Geciken Huzur (MİN YOONGİ)

EN GÜZEL ARMY'E

18 yaşımda tanıştığım Canımın Ardı'na 25 yaşında ki Öz'ünden son sözler. Hayat bizim birbirimize kalabalıklar içinden rast gelmemizi sağladı. Bu rast gelişe 25 yaşımda teşekkür ediyorum ancak aynı zamanda 18 yaşımdan da özür diliyorum. Farkında olarak ya da olmayarak beni o kadar zorladın o kadar yıprattın ki asla gitmem diyen beni bile yolumdan döndürdün. Aslında seninle o kadar güzel anılar biriktirdik ki birlikte onca acıya rağmen yan yana geldiğimiz her an kahkahalarımız bize eşlik etti. Onca insan içerisinde birbirimize çok uyumluyduk inatçı bir kızı yaşamaya ikna etmeye çalışan diğer inatçı kız. Bir zamanlar senin gelmenden en çok korktuğum yaşa basıyorum şu anda. İyi ki diyorum zorla da olsa yaşaman için elimden geleni yapmışım bunun için hayatımın sonuna kadar asla pişman olmayacağım. Aynı zevklere sahip iki kız kardeşten farksızdık. Güzel anılarımız içerisinde hiç kötü anımız olmadı diyemeyiz elbette ki oldu. Bazen birbirimizi saçımızı başımı yolarak dövmek istediğimiz anlar bile olmuştur eminim ki ama o kadar ücra bir yerde ki bu anlar hatırlayamıyorum bile. Her ne yaşarsak yaşayalım biz bir şekilde bütün bunları atlatmayı başardık. Son günlerde sana göstermek için birçok video çekiyorum gösterir miyim işte bunu bilmiyorum. Bütün bu videoları çekerken aklıma hep güzel anılarımız geliyor. Birbirimizi tanımadan yaptığımız konuşmalardan tutta, telefonum çalıyor olayına kadar. Yana yana ilk gelişimizde aslında birbirimizi çoktan tanıyor gibi rahat oluşumuzdan tutta son buluşmamızda ki kahkahalarımıza kadar hepsi zihnimde tekrardan canlanıyor. Geçen bütün bu süre de bana sadece iyi anılar kaldı. Gülerek hatırlayacağım güzel ve mutlu olduğum anılar geri kalan her şeyi sildim bile hafızamdan. Umarım sende bundan sonraki hayatında daha güzel seçimler yaparak, kendine hep güzel anılar biriktirirsin. Acı çekeceğin, pişman olacağın hiçbir adımı atmamanı umut ediyorum. Ve ayrıca teşekkür etmek istediğim bir şeyde bana çocukları bu kadar içten bir şekilde sevdirmiş olman. Küçük yaşımda bunun çok farkında değildim ama onlar çoğu zaman benim kanatsız kurtarıcılarım olmuşlar bunları bu yaşımda fark edebiliyorum. Bütün bunların sonunda her ne yaşarsam yaşayayım hayata ve onlara küsmüş, geç kalmış bile olsam her şekilde onlara geri döneceğimi biliyorum geri kalan her şeye inat üstelik. Ben bütün bunları söyledikten sonra aklın da Neden? Sorusunun yer edindiğine eminin bu bölüm de o soruna cevap verebilmek için burada yer alıyor. Bugün 25 yaşıma girdim 18 yaşımdan beri hayatımın her gününde en az bir kelime olsun konuştuğum seninle neredeyse bir buçuk yıldır hiç konuşmayarak sensiz geçti günlerim. Bu süreçte sende bende çok acı şeyler yaşadık ancak birbirimizin yanında olmaya cesaret edemedik. En azından kendim için konuşursam artık o kadar güçlü ve cesaretli değildim o yüzden bu acılara yalnız katlanıp, yalnız katlanmana göz yumdum. Günlerdir aklımda bunu eklemeliyim, bunu da yazmalıyım diye bir sürü düşünce biriktirdim ancak yazmaya başladığımda hepsi aklımı terk etti. Güneş saçlı kızın sana veda etmek için bugün burada. Birbirini kıskanan iki zıt kutup; güneş ve ay. Asla bir araya gelemeyen birbirini tanımayan iki ayrı kutup. Farkın da değildik ama bizde onlar gibi iki ayrı kutuptuk sadece. Sen benim hayatımda gecemi güzelleştiren Ay, Ben senin hayatında karanlığı aydınlatan Güneş. Hikayeye bölüm yazdığım her an seninle konuşmalarımızı anımsadım, bazı zamanlar fikrini almaya çok ihtiyaç duydum ama artık yoktun. Bu hikayeyi seni mutlu etmek için yazmaya başlamıştım bitirirken de seni mutlu etme umuduyla bitirmeye karar verdim. Hayatım da ki hiçbir yarım kalmışlığa müsaade etmeyeceğim artık. İstemeyerek de olsa hayatımın akışını değiştirecek iki uğursuzlukta seninle girdi hayatıma. Seçim bana ait olsa da senin beni ittiğin çıkmazlar beni asıl seçimsiz bırakanlardı. Asıl sebep ise bilmeme gerek olmasa bile bilmem için bana aktarılan bilgilerdi. Doğru