NOTICE: Edited chapter na po ito. Kaya wag kayong magugulat if iba na ang style sa mga susunod na chapters.
Chapter 17: Advice
PENNY
Naghikab ako sabay stretch ng kamay.
Ang tagal naman ni Kaoru !
Ang sabi niya mauna na raw ako sa school tapos hintayin ko na lang daw siya. Siguradong male late na naman yun. Haaay~ ano pa nga ba? Lagi namang ganon yon eh. -.-
Ako lang tuloy mag-isa rito sa bench sa ilalim ng puno. Gusto ko sanang matulog kaya lang madaming dumadaan. Mapagkamalan pa akong Sleeping Beauty. Hehe, joke lang. Ang totoo niyan, baka palabasin ako ng guard. Bawal matulog dito sa labas no!
Kumanta nalang ako ng mahina. Nakakainip kasi eh. Dedicated song ko kay Vaughn.
♪Why can't it be
Just a pathway full of roses
Leading to a sunset view
Where the one you've always dreamed of waits
Why can't it be
It was like a movie scene
The way I felt for you
Only you, didn't fall
Now it's not like the movies at all
Should I kept my heart shut?
Should I've been more patient?
Should I kept an eye on my addiction?
What was I expecting?
Did I have a vision
Of a scene that only
Lives in fiction
Now I know that you are
Not gonna be my co-star
And I start to wonder why...
Nakita ko mula sa malayo si Vaughn. May kasama na namang babae. Tuluyan na akong naiyak.
Bakit hindi na lang tayo? Bakit hindi pwedeng matupad yung pangarap kong, nasa isa kang romantic na lugar na napapaligiran ng roses at hinihitay mo akong pumunta sa'yo? Habang nakangiti ka at sinasabing ‘Penny, mahal kita’.
Ohhh...
Why can't it be
Just a pathway full of roses
Leading to a sunset view
Where the one you've always dreamed of waits
Why can't it be
It was like a movie scene
The way I felt for you
Only you didn't fall
Now it's not like the movies at all...
(Just a pathway full of roses
Leading to a sunset view
With the one you've always dreamed of waits
Why can't it be
It was like a movie scene the way I felt for you
Only you, didn't fall
Now it's not like the movies at all)
Siguro nga, imposible na. Hanggang pangarap na lang ang lahat. Masakit man, pero kailangan ko nang tanggapin.
Woo... Oh... Ohh... Oh... Oh...♪
Simula nang putulin niya ang ugnayan naming dalawa, doon na rin natapos ang halaga ko para sa kanya. Ngayon, isa na lang akong ‘nobody’ sa kanya.
Napakamot ako ng ulo. Hay! Kadramahan ko na naman. Nahahawa na naman ako sa mga pinapanuod ko. Pinahid ko ang luha ko. Mamaya may makakita pa sa akin, akalain nila nababaliw ako. >.<
Napalingon ako nang may marinig akong pumalakpak.
Nanlaki ang mata ko nang makita ko kung sino ‘yon. "A-ate Freya. K-kanina ka pa riyan?" Ngumiti ako nang alanganin
Tumango siya."Ang ganda naman ng boses mo!" nakangiting sabi niya.
Nahiya ako bigla. "H-hindi po." Nag-iwas ako ng tingin.
"Feel na feel ko yung kanta mo. Mangilid ngilid na nga ang luha ko habang pinapakinggan kita eh. Mukhang may pinag-huhugutan ah," sabi niya tapos umupo sa tabi ko.
Yumuko lang ako. Mamaya anong isipin niya.
Hinawakan niya ang kamay ko. "C'mon, pwede mong ikwento sa akin. Tutal little sister naman kita eh."
Tumingin ako sa kanya—hindi pa rin sigurado kung anong gagawin.
BINABASA MO ANG
My Crush, My Love, My Fiancé
Novela Juvenil[EDITED]"People come and go." Yan bagay na napatunayan ko sa murang edad pa lamang. Ako si Penny, labing pitong taong gulang-living a simple life. Vaughn Vincent Laguesma. That's the name that carved really deep inside, not only in my head but als...
