<MİN YOONGİ(SUGA) >
~1 hafta sonra~
Günlerdir üyelerle sürekli bir koşturmaca içerisinde evlilik teklifi hazırlıklarına yetişmeye çalışıyoruz. Şimdi şirkete geldim PD-nim ile görüşerek durum hakkında düşüncelerini almak istiyorum. Kapısını çalarak odasına girdiğimde gülen yüzüyle beni karşılamıştı.
PD-nim: "Yoongi hoş geldin. Nasılsın?"
"İyiyim PD-nim siz nasılsınız?"
PD-nim: "Bende iyiyim Yoongi."dediğinde gözlerime soru sorar gibi baktı.
"Yun Hee olan ilişkimi biliyorsunuz daha doğrusu bilmeyen kimse yok ama benim size söylemek istediğim asıl durum biz ilişkimizi ilerletip bir üst seviyeye taşımaya karar verdik. Uzun süredir birlikteyiz artık evlilik bizim için uygun olmakta. Çocuklarla konuştuğumuzda herhangi bir sorun olmadığını söylediler ve bizi her zaman destekleyeceklerini dair iyi dileklerini ilettiler. Ben sizin de bu konuda ki fikrinizi merak ediyorum?" diye soluksuz konuştuğumda ufak bir kahkaha atarak yanıma gelmişti.
PD-nim: "Yoongi sakin ol. Neden bu kadar gerginsin. Biz her koşulda seni ve ilişkini desteklemeye hazırız. Eğer siz evliliğe karar verdiyseniz bende dahil herkes buna saygı duymak zorunda." dediğinde derin bir nefes bırakmıştım. İlişkimizi açıkladığımızda çok fazla zorlukla karşı karşıya kalmıştık. Üyelerde, şirkette bu süreçte en az biz kadar yorulmuştu ancak her zaman destek olmaya devam etmişlerdi.
PD-nim: "Tebrik ederim oğlum sizin adınıza gerçekten çok sevindim. Ben her zaman arkadan destekçinim neye ihtiyacın olursa bana söyleyebilirsin." diyerek bana sarıldığında yüzümde kocaman bir gülümseme oluşmuştu. On yılı aşkındır birlikte çalışıyorduk ama o bize çalışanları gibi değil de oğulları gibi davrandı buda bize her zaman daha fazla güç verdi.
PD-nim'in yanında ayrıldıktan sonra sevgilimi aramıştım. Ağır adımlarla aracıma doğru giderken onu ne kadar özlediğimi fark etmiştim. Çalıştığı kafenin şirkete yakın olması benim için çok avantajlı bir durumdu hızla arabayı kafeye yönlendirmiştim. Yasemin ise telefonunu uzun çalmaların sonunda cevaplamıştı.
Yun Hee: "Efendim sevgilim?"
"Bebeğim napıyorsun?
Yun Hee: "Çalışıyorum hayatım. Sen napıyorsun?"
"Bende şirketten çıktım da yanına uğrasam mı diye sevgilimden izin almak için aradım?"
Yun Hee: "Ne zamandan beri beni görmek için izin ister oldun?" diye biraz sert konuştuğunda tek kaşının havaya kalktığından emindim.
"Yani haklısın pek izin isteyecek birisi değilim. O yüzden buradayım ya!" diyerek mutfağın pervazına yaslandığımda hemen sesime dönmüştü.
Yun Hee: "Sevgilinle dalga mı geçiyorsun sen?" dediğinde kahkaha atarak yanına gitmiştim. Omzu ve kulağı arasına sıkıştırdığı telefonu alarak tezgaha bırakmıştım.
"Sizinle dalga geçmek ne mümkün Yasemin Hanım!" diyerek tekrardan dalga geçerek beline sarılmıştım. Eldivenlerini çıkarmadığı için oda elleri havada kalacak şekilde bana karşılık vermişti.
Yun Hee: "Şimdi biraz yoğunum sevgilim ama işim bitsin bir şeyler yeriz açsındır umarım" dediğinde başımı sallayarak onaylamıştım onu.
Her zaman oturduğumuz yere oturarak telefonumu elime alarak NamJoon'a mesaj atmaya başladım.
"Hazırlıklarda bir sorun yok değil mi Joon?"
Nam Joon: " Yok hyung her şey plana uygun şekilde ilerlemekte ama ben hala bizimde orada olmamıza gerek olmadığını düşünüyorum?"
"Saçmalama sizin orada olmanız beni de Yasemin'de çok mutlu edecek. Siz olmasaydınız bu kadar şeyin üstünden tek başıma gelemezdim." diyerek telefonu masaya bırakmıştım. Kafe de çalan şarkı beni şaşkına uğratmıştı. Bu şarkı ilk çıkış yıllarımıza ait bir şarkıydı. Hepimizin umutla ve korkuyla dolup taştığı o zamanlara. "You're My" şarkısını bilen çok fazla kişi yoktur diye düşünüyordum ki. Sonradan unuttuğum şeye gülerek başımı sallamıştım çünkü benim sevgilim bir army ve en baştan beri bizi hep destekliyordu onun bu şarkıyı bilmesi kadar normal bir şey tabii ki yoktu. Bu şarkı beni çok duygulandırmıştı. Ben düşüncelerime dalmışken beni düşüncelerimden çıkaran Taehyung olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geciken Huzur (MİN YOONGİ)
FanficDüşle, hayatının sonuna dek varlığın için orada olacağım Düşle, nerede olursan ol dünya hoşgörülü olacak Düşle, tüm zorluklardan sonra tamamen çiçek açacaksın Düşle, başlangıçların gösterişsiz gözükse bile, sonu refah olabilir