Ölüyorum Anlayasana...

4.9K 243 30
                                    


"Geber lan... Geber..."

İşte tam o an... Bitti dedi. Bu sefer olucak dedi. Kurtuluyorum diye sevindi. Gözlerini kapattı. Ve Bekledi... Bu sefer bitmesini umut etti. Silahın biran önce ateşlenmesi istedi. Yaşadığı bütün acılardan kurtulmak istedi. Ve biran önce bitsin diye dua etti.

Ama olmadı...

Biri Adamın ensesinden tutarak silahı yere attı. Ve o kişi Bulut'tu. Bulut adama o kadar sert yumruk atıyordu ki aldığı darbeler yüzünden yere düştü. Bulut adamın üzerine çıkarak vurmaya devam ediyordu. Az önce Adamı çekmeden önce Koray'ın yüzündeki o ifadeyi görmüştü...

Gözlerini kapatmıştı...

Ve seviniyordu....

Bulut adama hıncını ala ala vurmaya devam etti. Öfkesini dinmiyordu. Attığı her yumrukta öfkesini kusuyordu.

Araf ise koşarak Koray'ın yanına gitti. Diz üstü çökerek yanına oturdu.

"Koray iyi misin?

Ne işin var senin burda? Kahretsin kan kaybediyorsun..."Araf endişeyle Koray'a baktı kanayan yarası için cebinden bir bez çıkartıp yaraya bastırdı. Ama Koray kendi yerine yerde hareketsizce yatan Alya'ya baktı. Ve eliyle onu işaret etti.

"Alya... Orda...

Götür onu. Acele et..."Araf Koray'ın gösterdiği yere baktı. Alya yerde öylece yatıyordu. Araf ne yapıcağını bilemedi. Koray kanlar içinde ama Alya ise hareketsizce yatıyordu. Önce Koray'a baktı. Onun yanında kalmak istiyordu.

"Git hadi..."Koray öfke ile bağırınca canı yandı. Araf kararsızdı ama ayağı kalkıp koşarak Alya'nın yanına gitti.

Bulut adamı tanınmıyacak hala getirmişti. Adam aldığı darbeler yüzünden yerden kalkamadı. Bulut derin nefes alarak durdu. Etrafına baktı. İlk olarak Koray'ı gördü tam yanına gidecekken. Araf'ın kucağında ki Alya'yı fark etti. İşte O an beyninden vurulmuşa döndü. Koşarak Alya'nın yanına gitti.

Araf'ın kucağında olan Alya'yı kendi kucağına aldı.

"Alya... Alya beni duyuyor musun?

Aç gözlerini... Hadi güzelim aç gözlerini..."Bulut Alya'nın saçını okşadı. O kadar öfkeliydi ki sevdiği kadın kollarında hareketsizce yatıyordu.

"Başından darbe almış. Acilen götürmemiz gerekiyor..."Araf her daim böyle durumlarda en sakin kişiydi. Bulut'un ne halde olduğunu biliyordu. Kontrolü onun ele alması gerektiğini de.

"Bunu kim yaptıysa öldürcem onu... Kendi ellerimle son vericem hayatına..."Bulut şimdiden intikam yeminleri verirken. Alya'nın masum yüzüne baktığında daha çok öfkelendi. Başındaki kan yüzüne gelmişti. Alya'nın masum yüzünde kan gören Bulut öfkesi daha çok artı.

"Hadi götürmemiz lazım...Koray'ın da durumu iyi değil"Araf'ın sesiyle kendine gelen Bulut etrafına baktı. Koray'ın sessizce ve kanlar içinde gören Bulut Alya'yı Araf'a verdi.

"Sen Alya'yı götür. Ve yardım çağır. Hadi acele et..."Araf Alya'yı kucağına aldığında Bulut Alya'nın saçını tekrar okşadı. Araf vakit kaybetmeden giderken.

Bulut Koray'ın yanına gelerek diz çöktü. Önce yarasına sonra endişeyle ona baktı...

"Kan kaybediyorsun... Hadi tutun bana. Seni burdan çıkarcam"dediğinde Koray Bulut ellerini üzerinden çekerek geri itti.

VARLIĞIMI HİSSETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin