Ve uzun geçen geceden sonra sabah olmuştur. Konuşulacak çokça konu vardır. Tam olarak onlarda şu an birbirlerinin gözlerinin içine bakıyordur. Salonda Alya ve Mina birbirlerine yapışık suçlu gibi otururken. Bulut Ve Araf karşılarında oturuyordu. Koray ise zevk alır gibi Mina'nın tam yanında rahat bir şekilde oturuyordur. Ne zaman göz göze bakmayı kesiceklerini merak ediyordu. Ve tam olarak 15 dakikadır bunu yapıyorlardı.
"Kim anlatıcak... Dünkü rezaleti..."
Sonunda biri konuşmaya başladı. Ve Alya ve Mina da ecel terleri dökmeye. Birbirlerine bakarak ne söyleyeceklerini düşünüyorlardı.
"Dün... Ne oldu ki?"Mina çaresizce sadece bunu sorabilmişti.
"Dün gece olanları hatırlamıyor musunuz?"
"Dün gece... Birşey mi oldu?"Alya sadece hayal meyal hatırlarken. Kötü birşey yaptıklarını sezebiliyordu. Bulut başını sağa sola sallarken kaşları çatık bir şekilde onlara baktı.
"Ne içtiniz..."
"Kokteyl. Ama tadı çok acıydı"diye tatlı bir şekilde cevaplarken Alya Koray kendini tutamayarak güldü. Daha sonra herkes ona baktığında kendini toparladı.
"Kokteyl acı olmaz"dediklerinde Alya ve Mina'nın gözleri şaşkınlıktan kocaman oldu
"Gerçekten mi?"
"İçki olduğunu anlamıyacak kadar saf mısınız?"Bulut kızgınlıkla söylerken. Mina anında eliyle Koray'ı gösterdi
"Ama Koray sipariş etmiş"dediğinde Koray anında yerinden doğrularak ona suç atan Mina'ya baktı.
"Suçu bana mı atıyorsun?Adam size yanlış sipariş getirmiş ve siz ne olduğunu sormadan içiyorsunuz. Ne akıl ama..."Mina sinirle Koray'a dik dik bakarken sessizce söylendi.
"Gıcık şey insan yanımızda durur hain..."dediğinde Bulut öksürerek dikkatlerini üzerine çekti.
"Sanırım birşey söylüceksiniz..."Bulut'un sert bakışlarına karşı. Mina ve Alya birbirlerine baktı. Sanırım birşey söylemeleri gerekiyordu.
"Özür dileriz..."aynı anda söyleyerek başlarını yere doğru eğdiler. Koray hala altan alta gülerken. Araf da Koray'dan aşağı kalır bir hali yoktu.
"Bir daha yaşanmasın yeter. Bir dahakine bu kadar sakin olmam"bir sert uyarı daha gelince Mina ve Alya yerlerinde daha çok küçüldüler."Bugün eve dönüyoruz. O yüzden hazırlanın. Benim ufak bir işim var. Gelince gidiyoruz"dediğinde Bulut ayağı kalkarak ceketini aldı.
"Nereye?"diye sorduğunda Araf. Bulut yerinde kalkarak Araf'a baktı.
"1 saate gelirim..."derken Alya'ya baktı. Suçlu bir şekilde yerinde rahatsızca otururken. Bulut yanına giderek başından öptü.
"Seni bir daha öyle görmek istemiyorum. Ben gelene kadar hazır ol..."şimdi rahatlayan Alya Bulut'a bakarak gülümsedi.
"Tamam..."diyerek yanından ayrılan Bulut kapıyı açarak evden çıktı.
Koray sessizce Mina'nın yanına doğru yaklaştı.
"Mina..."
"Ne var hain kanka..."diyerek sinirli ve öfkeli bir şekilde ona baktı.
"Dünkü iddiayı hatırlıyorsun öyle değil mi?"Mina Koray'ın unuttuğunu sanmıştı. Şu an ne yapıcağını bilemezken. Hatırlamıyormuş gibi yaptı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VARLIĞIMI HİSSET
Jugendliteratur☆☆☆☆☆ Babam kötü bir adamdı. Hep hikayelerde okurdum. Benim de başıma geldi. Babam beni de sattı... BULUT DEMİR'di ismi. Bakışları , ismi Adeta aklıma kazındı. Sert bakışları insanı delip geçiyordu. Ondan çok korkmuştum. Ama artık...
