wandelt met een retro fototoestel onze kant uit.
"Ik vond jullie gewoon zo schattig en jullie deden me echt aan ons denken." Lacht de vrouw, terwijl ze naar haar man Robert wijst.
"Ik heb een aandenken voor jullie gemaakt!" Lacht de vrouw, waarna ze een foto in mijn handen duwt. Zoals verwacht sta ik engelachtig op de foto. Wij engelen hebben genen dat we nooit slecht op een foto kunnen staan, zelfs niet als we dat expres doen. Als onze vleugels uit zijn, wordt het een vleugelloze foto.
"Ik zou willen dat iemand dat ooit voor ons had gedaan, daarom dacht ik dit even voor jullie te doen!" Ratelt de vrouw, maar ik kan enkel lachen.
"Je ben enorm bedankt! Ik vind het een enorm mooie foto en ik ga hem voor de rest van mijn leven bijhouden." Ga ik er op in, waarna ik breed glimlach naar Jake.
"En we hopen dat we zo schattig mogen worden als u en uw man." Maakt Jake mijn zin af, waarna hij breed terug naar mij glimlacht en mijn handen weer vast pakt. Ik voel de vlinders in mijn buik te keer gaan, maar hoe kan dat? Ik ken hem nog maar net, maar toch heb ik het gevoel dat ik hem de rest van mijn leven ken? Jake laat me goed en speciaal voelen, op een manier die ik nog nooit heb meegemaakt. Hij geeft me dit veilig en vertrouwd gevoel, dat ik zelf niet bij mijn eigen zus voel. Het is alsof ik weet dat Jake me voor de rest van mijn leven zal willen beschermen, maar ik weet niet hoe?
"Laat het smaken." Haalt de stem van de ober uit mijn gedachten. De vrouw is ondertussen weer weg gegaan en het eten staat voor onze neus.
"Waar was je met je gedachten?" Vraagt Jake, met een lichte bezorgde toon.
"Bij jou, om eerlijk te zijn." Lach ik lief, waardoor Jake een brede glimlach krijgt. Ik bekijk de foto nog eens en steek die uit naar Jake, voor hij nog iets kan zeggen.
"Kijk hoe mooi!" Voeg ik er snel nog lachend achter, waardoor Jake ook glimlacht.
"Je bent wonderbaarlijk prachtig op deze foto." Complimenteert Jake me, terwijl hij de foto van me overneemt. Ik voel hoe het bloed naar mijn wangen stroomt, wat wil zeggen dat er een lichte blos op mijn wangen is verschenen.
"Het is wel enorm lief van haar, dat ze de foto nam." Ga ik er op in, terwijl ik mijn bestek oppak. Ik kan beter aan mijn eten beginnen voor het koud is.
Jake geeft me de foto terug, waarna ik deze wegstop in mijn tasje. Ik eet rustig verder, terwijl Jake mijn voorbeeld volgt.
"En, hoe smaakt het?" Vraagt Jake, die het duidelijk niet met mijn keuze eens is.
"Overheerlijk en Italiaan." Lach ik, terwijl ik een nieuwe hap in mijn mond steekt. Jake moet even lachen en volgt mij voorbeeld.
"En de jouwe?" Vraag ik, wanneer ik mijn mond leeg is.
"Beter dan de jouwe." Plaagt hij met een knipoog, waardoor een kleine speelse lach rond mijn lippen speelt. Oké, dan mag je proeven ook! Ik rol de tagliatelle op mijn vork en prik in een stukje zal. Voorzichtig blaas ik er op, waarna ik uitsteek naar Jake.
"Eerst proeven voor je met die uitspraken komt." Lach ik, waardoor Jake ook even moet lachen.
"Dank je, maar ik ga denk ik toch passen." Gaat Jake er op in, terwijl hij mijn vork blijft aankijken.
"Je weet niet wat je mist?" Probeer ik nog eens. Jake zucht en geeft toch in, waardoor ik de vork voorzichtig in zijn mond steek.
"En?" Vraag ik, terwijl Jake rustig is aan het kauwen. Ik kijk hem lachend, maar toch hoopvol aan.
"Ik moet toegeven dat het wel het best meevalt." Lacht Jake, waardoor ik een klein vreugde kreetje sla. Ik hoor Jake gniffelen, waardoor ik het niet kan laten om dat ook even te doen.

Na een klein 20 minuten zijn onze borden leeg, terwijl de obers nog een paar keer onze wijnglazen zijn komen aanvullen. We hebben gewoon rustig wat liggen praten, terwijl we ons dessert hebben besteld. Ondertussen hebben Jake en ik al 3 flessen wijn op, maar dat zie je echter niet aan ons. Mijn engelen en vampieren gen zorgt ervoor dat ik niet dronken kan worden, maar Jake zou toch lichtjes. Nee zwaar aangeschoten moeten zijn op dit moment?
Ineens plaats de ober een warm appeltaartje, met een bolletje vanille ijs en vers fruit voor onze neus. We hebben gekozen om ook het dessert te delen, aangezien ik eigenlijk al vol zit.
"Heb je nog zin om naar de film te gaan?" Vraagt Jake, waardoor ik op mijn klok kijk. Het is ondertussen al half 11, spelen er nog wel films?
"Jake, ik denk niet dat de filmtheater nog open is?" Gok ik, waardoor hij een blik op de klok werkt.
"Verdomme, is het al zo laat?" Vraagt Jake geschokt, die duidelijk de tijd uit het oog is verloren.
"Wat is er aan de hand?" Vraag ik geschokt en Jake zucht.
"Ik moest nog iets voor Billy, mijn vader doen." Zucht Jake, maar ik voel dat hij niet 100% de waarheid spreekt.
"Zullen we gaan?" Stel ik voor, terwijl ik een stukje appeltaart in mijn mond steek.
"Nee, ik regel dat wel. Eerst ons dessertje!" Lacht Jake, terwijl hij weer helemaal rustig wordt.
"Weet je het zeker?" Vraag ik bezorgd aan Jake, waarna hij naar buiten kijkt. Een wolvengehuil vult de nacht, terwijl ik omhoog kijk. Volle maan, wat dus wil zeggen dat de kinderen van de maan opstaan.
"Ja, hij zal het wel begrijpen." Lacht Jake dan tevreden, waarna hij rustig verder eet. Hij steekt af en toe nog een stukje in mijn mond, omdat ik heb gezegd dat ik al genoeg heb. Ik drink rustig de laatste beetjes van de vierde fles op. Jake zei dat hij genoeg wijn ophad, want dat hij nog met de motor naar huis moet. Hij is water beginnen drinken, maar ik vertrouw het niet. Het liefst van al zou ik zelf rijden, aangezien de hoeveelheid alcohol die Jake op heeft.
Na een paar minuten is alles op, waardoor Jake de rekening vraagt. Ik kijk even in de tas die Alice heeft gemaakt en zie haar creditkaart zitten. Waarom heeft ze die nu meegegeven.
"Alstublieft meneer en mevrouw." Lacht de ober, waarna hij weer verdwijnt. Jake pakt de kaart op, doet deze open en kijk geschokt naar het bedrag. Ik gniffel even, waarna ik de kaart voorzichtig van hem overneem. Echter wilt Jake hem niet loslaten.
"Nee nee, ik betaal het wel. Dat lukt wel." Liegt Jake, waardoor ik enkel kan gniffelen. Ik steek Alice haar creditkaart uit en geef hem een lieve lach om hem gerust te stellen. Het is oké Jake, ik kijk niet naar de prijs.