Call it fate

16

Seth en Bob wandelen samen naar binnen, terwijl ik hen rustig volg.
"Is ze nieuw in stad?" Vraagt Bob geïnteresseerd aan Seth.
"Ja, ze woont hier 15 minuten vandaan." Geeft Seth toe aan hem. Ze wandelen via een oude deur het restaurantje in, waardoor ik hen stilletjes volg. Meteen kom ik terecht in een echt retro restaurantje. Buiten was het alles behalve jaren 50, maar nu ik binnen ben? Zo mooi! Ze hebben effectief ook een meisje op rolschaatsen voor de bediening!
"Hey Rose!" Roept Seth naar de vrouw, terwijl hij naar de toonbank stapt. De vrouw kijkt meteen vrolijk op en komt van achter de toonbank aangehold.
"Oh Seth, fijn je weer te zien!" Lacht ze en trekt Seth in een stevige knuffel. Ze geeft de oude Bob een kus en kijkt me dan vriendelijk aan.
"Is dat je vriendinnetje?" Vraagt de vrouw hoopvol aan Seth, maar die kan enkel onzeker lachen. Ik dacht dat ik verlegen was?
"Nee, ze is net nieuw hier en ik leidde haar rond. Dit is dus Lucy." Stelt Seth me voor. Ik lach vriendelijk naar de vrouw en meteen pakt ze handen vast.
"Wat een mooie naam! Mijn naam is Rose en welkom in Bob's!" Lacht ze vrolijk en zwaait dan met één arm rond, alsof ze het echt voorstelt.
"Aangezien jullie uit de garage komen heb je onze oude Bob al ontmoet?" Vraagt de vrouw aan me en ik kan niet anders dan knikken, zodat ze verder kan gaan met haar uitleg.
"Wel, dit is onze dochter. Maliya." Stelt ze haar dochter voor, die mensen hun bestellingen ophaalt op rolschaatsen. Ze hebben zelfs de leuke oude zeteltjes.
"Het is misschien wel oud, maar het trekt nog steeds veel volk!" Lacht de vrouw vrolijk als ze mijn blik volgt.
"Nee, ik vind het daadwerkelijk prachtig! Ik zocht net dit om te werken!" Lach ik, waarna ik een ronde draai om mijn as. Mijn kleedje vliegt een beetje omhoog, door de wind die eronder komt.
"Wij zoeken nog iemand voor als Maliya naar school is, kan jij misschien?" Vraagt de vrouw hoopvol aan mij.
"Rose, ben je nou mijn werkvolk aan het afluizen?" Hoor ik Bob lachend van achter de toonbank roepen.
"Jou werkvolk? Gaat dit meisje beginnen in de garage?" Vraagt de vrouw verbaasd, terwijl ze haar hand geschokt op haar borst plaats. Bob knikt vrolijk, alsof ik een echte aanwinst ben voor de zaak. Aangezien wat ik vandaag heb gezien, ben ik dat misschien ook wel!
"Als wat, poetsvrouw? Oh Bob, laat zo'n prachtig gezichtje daar nou niet verloren gaan?" Zucht Rose hopeloos, terwijl ze onder mijn kin tikte en Bob kan niet anders dan lachen.
"Nee, ze komt werken als garagist. Ze heeft die auto van Sue binnen de 5 minuten weer aan de praat gekregen en ze gaat hoogstwaarschijnlijk Seth zijn motor maken." Lacht de man te vrolijk en de vrouw kijkt mij verbaasd aan.
"Wel, dat verklaart de smeer vlekken op je gezicht. Kom, was het er maar gouw af in de damestoiletten." Lacht de vrouw en wijst me de damestoiletten aan. Ik zet het op een kleine looppas. Leuke fijne eerste ontmoeting, met al dat smeer in mijn gezicht! Waarom zei niemand me iets? Ze zal ook wel weer wat denken! Het doet me eigenlijk ook wel een beetje lachen, eerlijk gezegd! Snel was ik de smeer van mijn gezicht en wandel terug naar het restaurant. Ik merk dat Seth bij een groepje jongens is gaan zitten, die verdacht veel op hem lijken. Bob zat wat verder weg alleen met twee milkshakes en papieren. Als hij me ziet, gebaart hij meteen dat ik tot bij hem moet komen. Ik wandel rustig naar Bob, maar in mijn ooghoeken zie ik hoe de vrienden van Seth naar me staren.
"Wouw Seth, ik wist niet dat jij met meisjes omging?" Vraagt een jongen dan, die Seth meteen een stomp geeft.
"Laat haar oké?" Zegt Seth lichtjes geïrriteerd, waarna ik besluit hen geen aandacht meer te geven. Ondertussen ben ik ook aan Bob's tafel aangekomen en neem ik plaats recht tegenover hem.
"Ik hoop dat je een bananenmilkshake wel lust? Hij is van het huis!" Lacht Bob, waarna hij een milkshake naar mij toe schuift.
"Ja, super. Dank je wel." Bedank ik hem oprecht, waarna ik een slok neem uit respect.
"Wel, zoals ik al eerder zei heb ik niet zoveel verstand van motors. Het is makkelijker dan een auto, maar het weet me altijd te ontglippen. Dus ik zou jou de hele uitleg kunnen laten doen over hoe ik hem moet maken of jij maakt hem morgen?" Vraagt Bob hoopvol aan me en ik lach.
"Dat lijkt me super, ik zal hem met plezier maken." Antwoord ik vriendelijk, waarna Bob mij enkele papieren overhandigt.
"Neem deze mee naar huis, vul ze in en breng ze morgen terug mee. Als je komt werken, je shift start om 10 uur en eindigt om 18 uur. Je krijgt één uur middagpauze en één maaltijd. Alle regels staan kort samengevat in deze papieren. Lees ze thuis rustig en dan zie ik jou morgen." Lacht Bob, ik lach terug en hij staat op.
"Ik moet Sue bellen, in verband met de auto die je hebt gemaakt." Excuseert hij zich, waarna hij weg is. Aangezien ik nu alleen zit, begin ik de papieren rustig door te nemen en drink ik mijn milkshake op. Uit het niets komt er iemand bij me aan tafel zitten en ik kan het niet laten om geschrokken op te kijken.