<KiM SEOK JİN (JİN) >
~5 ay sonra~
Koşuşturma içerisinde geçen aylar sonunda dolu dolu evde geçireceğimiz bir hafta vardı önümüzde. Tüm gün boyunca evde sıkıntıdan patlamıştım. Çeşit çeşit yemek yapmıştım ama zaman o kadar yavaş ilerlediki henüz daha güneş yeni yeni batmak üzereydi.
Yatağımdan kalkıp hızla giyinme odasına giderek eşofmanlarımı çıkarak salaş bir tişört ve pantolon giymiştim. Yayın açıp hayranlara zaman geçirirsem can sıkıntımında geçeceğinden emindim.
Kameramı ayarlamış ve masamı oturmuştum. Yayını açmamla akın eden Army'ler sanki bu anı bekliyormuş gibilerdi. Gün içinde yaptığım yemeklerden, üyelerden, gelen sorulara göre yayına devam ediyordum. Yayına öyle bir dalmışım ki yorumlardan kafamı kaldırıp kameraya bile bakmıyordum. Gelen son yorumların çoğu 'Arkandakilerde ne?' 'Oppa arkanda dört beş tane garip varlık var?' 'Arkanda ne var?' 'Aman tanrım hemen o odadan çık çok korkunçlar' gibi yorumlar sonunda başımı hızla kaldırıp kahkaha atmıştım.
"Hadi ama bu numaraya bir daha düşeceğimi sanmıyorsunuz değil mi? Arkamda bir şey olmadığını biliyorum!" diyerek arkamı döndüğümde altı tane zombi yavaş adımlar ile bana doğru geliyorlar. Gördüklerin sonunda çığlık atıp yere düşmem saniyeler sürmüştü.
Zombiler kahkaha atmaya başladığında hala düştüğüm yerde titremeye devam ediyordum. Ellerini yüzlerine götürdüklerinde gördüklerim karşısında sinir kat sayım anlık olarak fırlamıştı.
Chin Sun:"Oppa halini görmen lazım!
Jungkook:" Keşke kamera mı getirseydim ya!"
Young:" Şey bence şu anda kaçmamız gerekiyor çünkü bize öldürecek gibi bakıyor ben sevdiğime kavuşamadan ölmek istemiyorum. "
Taehyung:" Bir şey olmaz ya saçmala... Sanırım haklısın KAÇIN!" diye bağırdığında yerimden kalkmış onlara doğru büyük bir adım atmıştım bile.
" Sakın aklınızdan geçirmeyin herkes olduğu yerde dursun! "
Yun Hee:" Oppa bu söylediğin en kötü fikir bence. KAÇIN!" dedikten sonra hepsi bir yere dağılmıştı akıllı üyeler kapıya doğru koşarken akılsız kız kardeşlerim tam ters yöne doğru gitmeye çalışıyordu acaba oradan nereye kaçabileceklerdi.
" Sizi bir elime geçireyim hepinizi geberteceğim. SIPALAR BURAYA GELİN HEMEN!" derken kızların arkasından kovalamaya devam ediyordum. Yatağın üstüne çıkan kızlar şaşkın şaşkın sağa sola bakınıyorlardı.
Yun Hee:"Hain misiniz ya bizi bırakıp nasıl kaçarsınız? Gelin bizi kurtarın!" diye kaçan erkek maknea line'a bağırıyordu.
"Nereye kaçacaksınız? Demek aklınızca şaka yapacaktınız ha!" diye yatağın etrafında onları yakalamak için bir sağa bir sola gidip duruyordum.
Odaya giren Ho Seok, Yoongi ve Nam Joon üçlüsüde şaşkın şaşkın bize bakıyordu. Tam bir şey için onlara dönmüştüm ki kapıdan bağıran Tae ile kızların uçarak kaçması bir oldu.
Taehyung:"Kaçıyoruz hadi!" diyerek elinde araba anahtarı sakladığını görmüştüm en son ve kızların çocukları ezerek gidişini.
Yoongi:"Hyung ne oluyor ne bu gürültü!"
"Bunların altısında keseceğim. Hepsini hemde. Şunlara bakın ya!" diyerek yere attıkları maskeleri elime alarak sallamaya başlamıştım. Ho Seok ve Nam Joon elimden alıp taktıklarında biliyor olsamda korkunç görüntüleri beni bir adım geri arttırmıştı. Bir anda Yoongi'ye döndüklerinde ise odayı Yoongi'nin bağırtısı doldurmuştu.
![](https://img.wattpad.com/cover/158862334-288-k434683.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geciken Huzur (MİN YOONGİ)
Hayran KurguDüşle, hayatının sonuna dek varlığın için orada olacağım Düşle, nerede olursan ol dünya hoşgörülü olacak Düşle, tüm zorluklardan sonra tamamen çiçek açacaksın Düşle, başlangıçların gösterişsiz gözükse bile, sonu refah olabilir