Geciken Huzur (MİN YOONGİ)

PARADİSE 9

<YASEMİN(YUN HEE)>

Şu an heyecandan ölmek üzereyim. Jimin ve Jungkook çalıştığım kafeye gelecek inanamıyorum ya benimle buluşmaya geliyorlar. Jimin'le dünkü konuşmamızda çalıştığım kafede görüşmeyi kararlaştırdık. Çok fazla insan olmadığı için rahat edeceğimizi düşündüm. Tabi bütün bunları Gülce'ye anlattıktan sonra onunda geleceğim diye tutturması eksik olmadı.

Açılan her kapıda yüreğim ağzıma geliyordu. Ama bu sefer kalbim atmayı bırakmıştı. Yüzlerindeki maskeyle bile mükemmel görünüyorlardı. İçeri girer girmez etrafa göz attılar. Jimin 2-3 kişinin olduğunu görünce rahat bir nefes alıp zıplaya zıplaya yanıma geldi.

Jimin:"Merhaba düşünceli ARMY-1" dediğinde kaşlarımı çatarak.

"1 derken 2 kim ki?"

Jimin:"Arkadaşın kim olacak!" dedi gülmekten kısılan gözleri ile. Yanımıza yavaşça gelen Jungkook eğilerek beni selamladı.

"Oturun hadi. Ne yemek isterseniz veya ne içmek istersiniz?"

Jimin:"Menüde güzel bir yemek varsa çok güzel olur. Kurt gibi açım."

"Sana özel bir yemeğim var. Koo...Ah pardon Jungkook sen ne yemek istersin, pizza yapabilirim istersen? Sevdiğini biliyorum."

Jungkook:"Olabilir. Teşekkürler."

"Peki o zaman ilk önce size içecek bir şeyler getireyim. Yemekleriniz hazır olana kadar içersiniz." dediğimde ikisi de tebessüm etmişti. Kalbim tüm bu olanları kaldırmak için çok güçsüz.

Önlerine iki bardak salep koyduğumda ikisi de direk koklamıştı. Tepkilerini merak ediyordum açıkçası. Türkiye'de kış aylarında genelde salep içilirdi ama Kore'de kimse bilmediği için onlara farklı bir tat sunmak istedim. Salebin tadına ilk bakan Jimin oldu. Gözlerini kocaman açıp bana baktığında utanmıştım. Beğenmemişti sanırım.

Jimin:"Düşünceli ARMY-1 bu ne güzel bir tat. İlk defa böyle bir şey içiyorum. Mükemmel bir tadı var. JK denesene." dediğinde beğenmesine sevinmiş ve rahatlamıştım.

Jungkook ise konuşmadan sadece eliyle güzel işareti yapmıştı. Tam arkamı dönüp mutfağa girecekken şiddetle açılan kapıya döndüm. Ahh Gülce nefes nefese koşarak geliyordu ki Jimin ve Jungkook'u görüp hemen geldiği yöne gitmeye başladı. Onun bu hareketi beni ve Jimin'in güldürmüştü.

Jimin benden hızlı davranıp Gülce'yi yanımıza getirmişti. Onun haline gülerek mutfağa geri dönmüştüm.

Ellerimde tabaklar onlara doğru gelirken beni fark etmemiş hepsi gülerek Gülce'yi dinliyorlardı.

Bulgogi'yi Jimin'in, pizzayı Jungkook'un önüne koyduğumda dikkatlerini çekebilmiştim. İkisi de yemeklerini yemeye başladığında kafede sessizlik oranı hat safhaya çıkmıştı. Kafede olan bir kaç müşteri gittiğinde kapıyı kilitlemiştim. Gülce bu hareketime anlam vermemiş olacak ki bana dönerek Türkçe konuşmaya başladı.

Gülce:" Yasemin neden kilitledin kapıyı? Patronun gelirse kızmasın?"

"Kızım çok tedirginler görmüyor musun. Kimse yokken belki biraz daha rahat olurlar."

Gülce:" Anladım! Bu arada neden bir mesaj atıp geldiklerini haber vermedin ya rezil oldum."

"Hiç sormuyorsun ki aklın başında mıydı diye? Ben ne yaptığımı bilmiyordum. O anda sen aklıma gelmedin açıkçası." dedikten sonra Gülce'nin cevap vermesini beklerken lafa Jimin atladı.

Jimin:"Yine ne konuşuyorsunuz kendi aranızda."

"Önemli bir şey değil. Yemeklerinizi beğendiniz mi?"

Jimin:"Beğendik, eline sağlık ama ne konuşuyorsunuz lütfen Korece konuşun anlamıyoruz!"

"Demek anlamanızı istemiyoruz." diyerek göz kırptığımda Jungkook başını öne eğip gülmeye başlamıştı. Jimin bu lafım üstüne kızarmış ve sinirini Jungkook'tan çıkarmıştı.

Yemeklerini yedikten sonra onlara latte, Gülce ve kendime Türk kahvesi yapmıştım. İkisi de önlerindekini içmekten ziyade bizim fincanlarımıza bakıyorlardı.

Tabi onların meraklı hallerini gördükçe bizde Türkçe konuşup Jimin'in sinir ediyorduk. Aslında buraya gelme amaçları Jungkook'un benden özür dileyecek olmasıydı ama unutmuştu sanırım. Çokta önemli değildi aslında.

Tam kalmış giderlerken kapının önünde Jungkook bir anda arkasına dönüp eğilerek özür diledi. Ve bende onun önünde eğilip özrünü kabul edene kadar o şekilde durdu. Şu an Jimin gururla, Gülce gözleri dolu bir şekilde bize bakıyorlardı.

 İlk Yayın Tarihi: 27.08.2018

!DÜZENLENDİ!