Κεφάλαιο 58

12.6K 706 141
                                    



«Κοριτσάκι μου γλυκό χαίρομαι τόσο πολύ για σένα..» η κυρία Ευτυχία λέει στη Νεφέλη παρατηρώντας μια την κόρη της και μια τα εγγονάκια της.

«Ένα εγγονάκι μου ζητούσες... δύο σου χάρισε ο Θεός!» σχολιάζει η Νεφέλη.

«Δε θέλω να φανώ εγωίστρια μα... και χρόνια να τα χαρώ θέλω να μου δώσει...» λέει η μητέρα της κι η Νεφέλη αγκαλιάζει τη παλάμη της με τη δική της.

«Μαμά.. δε θέλω να ακούω τέτοιες χαζομάρες! Όλα πάνε μια χαρά, ακούς;» τη ''μαλώνει'' η Νεφέλη κι η μητέρα της γνέφει καταφατικά.

«Συγγνώμη, συγγνώμη... η χαζή τέτοιες όμορφες στιγμές σκέφτομαι χαζομάρες!»

«Μαμά μου... η υγεία σου δεν είναι χαζομάρα! Θέληση και πίστη μόνο να έχεις...»

«Αγάπη μου εσύ...»

Κάποιες εβδομάδες μετά κι έχοντας γυρίσει στο σπίτι η Νεφέλη κι ο Αλέξης συνηθίζουν σιγά, σιγά στη νέα πραγματικότητα του να έχεις δύο μωρά στο σπίτι... εκείνος τρελαμένος και υπερπροστατευτικός σε όλα κι εκείνη λογική για να μπορεί να ισορροπεί η κατάσταση. Τα πρώτα βράδια με τα μωρά στο σπίτι ο Αλέξης ξενυχτούσε στο δωμάτιο τους, καθόταν στην πολυθρόνα που υπάρχει στο δωμάτιο και όλο το βράδυ το περνούσε δίπλα τους. Ήθελε να είναι σε ετοιμότητα της έλεγε.. μόλις κλάψουν να δράση!

«Δεν είναι απίστευτο το πόσο μου μοιάζουν;» την ρωτάει ενώ κάθονται στον καναπέ και τα μωρά κοιμούνται. Εκείνη γελάει.. «Δεν είπα κάτι για να γελάσεις..» θίγεται.

«Μωρό μου, είναι μικρά ακόμα για να πούμε με σιγουριά σε ποιον μοιάζουν... μέρα με τη μέρα αλλάζουν!» σχολιάζει η Νεφέλη.

«Θες να μου πεις πως ο μικρός δεν είναι ίδιος εγώ; Κοίτα, όχι κοίτα εδώ τα χαρακτηριστικά του...» της δείχνει τις φωτογραφίες του μικρού που έχει στο κινητό του... δεκάδες!

«Πόσες έχεις;» αναρωτιέται η Νεφέλη.

«Τα βγάζω καθημερινά για να τα κοιτάζω όταν είμαι στο γραφείο..» παραδέχεται ενώ της δείχνει τις φωτογραφίες «...να εδώ είναι την τέταρτη μέρα αφού βγήκαμε από το μαιευτήριο, η μικρή δε σταματούσε να κλαίει κι ο μικρός κοιμόταν του καλού καιρού. Η ψυχούλα μου μωρέ, ποιος ξέρει τι θα είχε και έκλαιγε συνέχεια..»

Η Νεφέλη γελάει...

«Πάλι γελάς;»

«Ε τι να κάνω, να κλαίω;»

Ο κληρονόμοςWhere stories live. Discover now