ARIA

2. Bölüm

İyi okumalar...

**********

1 Hafta Sonra

Sabah odamda hissettiğim hareketlilikle gözlerimi açtığımda, gözüme giren güneş ışıklarıyla hemen geri kapattım.

Daha sonra tekrar gözlerimi kırpıştırarak açtığımda tepemde dikilmiş, 32 diş sırıtarak bana bakan bir Ada'yla karşılaştım.

- Allah'ım bu kız bir de kendine zeki diyor. 28 diş olacak o.

- Konuşana da bakın! Benim iç sesim olmasan bu kadar zeki olabilecek miydin acaba?

- Daha önce hiç ukala olduğunu söylemiş miydim?

İç sesime gözlerimi devirdim ve onunla tartışmak için uygun bir zaman olmadığına karar verdim.

Gözlerim komidinin üzerindeki saate kayınca dokuz olduğunu gördüm ve bakışlarımı tekrar gülmemek için dudağını ısırarak bana bakan Ada'ya çevirdim.

Tam ne oldu diye soracaktım ki "Günaydın canım arkadaşıııımm!!!" diye bağırınca bir anda aklıma dank eden şeyle gözlerim fal taşı gibi açıldı.

Ada bu saatte bedava çikolata dağıtsalar kalkmazdı!!! Ki Ada çikalata için her şeyi yapabilir o kadar diyorum yani.

Ve bana "canım arkadaşım" diyorsa kesin beni kızdıracak bir şey yapmıştı.

Hemen yatakta doğruldum ve ayaklarımla üzerimdeki yorganı iteklemeye başladım. Birkaç kere düşme tehlikesi atlattıktan sonra nihayet yataktan kazasız belasız kalkınca direk odamdaki banyoya koştum. Öyle bir koşmuştum ki Usain Bolt'u geçtiğime emindim. Neredeyse.

Aynaya baktığımda gördüğüm görüntüyle ağzımdan çıkan çığlığa ben bile şaşırmıştım ki arkamdan banyoya koşan Ada, hemen eliyle ağzımı kapattı.

" Kızım sussana! Bütün apartmanı, en önemlisi de annenleri başımıza mı toplamak istiyorsun? Ki başımıza toplanırlarsa bize aferin diyeceklerini hiç sanmıyorum."

Annemlerin korkusuyla hemen sustuğumda Ada da elini ağzımdan çekti. Ben de ateş saçan gözlerimle Ada'ya döndüm.

Kız resmen yüzümü yağlı boya tablosuna çevirmişti yaa. Ne ararsanız vardı yüzümde. Çiçekler, kalpler, yazılar...

Herhalde sabah sabah benim yüzüme bunları yapabilmek için yürek yemişti bu kız.

Ada'nın sırıtan yüzü benim ölümcül bakışlarımla saniyesinde solduğunda artık sırıtan bendim ama benimki mutluluktan değildi. Daha çok "Şimdi göreceksin sen!" sırıtmasıydı.

Ada koşarak banyodan çıktığında ben de hemen peşinden koştum . İntikamım kötü olacaktı.

Tekrar odama girince Ada'nın burada olmadığını gördüm. Tam kapıyı açıp koridora çıkacaktım ki yüzümün hali aklıma geldi.

Ev halkının -özellikle de ablamın- benimle dalga geçmesi isteyeceğim son şeydi şu an.

Ada'dan sonra intikam almaya karar vererek yüzümü yıkamak için tekrar banyoya döndüm.

**********

"Yine mi yaa!!! O kadar yaptığım şey boşa mı gitti yani şimdi? Bir kere de doğru çıksan şaşıracağım zaten!"

Ben yine başıma bela olan bir soruya kızarken annem salondan " Kızım noldu? Neden bağırıyorsun yine? Komşuları başımıza toplayacaksın akşam akşam!" diye seslenince bağırmayı kestim ama önümdeki fen bilimleri sorusuna kaşlarımı çatarak bakmayı kesmedim.