.....İnsan sevilmek için yaratılmıştır... Eşyalar ise kullanılmak için... Dünyada kaosun nedeni. Eşyaların sevilmeleri , İnsanların kullanılmasıdır. Ve buna en iyi örnek ben olabilirim...
Kendini özleyebilir mi insan. En çokta gülüşünü. Dünyaya gelmiş olabilirim ama hep kafamın içinde yaşadım...~~~
Halim yoktu. Kendimi artık çok tuhaf hissediyordum. Sürekli uykum var gibi hissediyordum. Hastalıgımın ardından iki gün geçmişti. Az da olsa kendimi iyi hissediyordum. Bu durumda ne kadar iyi olabilirsem tabi. Bulut Demir beni eşyası olarak gördügü için zarar görmemi istemedi sırf o yüzden başıma Doktor bile çagırmıştı. Desenize Bulut malının kıymetini biliyor... Ama nedense tuhaf hissetmiştim. Genelde hasta oldugumda odamda kendi kendime iyleşmeye çalışırdım. Babam bir kere bile yanıma gelmezdi. İlk defa biri yanımdaydı ve o da Bulut Demirdi...
Mutfakta masayı toparlarken içerde Bulut , Araf ve Arkadaşları Ege ve Alper vardı. Sanırım bir davet hakkında konuşuyorlardı. İşimi bitirip yukarı doğru çıkmak için hazırlanırken. Bulut'un sert sesiyle yerimde durdum."Alya?"
Adımı söyleyince yerimde birden kaskatı kesildim. Korkmuştum. Zaten korkmanda gerekirdi. Yanlarına doğru iki adım atarak bakışlarımı Bulut'a çevirdim. Daha sonra Araf Bulut'a şaşkın bir şekilde baktı.
"Davet'e Alya'yı mı götürceksin? Çift olarak"Anlamadım Davet mi? dedi Araf. "Bende olsam Alya'yı seçerdim. Sonuçta güzel kız"diye birden Ege lafa atladı. Ne olduğunu hala anlamadıgım için ağzımdan istemsizce."Ha"kelimesi kaçınca hemen başımı egdim.
"Akşam benimle beraber Davet'e geliceksin"net bir emir verirken istemsizce sinirlenmiştim. Bardaki gibi bana yine iş mi vericekti. İltiraz etme hakkım bile yoktu. Her zaman kabullenen ve yapmak zorunda olan biri olmak çok zor. Herşeye mahkum olmak kaderimde var sanırım.
"Ya Bulut abi sen genelde böyle işler için Tanem'i seçerdin. Neden şimdi Alya'yı seçtin?"diye sorunca Alper meraklı bakışlar içinde herkes Bulut'a bakıyordu. Ama Bulut her zaman ki gibi umursamaz tavrıyla soruyu cevapladı.
"Çünkü ben öyle istedim"şimdi tatmim oldum işte. Bulut ve istekleri... Ege Alper'in ensesine şaplak atarak.
"Sanane... Bulut abi öyle istemiş. Kusura bakma abi arada beynini kullanmayı unutuyorda"Alper sinirle Ege'nin elini indirip kafasına bir tane vurdu.
"Döverim seni Ege. Ulan aslında kendime kızıyorum nerden tanıdım lan ben seni. Ulan böyle kaderin ben ta..."devam edicekken bana bakıp sustu. Zaten o kelimeyi duymak istemiyordum.
"Biliyorum sende seviyorsun beni"diye sırıtınca Ege. Alper Egeye bakarak sen gerçekten malsın bakışı attı.
"Odana git Alya. Birazdan kıyafetlerini yollarım"dedikten sonra Bulut merdivenlere çıkarak odama gittim ve beklemeye başladım...
3 SAAT SONRA...
Şu an arabanın içinde Bulut'la beraber Davet'e gidiyorduk. Bulut'un bana ayarladıgı pudra renkli belinde pencereler olan şık bir elbise vardı. Açıkcası çok güzeldi. Bulut'un bu kadar zevkli oldugunu bilmiyordum. Bulut'ta smokin giymişti. Yakışmıştı. Bulut pür dikkat yolu izlerken bir an bakışlarını bana çevirdi.
"Orda sakın hata yapma. Fazla konuşma. Sevgilim oldugunu sanacak herkes ona göre davran"Asıl anlamadıgım şey neden beni sevgilisi olarak seçtigi. Eşyası olarak gördügü beni... Sevgilisi olarak mı tanıştırmak istiyor. Dayanamayıp Bulut'a sordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VARLIĞIMI HİSSET
Teen Fiction☆☆☆☆☆ Babam kötü bir adamdı. Hep hikayelerde okurdum. Benim de başıma geldi. Babam beni de sattı... BULUT DEMİR'di ismi. Bakışları , ismi Adeta aklıma kazındı. Sert bakışları insanı delip geçiyordu. Ondan çok korkmuştum. Ama artık...