Ο κληρονόμος

Κεφάλαιο 56

«Έχει γυρίσει στο πατρικό του στην Δραπετσώνα, ζει με τη μάνα του, δουλεύει σε ένα συνεργείο αυτοκινήτων και μετά τη δουλειά γυρίζει απευθείας στο σπίτι.. τον έχουν δει εδώ και τρεις μήνες να βγαίνει με μια γυναίκα, την έχει πάει και στο σπίτι του κι από όσα μπόρεσα να διασταυρώσω είναι η σχέση του. Την λένε Χριστίνα Καλογήρου, ετών 34 και κάτοικος Κερατσινίου... δε θεωρώ πως είναι κάποιο θύμα του, γιατί συνήθως στοχεύει εύπορες γυναίκες με μεγάλη περιουσία... και γενικά εδώ και πέντε χρόνια δεν υπάρχει το όνομα του σε καμία βρώμικη δουλειά. Λες και έχει αλλάξει...» τον πληροφορεί ο Σωκράτης κι ο Αλέξης τον ακούει με προσοχή.

«Χριστίνα Καλογήρου;» το μυαλό του Αλέξη στροφάρει «Ξέρεις μήπως και σε ποιο σχολείο βρίσκεται;» αναρωτιέται... έχει γούστο.

«Στο 5ο δημοτικό Χαλανδρίου, γιατί;» ο Σωκράτης αναρωτιέται.

«Γιατί... εκείνη είναι η δασκάλα του Νικήτα!» παραδέχεται ο Αλέξης...

«Πόσο μικρός είναι ο κόσμος...» σχολιάζει ο Σωκράτης.

«Λοιπόν.. ας ξανά γυρίσουμε στο κύριο και βασικό θέμα μας όμως, άρα με τα όσα έμαθες αυτός ο Φίλιππος πλέον δεν έχει καμία ανάμειξη με βρωμοδουλειές και τα έχει αφήσει όλα στο παρελθόν;» πρέπει να είναι σίγουρος, δε μπορεί να διακινδυνεύσει τη ζωή του Νικήτα.

«Από τον κύκλο του εκεί στη Δραπετσώνα έτσι έμαθα... πως αφού βγήκε από τη φυλακή πριν πέντε χρόνια έχει αλλάξει..»

«Δώσε μου τη διεύθυνση.. και του σπιτιού και του συνεργείου!» ζητά ο Αλέξης.

«Είσαι σίγουρος πως θες να πας μόνος; Θες να έρθω μαζί;» τον ρωτάει ο Σωκράτης.

«Μη φοβάσαι Σωκράτη.. απλά δώσε μου τη διεύθυνση.»

Το αυτοκίνητο του Αλέξη σταθμεύει έξω από το συνεργείο που ο Φίλιππος δουλεύει στη γειτονιά της Δραπετσώνας. Για λίγο μένει σκεπτικός και σφίγγει το τιμόνι, αλλά.. σκέφτεται λογικά! Πρέπει να το κάνει. Κατεβαίνει και προχωράει προς την είσοδο, ένας παχουλός κύριος τον καλημερίζει και τον ρωτάει πως μπορεί να τον βοηθήσει... ο Αλέξης ζητάει τον Φίλιππο κι ο κύριος του δείχνει στο βάθος. Στέκεται μπροστά από μια μηχανή αυτοκινήτου και προσπαθεί να την επιδιορθώσει... φοράει τα ρούχα της δουλειάς και τα χέρια του είναι λερωμένα με μαύρο χρώμα.

«Είσαι ο Φίλιππος;» ξεροβήχει και ο ρωτάει ο Αλέξης. Ο Φίλιππος ανασηκώνει το βλέμμα του, τα μάτια του... του θυμίζουν τον Νικήτα!