...
"GİDEMEZSİN..."Alya Bulut'un ne söylediğini anlamadı. Ya da yanlış duymayı umut etti.
"NE DEDİN..."
"Gidemezsin tekrar o adam yüzünden acı çekmeni istemiyorum"diyerek öfkeli ve sinirli görünüyordu. Bulut bunu Alya için söylemişti. Ama Bulut babasından nefret ediyordu. Hemde ölesiye...
"Benim Babam öldü...
Benim Babam öldü anlıyor musun? Onun yanına gidicem ben..."gözyaşları ardı ardına akmaya devam ederken. Duyduğu acı büyükken. Birde Bulut'un tavırları daha çok canını yakıyordu.
"O Babam dediğin adam senin hayatını alan adam. Seni satan Adam.
Onu nasıl düşünürsün..."dediğinde ses tonu daha çok yükselmişti. Herkes Bulut'un bu tavrına anlam veremezken. Alya yaşlı gözleriyle Bulut'a baktı.
"Ne yaparsa yapsın. O yine de benim babam... Ve onu son bir kez görmek istiyorum..."dediğinde ilk defa bu kadar kararlıydı. Bu ona son yolculuk olucaktı. Her ne yapmışsa.
"Buna asla izin vermicem.
Sen... Çektiğin o acıları ne çabuk unuttun. Ölmek istediğin günleri ne çabuk unuttun..."bu sefer öfkeyle bağırmıştı. Araf ve Koray birbirlerine bakarken. Bulut'un öfkesine yenik düştüğünü görebiliyorlardı.
"UNUTMADIM... Anlıyor musun Unutmucam da hepsi burda... Acım burda...
Ve o benim ailemden kalan son kişi. Ne olursa olsun. Ona veda edicem..."Alya da Bulut gibi sesini yükseltmişti. Ama onun ağzından sadece hıçkırdık sesi çıkıyordu. Çünkü her defasında göz yaşları daha çok akıyordu.
"Bulut... Bırak gitsin. Uzatma..."diyerek daha fazla dayanamayarak Koray araya gitmişti.
"Hayır... Hiç bir yere gitmiyor.
Şimdi odana çık..."dediğinde daha sakin konuşmaya çalıştı
"Yapma Bulut..."Araf bu kadar ileri gitmesine engel olmak istedi. Ama Bulut oldukça kararlı olduğunu görebiliyordu.
"Gidicem bana bu sefer engel olamazsın..." derken gözyaşlarını silmeye çalıştı.
"Beni ezip geçicek misin?"
"Bulut lütfen... Babamı son bir kez görmeme izin ver..."yalvarırcasına Bulut'un gözlerinin içine baktı. Ama Bulut Alya'nın o adam için ağlamasına daha çok öfkelenmişti.
"Bu kadar kolay mı? Siktiğim geçmişini bu kadar kolay mı bir kenara atıyorsun...
Seni bir çöp gibi bana verdi... Bana..."Bulut'un sesi bu sefer salonda bile yankı bulmuştu. Ama Alya'nın kalbi acımıştı. Bu sözleri onu paramparça etmişti.
"Sende onun gibi yapmadın mı?"derken Bulut'un gözlerinden ateş çıkmaya başlamıştı. Sinirle Alya'ya doğru iki adım yürüdü.
"Bunu nasıl söylersin. Beni o adamla nasıl bir mi tutarsın"diyerek tekrar bağırdı.
"Bulut lütfen izin ver gideyim..."dediğinde Bulut Alya'nın gözlerine baktı. Daha sonra sinirle arkasını döndü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VARLIĞIMI HİSSET
Ficção Adolescente☆☆☆☆☆ Babam kötü bir adamdı. Hep hikayelerde okurdum. Benim de başıma geldi. Babam beni de sattı... BULUT DEMİR'di ismi. Bakışları , ismi Adeta aklıma kazındı. Sert bakışları insanı delip geçiyordu. Ondan çok korkmuştum. Ama artık...
