Gidiyordu...Sevdiği kadın öylece gidiyordu. Ve o sadece izliyordu. Gitme... demek istiyordu. Ama o lanet gururu buna izin vermiyordu. Alya son kapıyı da açarak yavaş adımlarla ilerler. Bulut yerinde duramadı. Ve koşarak peşinden gitti.
Ve arkasından seslendi....
"Dur...
Bir adım daha sakın atma...
Affetmem..."Bulut'u duymasına rağmen Alya yürümeye devam etti. Göz yaşları akmaya devam ederken biran önce gitmek istiyordu.
"AFFETMEM DEDİM...
SAKIN..."diyerek haykırdı Bulut. Alya olduğu yerde kaldı. Bir kaç saniye bekledi. Ve eliyle gözyaşlarını silerek Bulut'a doğru dönerek öfkeyle baktı.
"Beni daha ne kadar yaralayacaksın...
Gitme... demek bu kadar mı zor. Ha bu kadar mı?"derken bu sefer Alya bağırmıştı. Içindeki kızgınlık ve öfke yüzünden ağlamasını kesemiyordu.
"Benim de canım acıyor.
Ve bu ikinci gidişin...
Bu sefer bir dönüşü olmucak.
Duyuyor musun olmucak..."Bulut içinden gitme diyordu. Gitme kal diyordu. Ama bunu söylüyemiyordu. Alya daha ne kadar hayal kırıklığına uğrayacaktı. Şu an dünyası başına yıkılmıştı.
"Niye sevdin beni o zaman...
Niye umut verdin...
Bana bunu niye yaptın...
Tekrar tekrar ölüyim diye mi?
Benden bu kadar mı nefret ediyorsun..."Bir gözyaşı daha aktı. Alya kendini durduramıyordu. Bu anı yaşamak istemiyordu. Bulut'un son bir kez göreceği gerçeği canını acıtıyordu.
"Sevğime inanmadın mı?"diye sordu. Alya anında cevapladı.
"İnandım...
Ama bu kadar acıtıcağını bilmiyordum..."Bulut bir şey söylemedi. Daha doğrusu söylüyemedi. Sadece gözlerine bakıyordu. Yanlarında sessizce olanları izleyen. Koray , Araf ve Mina oldukça üzgünlerdi.
"Bulut hadi gitme desene. Elinden tutsana kızın..."Araf daha fazla dayanamamıştı. Bunun olmasını istemiyordu. Kimse istemiyordu.
"Özgür olmak istemiyor muydun?
Özgürsün işte
Kafesinden çıktın. Ve şimdi tek başınasın..."derken şimdi herkes bittiğini inanıyordu. Bulut çok ağır konuşmuştu. Alya sadece söylediği sözün ağırlığını kaldırmaya çalışıyordu.
"Yapma Bulut. Yapma..."diyerek tekrar uyardı Araf. Ama Bulut konuşmaya devam etti...
"Bu hikayenin sonu mutsuz bitti.
Ben...
Hayallere kapıldım. Ama gerçek apaçık ortadaymış...
Biz mutsuz biten bir hikayenin başrolleriydik.
Ve bitti..."Alya şu an ölmek istiyordu. Artık bir amacı yoktu. Bir hayali bir heyacanı. Ve o an o da bittiğini inandı.
"Evet bitti... İstediğin gibi oldu. Başlamadan bitti..."

ŞİMDİ OKUDUĞUN
VARLIĞIMI HİSSET
Novela Juvenil☆☆☆☆☆ Babam kötü bir adamdı. Hep hikayelerde okurdum. Benim de başıma geldi. Babam beni de sattı... BULUT DEMİR'di ismi. Bakışları , ismi Adeta aklıma kazındı. Sert bakışları insanı delip geçiyordu. Ondan çok korkmuştum. Ama artık...