●●●●●
"Dur yavaş... Mina biraz yavaş hareket etmeye çalış canın yanıcak"
Evet Mina hastanede iki gün kaldıktan sonra taburcu olur. Ayağında ve kolunda incilmeler olan Mina bunun dışında gayet iyiydi. Alya yanındandan bir an olsun bile ayrılmazken. Araf'ta durmadan yanına gelip iyi olup olmadığını kontrol edip duruyordu. Ve hastaneden gitme anı gelmişti. Bulut arabayı getirirken. Alya ve Araf Mina'ya destek olarak odadan çıkmaya hazırlanırlar.
"İyi misin?"Alya durmadan Mina'yı soru yağmuruna tutarken. Bu Mina'yı bezdirmişe benziyor.
"Bunu bana nerdeyse bir milyon kez sordun. Ve cevabım bir milyon kez evet..."artık aynı soruları ve Alya'nın endişeli tavrı Mina'yı az da olsa boğmuştu.
"Birileri şikayetçi anlaşılan..."diye arayan giren Araf'a Mina gözlerini devirerek baktı.
"Alya merak etme beni bu kadar iyiyim ben. Bu kadar endişelenme benim için..."diyerek ona gülümseyerek baktı. İyi olduğunu gösterir gibi.
"Ne yapıyım elimde değil. Seni bu halde görmek üzüyor beni..."yüzü asık olan Alya elinden birşey gelmiyordu. Onu böyle görmek üzüyordu.
"Neden üzülüyorsun bak iyiyim işte..."dediğinde Araf'ın telefonuna mesaj gelince Araf telefonuna baktı.
"Hadi Bulut arabayı kapıya getirmiş. Gidelim artık..."dediğinde artık hazırlardı.
"Tamam..."diyerek yürümeye başlıyacakken Araf'ın sorusuyla yerlerinde kala kaldılar.
"Seni kucağıma alayım mı?"
"Ne..."
"Yani... Yaralısın ya onun için..."Mina gözlerini büyüterek bakarken. Araf'a hala kızgın olduğunu fark etti.
"İstemez. Yürürüm ben..."diye tersledi.
"Emin misin?"
"Evet dememi beklediğini söyleme sakın. Çünkü bu asla olmucak"dediğinde Araf elini cebine koyarak cool bir tarzda durarak karizmatik bir bakış attı.
"Hoşuna gideceğini sanmıştım. Bilirsin çünkü bunu herkes ister"Mina Araf'ın bu ukala tavırları sinir etmişti.
"Git onları kucakla o zaman..."diye bağırdı. Mina'nın bağırması Araf'ın hoşuna giderken. Alya şaşkınlıkla ikisine bakıyordu.
"Siz neden sürekli kavga ediyosunuz. Şey gibi..."
"Ne gibi?"diye sorduğunda Mina.
"Sevgili gibi..."cevabını duyunca ikiside birbirine bakarak hemen önüne döndü.
"Aman Allah korusun..."
"Allah yazdıysa bozsun..."
Alya hala onlara şaşkınlıkla bakarken böyle aniden cevap vermeleri tuhafına gitmişti.
"İyi birşey demedim...
Hadi gidelim o zaman..."diyerek bu sefer yavaş adımlarla yürümeye başlayan Alya ve Mina ve onların yanından gelen Araf odadan çıktılar. Koridorda yürümeye başlarlar.
"Ahh..."Mina bir anda acıyla yerinde durdu.
"Mina... Mina ne oldu iyi misin?"Alya endişeyle Mina'ya bakarken. Araf'ta ondan farksız değildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VARLIĞIMI HİSSET
Teen Fiction☆☆☆☆☆ Babam kötü bir adamdı. Hep hikayelerde okurdum. Benim de başıma geldi. Babam beni de sattı... BULUT DEMİR'di ismi. Bakışları , ismi Adeta aklıma kazındı. Sert bakışları insanı delip geçiyordu. Ondan çok korkmuştum. Ama artık...
