Call it fate

38

"Voor de onderstroom?" Vraag ik, terwijl hij me rustig los laat. Meteen speelt een glimlach rond zijn lippen en knikt hij als antwoord. Ik doe rustig een stap achteruit, waarna ik ook even moet lachen. Ineens vliegen enkele jongens rond zijn nek en kijk ik hen geschrokken aan. Ik moet lachen, wanneer ik zie dat het Jared, Embry en Seth zijn. Seth laat de jongen los, terwijl hij naar mij toe wandelt en mij ook een knuffel geeft. Voorzichtig knuffel ik hem terug, waardoor de jongen ons een jaloerse blik werpt. Waarom kijkt hij ons zo aan? Seth en ik zijn toch ma vrienden en het is niet dat ik en de jongen iets hebben? Ik weet zijn naam nog niet eens? Seth laat me los en kijkt me hyper aan. Hij wil iets zeggen, maar wordt onderbroken door de jongens.
"Ik zie dat je Jake al hebt ontmoet?" Roept Jared, terwijl hij op de jongen steunt. Ik kijk de jongen aan en meteen moet ik blozen, doordat alles van net door mijn hoofd speelt. Jake... De naam past hem wel. Hij klinkt eigenlijk ook een beetje als muziek in me oren. Jake. Och Lucy, doe normaal! Je lijkt net stapel verliefd...
"Oe, zie ik daar nu iemand blozen?" Vaagt Embry dan, waarna hij meteen een stomp krijgt van Jake. Wouw, dat is enorm lief! Ik vorm meteen een dank je met mijn lippen naar hem, waardoor hij naar me knipoogt. Meteen krijg ik een warme gloed vanbinnen. Automatisch kijk ik even naar mijn voeten, waarna ik weer opkijk en Jared vangt mijn blik. Oh Jared! Zijn spel! Ik ren voorzichtig naar mijn tas, waar ik zijn spel uithaal. Ik loop terug naar Seth en geef hem het spel, waarna ik naar Jared wenk. Seth snapt meteen de hint, maar moet er wel door lachen. Jared is gisteren verjaard, dus misschien moet ik hem ook even een gelukkige verjaardag wensen. Ik huppel vrolijk naar Jared, maar hij staat met zijn rug naar mij toe. Jake daarin tegen ziet me wel aankomen en moet meteen glimlachen, waardoor ik hem meteen volg. Ik heb er geen controle over, het gebeurt gewoon. Ondertussen zijn de andere jongens ook boven aangekomen en houdt iedereen me in de gaten. Ik tik op Jared zijn schouder, waarna hij zich rustig omdraait. Hij kijkt me vragend aan, omdat ik normaal nooit uit mezelf naar hem zou toe lopen en dat laat me eigenlijk glimlachen.
"Nog een gelukkige verjaardag." Gil ik vrolijk, waarna ik hem 3 kussen geef. Jared mompelt een dank je, waarna ik plaats maak voor Seth. Ik ga dan naast Jake slaan, terwijl ik me armen kruis en alles volg. Meteen slaagt Jake een arm om me heen en trekt me tegen hem aan. Mijn lichaam neemt meteen zijn warmte aan en ik kan niets anders dan hem even lachend aan kijken. De andere jongens kijken even naar ons, maar daarna focussen we allemaal terug op Jared en zijn cadeau. Jared scheurt met een ruk het inpakpapier eraf, waarna hij helemaal blij wordt. Hij bedankt Seth en draait zich dan naar mij.
"Hey Lucy, jij ook bedankt." Lacht hij, waarna ik gewoon terug lach. Dit is van Seth, niet van mij? Jared is ondertussen al helemaal in zijn spel gedoken en ik kijk Seth aan. Seth kijk naar achter me, maar ik besluit het te negeren. Is waarschijnlijk Quil of Embry.
"Gaan we nog springen of?" Roept Paul van achter me en geschrokken draai ik me om. Ik grijp meteen naar mijn schouder, waar de plek ondertussen bijna van weg is. Automatisch verstop ik me achter Jake, maar Paul gunt me echter geen blik. Hij trekt zijn kleren gewoon uit en gooit deze bij mij spullen. Aangezien ik al lang klaar ben, draai ik me terug om en kijk naar het water. Hier gaan we dan! Ik neem een kleine aanloop en spring van de klif naar beneden.
"Lucy!" Hoor ik Seth nog roepen, maar zijn stem verdwijnt in mijn gegil. Ik kan het niet laten, doordat de adrenaline door me aderen giert. Net voor ik onder ga, neem ik nog eens een grote hap lucht. Het koude water drukt tegen mijn lichaam, dus ook tekens mijn littekens. Een kleine, vredige lach vormt zich op mijn gezicht, waarna ik mijn ogen open. Ik zwem rustig naar boven, waarna ik weer diep adem. Ik veeg het water uit mijn ogen, waarna ik naar boven kijk. Ik zie hoe iedereen over de rand naar beneden kijkt. Ze houden me duidelijk in het oog. Ik kan het niet laten om te zwaaien naar hen, waarna ik zie dat Paul en Jared, Jake loslaten. Jake draait zich meteen om, waardoor ik zicht krijg op zijn tattoo en achterkant. Hij? Is Jake de jongen uit mijn visioenen? Voel ik me daarom zo aangetrokken naar hem? Omdat ik super veel visioenen over hem heb gehad? Of omdat ik misschien toch een zwak heb voor zijn leuke lach, mooie ogen en fantastisch gespierd lichaam. Ik zie hoe Jake wegwandelt, waarna ik hem niet meer zie. Rustig zwem ik maar wat opzij, zodat de jongens zeker niet op me springen. Als ik ver genoeg ben gewonnen, draai ik me weer om. Ik zie nog net hoe Jake onder water gaat, maar dan verdwijnt hij weer uit mijn zicht. Meteen kijk ik weer naar boven en zie dat iedereen is verdwenen. Waarschijnlijk staan ze klaar om één voor één naar beneden te springen. Ik moet lachen met het gedacht dat ze al kleine kindjes met zijn alleen naar beneden springen.
Mijn lach verdwijnt als water voor de zon, wanneer ik twee handen op mijn heupen voel. Echter komt Jake vlak voor me boven, waardoor ik me meteen rustig voel. Ik blijf voorzichtig trappelen, terwijl Jake maar een paar centimeter van me is verwijderd. Ik kan het niet laten om even naar zijn lippen te kijken, waarna ik merk dat hij hetzelfde doet.
"Heb je zin om een keer samen te springen?" Vraagt hij dan lachend, waarna ik automatisch terug lach.
"Ja, lijkt me leuk." Lach ik, waarna we samen rustig naar de kant zwemmen. Jake laat me voor hem het water uit lopen, wat ik dus ook maar doe. Ik neem mijn haar aan de kant om het een beetje uit te wringen, waardoor mijn littekens zichtbaar worden. Ik stop met wandelen als Jake zijn hand op mijn schouder legt, maar hij laat me niet omdraaien.
"Wat is dit?" Vraagt Jake bezorgd, terwijl hij zijn warme handen over mijn littekens laat gaan.