Call it fate

22

Ben ik plan B of wat bedoelt hij? Een gloed nieuwe motor? Dat zal vast niet nodig zijn!
"Goeiemorgend Bob!" Lach ik vrolijk, waarna ik de garage verder in stap.
"Goedemorgen Lucy!" Begroet hij me even vrolijk terug, waardoor de man me even verbaasd aankijkt.
"Hier zijn de papieren waar je gisteren om vroeg. Ze zijn helemaal ingevuld en gehandtekend." Zeg ik blij, terwijl ik deze overhandig. Hij stopt ze vanachter in zijn zak en kijkt dan terug naar de man.
"Wie is dit nieuwe gezichtje?" Vraagt de man dan en hij steekt zijn hand naar me uit.
"Lucy, dit is mijn vriend, Quil, en hij is een koppige steenbok." Lacht hij, terwijl hij even tegen de auto aan tikt. Ik snap al meteen waarom hij dit zegt en lach vriendelijk terug. Ik steek ook mijn hand uit en meteen schudt Quil opgewonden mijn hand.
"Quil, dit is nou mijn plan B!" Roept Bob uitgelaten en meteen begint Quil te bulder lachen. Dit kan je toch niet menen of wel? Wacht maar! Je zal nog verschieten! Bob denkt er blijkbaar het zelfde over, doordat hij hoofdschuddend van Quil naar mij kijkt.
"Quil is hier, omdat zijn wagen niet soepel meer loopt." Lacht Bob en ik lach terug. Ik doe de motorkap open en kijk naar Quil.
"Wat is het probleem, meneer?" Vraag ik zo beleefd mogelijk, maar ik krijg echter geen antwoord. Hij is nog steeds aan het lachen, waarna ik even geïrriteerd zucht. Hoe verwacht hij dat ik zijn auto kan maken als hij niet verteld wat er aan de hand is? Ik stap verveeld in de auto en start hem. Fijne eerste werkdag! Ik word al meteen uitgelachen. Bob en Quil zijn ondertussen tegen de toonbank gaan hangen en ze praten rustig verder met elkaar.
"Wat kent een meisje nu van motoren?" Vraagt Quil aan Bob. Meer als jou blijkbaar, anders stond je hier wel niet! Lucy, rustig! Niet zo grof doen, dat is niets voor jou? Na het starten van de auto is overduidelijk te horen dat Quil last heeft van een verdrinkende motor. Ik leg de auto weer helemaal stil en stap uit.
"Je pick up truck is nog lang niet klaar voor stort!" Lach ik naar Quil, waarna Bob hem aankeek met een blik van Ik zei het toch! Ik ga voor de motorkap staan, waarna ik begin te puzzelen tot ik het probleem heb gevonden.
"Bob?" Roep ik door de garage, waarna ik mijn handen op de rand zet en me ogen samen pers om in het donker te kunnen zien. De omgeving is te licht voor mijn nachtzicht. Plus, ik wil ook niet opvallen!
"Ja, Lucy?" Vraagt hij als hij naast me komt staan.
"Heb jij zo een zaklamp dat ik aan de motorkap kan hangen? Zou erg handig zijn nu." Lach ik en hij knikt, waarna hij weg wandelt. Ik veeg mijn handen af aan mijn overal en daarna veeg ik het zweet van mijn gezicht.
Bob hangt de gevraagde lamp aan de motorkap en meteen zie ik het probleem. Onder de hele laag ducktape is de fout nog altijd niet gemaakt. Plus, de ducktaê heeft niet echt veel geholpen, was meer een verspilling van tape. Dit duurt uren voor het gemaakt is, dus kan er beter maar aan beginnen. Ik pak het karretje met alle sleutels en andere materialen op en wandel terug naar de auto. Ik kijk nog eens duidelijk naar mijn begin punt en maak de motor ducktape vrij. Ondertussen houd ik bij op een papier wat ik allemaal doe, zodat Bob achteraf er de prijs kan voor berekenen.
Na een tijdje krijg ik het warm van al het precisie werk en eerlijk ook een beetje dorst. Ondertussen heb ik ook de laag ducktape verwijderd en kan ik beginnen aan de reparatie. Ik sta recht en loop naar de werkbank. Ik neem een flesje water uit de kleine ijskast en zet deze meteen aan mijn mond. Rustig neem ik een paar grote slokken. Daarna rits ik mijn overal open en haal ik mijn armen eruit. Ik rits hem weer dicht, zodat hij op mijn heupen blijft hangen en knoop de mouwen rond mij heen. Ik kuis mijn hoofd af met mijn topje en wandel terug naar de auto, om verder te werken. Ik maak wat moeren vast en los het hele probleem op. Net als ik nog één moer moet vastdraaien, wordt er op me groepen.
"Hey Lucy, vergeet niet te eten! Het is al half 1." Hoor ik Rose achter me roepen en ik moet even lachen.
"We hebben wat frietjes met een burger en een milkshake voor je klaarstaan, kom je?" Lacht Rose vriendelijk, waarna ik terug roep dat ik er zo aankom. Ik maak nog snel de laatste moer vast en probeer de auto te starten. Meteen komt hij goed en zonder problemen tot leven, waardoor ik een paar keer op de gas druk. Hij brult luid, maar dat kan geen kwaad. Ik leg hem weer stil en stap uit. Ik pak de sleutels mee naar het restaurantje. Ik kuis onderweg mijn handen nog eens af en bezorg de sleutels aan Bob. In het restaurant loop ik meteen door naar het restaurant om mijn handen te wassen. Na het wassen van mijn handen ga ik op de door Rose aangewezen plaats zitten.
