Geciken Huzur (MİN YOONGİ)

PARADİSE 116

<MİN YOONGİ (SUGA) >

Çiçekçiden teslim edildiğini öğrendiğinde içim rahatlamıştı. Acaba nasıl bir tepki vermişti merak ediyorum. Umarım mutlu olmuştur. Sevdiği bir çiçek olduğunu zannediyorum. Çünkü kafenin adını koyarken patrona baya anlatmış ilgisini çeken bir çiçek olduğu belli. Sanırım ilgisini çekmesinde bizimde etkimiz var ama olsun. Pratik odasında yere yatmış düşünürken çocuklar bir anda üstüme atlamışlardı.

Seok Jin: Ne düşündün be Yoongi! "

Nam Joon:" Gören devlet meselesi sanacak hyung! "

" Devlet meseleleri bile daha kolaydır eminim. Oturup beğendi mi ne tepki verdi diye düşünürken kafayı yemekten basittir. Konu belli en azından bende affedileceğim bile muamma. "

Jimin:" Abartma hyung. Yun Hee hepimizi çok seviyor. Hepimiz bu biliyor fark ediyoruz ama onun için ne kadar zor olduysa o kadar zor affedecek bunuda anlamamız lazım. "

Taehyung:" Hadi biz neyse de hyung sen çok kırıcıydın! "

" Hay ben o aklıma tüküreyim. Neden başta dinleyip, anlamak istemediysem haklı kız sonuna kadar! "

Ho Seok:" Haklı hyungta sende burada oturup boş boş düşüneceğine daha fazla çaba göster. "

" Daha ne yapmalıyım ki! "

Jeongguk:" Sinemaya gidin, lunaparka gidin. Gezin dolaşın güzel anılar biriktirin işte. "

Seok Jin: Yun Hee'nin yapmaktan zevk aldığı şeyleri yapın!"

Taehyung:"Bunların ikisi aynı yalnız hyung! Tek zevkleri ayaktayken oturmak, oturunca yatmak, yatıncada uyumak!" dediğinde Tae'yi onaylar şeklide başımı sallamıştım.

Jeongguk:"Hatırladığım kadarıyla Yun Hee'de kalabalık ortamları çok sevmiyor!"

Jimin:"Tencere kapak mı oluyor şimdi bunlar!" dediğinde kafasına bir tane vurmuştum.

"Geçen gün gördük tencereyle kapağı!" dediğimde Jimin hemen susmuştu. Tabi bu lafımın üstüne diğerlerini susturmak imkansızdı o yüzden hızla yerimden kalkıp çıktığımı söylemiştim. Birazda Jimin uğraşsın!

Kafeye doğru giderken telefon çalmaya başlamıştı. Kimin aradığını gördüğümde elim ayağıma dolanmıştı resmen. Ellerim titriyerek cevapladığımda Yasemin'in sesi o kadar mutlu geliyordu ki.

"Efendim güzelim!"

Yasemin:"Teşekkür ederim çok güzeller!"

"Sen kadar olmasada evet güzeller. Beğendin mi?"

Yasemin:"Sorumu sordun şimdi sen. Bunları beğenmemek mümkün mü?"

"Sevindim. Beğenmiş olmana!" dedikten sonra biraz daha konuşup işi olduğunu söyleyip kapatmıştı. Kafeye geldiğimde bir masada oturmuş hayran hayran çiçekleri izliyordu.

"Bana hiç böyle hayran hayran bakmadın!"dediğimde yerinden sıçramıştı.

Yasemin:" Korktum! "

" Bende üzüldüm! "

Yasemin:" Neden? "

"Şu çiçeklere baktığın gibi bir kere bana bakmadın da o yüzden!" dediğimde koca bir kahkaha atmıştı.

Yasemin:" Aslında sana onlara baktığımda daha hayran baktığım çok zaman oldu ama sen görmedin!"

"Nasıl ya. Ben nasıl görmem. Her an bana bakışlarını izliyorum. İmkansız görmemem!"