,,Rap To Tylko Gra''|ReTo & PlanBe|Zakończone|

Rozdział 44- Festival (uczuć)

Od rana nie było spokoju. Każdy jeździł w kółko zastawiając, a to, rzeczy, a to czegoś zapomniał. Cały festival ma się odbyć o 16. Czyli za 6 godzin. Jak narazie nie wygląda tu nic co by mówiło, że ma być jakiś koncert. Zaczęłam podpinać wszystkie kable do głośników, do całej konsoli i do wszystkiego gdzie tylko coś pasowało. Kuba chodził poddenerwowany i nikt nie wiedział o co mu chodzi. Kiedy ja go spytałam czy coś się stało nawet nie raczył mi odpowiedzieć. Chyba wstał lewą nogą. Po skończonej zabawie z kablami przeszłam się wokół sceny. Wiedziałam, że tu będzie wiele ludzi, którzy przyszli się bawić czy tam na występ swoich ulubionych artystów. Troszkę się zdenerwowałam, jeszcze nigdy nie grałam przed tyloma osobami. A to miał być mój kolejny koncert premierowy. Kuba mi powiedział, że to właśnie najwięcej biletów poszło jak tylko ludzie dowiedzieli się, że mam wrócić do gry. Było mi niezmiernie miło to słyszeć. W końcu fanów traktuje bardzo poważnie i to prawie jak rodzinę.

-Klaudia!- Usłyszałam głos Kuby.

-Co jest?

-Masz i zobacz po kim wchodzisz i z kim.

-Jasne.

-Muszę cię jednak ostrzec.

-Czemu?

-No bo nie tylko my tu gramy, ale inni goście,. Którzy zostali zaproszeni no i...

-I tu będzie grał też Igor i co najlepsze ja z nim śpiewam tak?

-Skąd ty to wiesz.

-No bo gadałam z nim wczoraj.

-Serio? I co? Opowiadaj.

-A co ma być? Stwierdziliśmy, że najlepiej będzie jak zostaniemy przyjaciółmi.

-O widzę, że nie jesteś smutna z tego powodu.

-No nie. Nie będę się smuciła przez 1 nieudany związek. Jestem młoda, będę miała takich więcej.

-Haha dobre. Przynajmniej się cieszę, że nie jesteś już smutna i nie płaczesz. Swoją drogą możesz się brać za...

-Jeśli kurwa powiesz to imię to gwarantuje ci, nie zaśpiewam z wami.

-Jaka groźba.

-A jak.

-Dobra, ale sama wiesz o kogo chodzi.

-Kuba skończ.... Najpierw ty, potem Ola i teraz znowu ty?!

-Chwila.... Ola?

-Aaa no ta bo ty nie wiesz. Pogodziłam się z Olą. Jesteśmy przyjaciółmi jak dawniej.

-Jesteś tego pewna, że po tym wszystkim możesz jej ufać?

-Tak jestem. Zwłaszcza po tym jak próbowała wszytko naprawić.

-No dobrze. Obyś miała rację... Patrz- Wskazał mi na osoby wchodzące na scenę.

-Widzę. Nie martw się o mnie. Będzie dobrze. Rozwalimy scenę.

-Taką postawę to ja lubię.
Poszłam za scenę przygotować się. Ubrałam moje standardowe ciuchy, uczesałam włosy i jeszcze raz zerknęłam na kartkę. Miałam wejść po planie. Gdy tak czytałam całą rozpiskę ktoś zaczął mnie wołać.

-Tutaj jestem- Odpowiedziałam.

-No w końcu.

-Hej... Igor

-No hej. Widziałaś rozpiskę?

-No właśnie ją czytam. Mamy śpiewać razem kilka utworów.

-Wiem, jak za starych dobrych czasów- Zaśmiał się.