"Eet smakelijk liefie." Lacht ze vriendelijk, waardoor ik vriendelijk terug lach. Ik begin rustig mijn voedsel op te eten, waarna ik ook mijn milkshake opdrink. Mijn telefoon had ik uitgezet, zodat ik niet kon worden afgeleid.
"Lucy, lukt het een beetje met Quils pick up truck?" Vraagt Rose die voor me gaat staan en met een volle mond begin ik hevig ja te knikken, waardoor ze toch even moet lachen.
"Ja, het is me een klusje. Vele jaren aan ducktape dat moest verwijderd worden, maar hij is klaar. Hij loopt weer zo soepel als hij eerst waarschijnlijk deed." Lach ik dan, waardoor Rose even met haar ogen draait.
"Bob toch, hij denkt nog altijd dat ducktape alles kan redden. Ben blij dat jij er meer verstand van hebt!" Lacht ze gretig, waarna me een knipoog geeft en mijn lege bord weghaalt. Ik drink mijn milkshake verder op, bedank haar en wandel terug naar de garage. Ik hoef geen uur pauze, ik werk daarvoor veel te graag. Voor ik de deur haal, word ik nog geroepen.
"Hey Lucy, schiet het een beetje op daar?" Hoor ik Bob roepen.
"Ja, ik ga nu aan Seth zijn motor beginnen." Lach ik naar Bob die blijkbaar ook het restaurant was ingewandeld.
"Oké, dan roep ik Quil even." Antwoordt Bob op me en ik knik dat het in orde is. Ik draai me terug om en wandel de garage in. Ik kijk even rond, terwijl ik er naar binnen wandel en merk de radio op de werkbank op. Zalig! Meteen zet ik de radio aan en beweeg ik mee op de maat van demi Lovato met sorry not sorry. Ik pak de motor van Seth en zet hem op een blok. Zijn staander leg ik aan de kant, waar hij voor niemand in de weg ligt. Ik begin rustig de blok uiteen te halen en vervang alles dat vervangen moet worden. Ondertussen vul ik op een papier in wat ik allemaal heb gedaan, zodat Bob ook hiervan de prijs kan bereken.
Na een uur of 3 ben ik bijna klaar, maar kan ik het niet meer houden van de hitte. Ik sta recht en doe ook mijn topje uit, waardoor ik nog in mijn bh en overal sta. Ik kuis mijn zweet af met het topje en leg deze aan de kant. Seth is ondertussen ook binnengekomen, maar heeft na een paar minuten kijken het alweer opgegeven en is het restaurant binnen gegaan. Dan neem ik terug plaats bij de motor, waar ik de laatste aanpassing begin te doen. Ik hoor voetstappen de garage inkomen, samen met een zwaar machine dat wordt vooruit geduwd.
"Hey Bob, ik krijg hem maar niet aan de praat. Zou je even willen kijken wat ik moet doen?" hoor ik iemand zuchten, waardoor ik vanachter de motor vandaan kom.
"Zet hem daar maar op de bok en kijk ik er zo naar." Lach ik, waarna ik mijn haar even naar achter mijn schouders gooi.
"Ow, sorry. Ik had je niet gezien, dacht als Bob hier was." Lacht hij terug, waarna ik terug onder de motorkap duik.
"Maakt niet uit, zet hem daar maar neer en kijk ik er zo naar. Anders, Bob zit binnen?" Zeg ik meer vragend, dan mededelend en ik hoor gewoon dat hij aan het nadenken is.
"Dan ga ik maar even hoi zeggen." Antwoordt de jongen, waarna hij zijn motor op de bok zet en naar buiten gaat. Hoi zeggen of uit wantrouwen hulp vragen is een verschil! Ik zucht even, waarna ik automatisch geïrriteerd mijn hoofd even schut. Jongens, wat doe je eraan? Ik maak de laatste aanpassingen, waarna ik besluit dat het klaar is. Een proper gepoetste motor. Ik moet even lachen, waarna ik op de motor stap. Ik wil hem starten, maar dat lukt niet. Godverdomme, heb ik iets over het hoofd gezien? Dat kan gewoon niet! Eigenwijs als ik ben start ik de motor nog is en meteen start de motor. Thank god. Ik leg hem weer stil en verplaats de motor. Ik kijk dan naar de motor van de jongen, waarna ik er naar toe stap en erop kruip. Ik probeer hem te starten, maar zoals de jongen al zei: geen succes. Openbreken maar!
Al heel snel heb ik de motor opengebroken, want eerlijk? Als je een automotor kunt openbreken is een gewone motor niets! Al snel heb ik het probleem ontdekt en neem ik mijn werk kar en een leeg papiertje. Ik haal de motor uiteen, maar net als ik in de helft ben word ik bruut achteruit gesleurd.
"Wat is jou probleem? Ik heb hier uren aan gewerkt om die ineen te zetten! Ik wou gewoon vragen wat het probleem was, zodat ik hem zelf kon maken, stom kind!" Roept de jongen en ik kruip voorzichtig verder naar achter, terwijl ik toch beef van de kracht die de jongen had.