ve yanlış inan uzun zamandır umurumda bile değil o bilgiler. Sadece durup düşündüğümde ben boyumu aşan göz yaşlarımla dolu kuyuda boğuluyordum sen ise gururundan yanıma bile yaklaşamıyordun. Ben öleceğimi sanıp, gerçek hayatta fiziken kafayı yerken sen her şeyden habersiz uzaklarda bir yerde hayatına devam ediyordun. Bu söylediklerimi asla yanlış anlama bu demek değil hayatına güllük gülistanlık devam ediyordun hayır bunu asla ima etmiyorum çünkü bunu bilmiyorum. Bütün bu yazanları okuduğunda içinden diyorsundur sende beni yalnız bıraktın. Sen de benim yok oluşumu fark etmedin. Ve bütün bunları cesaretsiz olduğun düşüncesine mi sığdırıyorsun? Diye düşündüğünden eminim. Yolumuza devam ediyor olabilseydik GECİKEN HUZUR'DA yazdığım kadar mutlu olabileceğimizden emindim ancak benim bu yolda devam etmeye artık gücüm yok. Seni üzmemek için asla dile getirmemiş olsam da bana karşı söylediğin birden fazla hatalı bilgi olduğunu uzun zaman önce fark etmiştim. Ve bunları düşündüğümde neden? Diye sormaktan kendimi alı koyamadım sonrasında ise bir sebebi vardır diyerek üstelemeyi bıraktım. Bu hayatta en çok sana dayandım sana sabrettim hem de sana rağmen. Şimdi bakıyordum da sanırım bütün dayanma gücüm ve sabrım seninle de hayatımdan yitip gitmiş. Artık sabırsız, huysuz, içine kapanık, evinden dışarısını sevmeyen bir kızım ama deli damarım tutumu hala inatçı, enerji dolu ve durdurulamaz olabiliyorum. Bana o kadar zor zamanlar yaşattın ki. Bazen kendimi banyoya kilitleyip saatlerce göz yaşı döktüm neden bana bunu yapıyor diye. Hala net bir cevap bulamadım aslında cevap aramayı bıraktım desem daha doğru olur. Biliyor musun bundan bir buçuk yıl önce senin yanımda olmana çok ihtiyacım vardı. Senden kendimi geri çektiğim o zaman var ya işte o zaman sana çok ihtiyacım vardı ama sen gururundan bunu bile anlamadın, görmedin. Koca kalabalığa kafa tuttun benim için de benim yıkılıp yok oluşumu görmedin. Ve inan yapabilseydim sana seslenirdim şimdi bütün suçlamalarını kabul ediyorum. Çünkü senin gözünde ben suçluydum ve sen asla başka türlü düşünmedin. Evet haksız olduğum çok fazla hareketim vardı ama bütün haksızlıklarım sadece kendimeydi. O kadar lafa o kadar söze hatta attığın tokata rağmen bile seni hayatından çıkarmayan bu kız neden bir anda seni hayatından uzaklaştırdı umarım şimdi anlıyorsundur. Bu yazının asıl amacı sana seni affettiğimi söylemek istememdi. Seninle birlikte çocuklara bile küsmüşüm bunu çok sonradan fark ettim biliyor musun? Ama merak etme onları da affettim! Hayatımda var olmaya devam edenleri de kaybettiklerimi de her şeyi, herkesi affettim. Artık sana kırgın veya kızgın değilim seni her koşulda her şeye rağmen affettim Canımın Ardı. Bugün sana seni affettiğimi söyleyip yeniden doğacağım gün. Seni affediyor ve senden vazgeçiyorum. Umarım içinde küçük kız olarak kalmaya devam ederim eğer bu sana çok zor gelirse 80 yıl geçtiğini varsayıp öldür 25 yaşında ki beni içinde. İnan bunu yapman sana iyi gelecekse benim için sorun değil ama ben senin güzel bir hayat yaşadığını bilerek mutlu olacağım buna inanabilirsin. Hayatımda var olduğun her an için tekrardan teşekkür ederim. Geleceğin sana sadece güzel anlar getirmesini diliyorum En Güzel Army! Hiçbir emeği ve çabayı boş çıkarmayacağını biliyorum çünkü ben hiç birini boşa çıkarmadım çok güzel bir şekilde büyüdüm. Biz sadece virgül koyduğumuz ilişkimizi şimdi noktalandırıyoruz. Kendine dikkat et ve hep mutlu ol. Senin için bunu hep dileyeceğim. Sessiz şarkımız çalmaya, Renksiz resmimiz çizime her zaman devam edecek. Üzgünüm senin için verebileceğim tek şey artık sadece affedebilmiş olmanın içimde ki huzura eşlik ediyor olması. İkimizin yürüdüğü bu yolu artık ayrı ayrı yürüyeceğiz. Kaderim senin hayatından bu şekilde yok olmaktı bu yüzden bu hikaye ve bu bölüm benim sana iletebileceğim son mektubumdur. Hoşça kal demeden ayrılan yollarımızın hak ettiği bir Hoşça kal olması umuduyla. HOŞÇA KAL EN GÜZEL ARMY! HOŞÇA KAL CANIMIN ARDI!